روز چهارشنبه ۲۷ فوریه رییس جمهوری آمریکا برای رونمایی از تندیس رزا پارکز، یکی از پیشگامان جنبش مدنی سیاهان آمریکا، در ساختمان کنگرۀ این کشور حضور یافت.
بیش از ۵۰ تن از خویشاوندان خانم پارکز برای شرکت در مراسم رونمایی از این تندیس به واشنگتن سفر کردند.
رزا پارکز نخستین زن سیاه پوستی است که تندیس تمام قدش در سالن اصلی ساختمان کنگرۀ آمریکا جای گرفته است. تندیس یک زن سیاه پوست دیگر در سالن بازدیدکنندگان کنگره جای دارد، اما تاکنون در سالن اصلی ساختمان کنگرۀ آمریکا، از جایگاه هیچ زن سیاه پوست دیگری تجلیل نشده است.
باراک اوباما طی سخنان خود در این مراسم، از رزا پارکز تقدیر کرد و وی را واجد ویژگی های رهبری یک جریان مدنی مهم تلقی کرد و گفت که تلاش های خانم پارکز، یادآور آن است که فارغ از موقعیت و جایگاه اجتماعی افراد، برخی شهروندان از خصوصیات حقیقی هدایت مردم برخوردارند.
آقای اوباما طی این سخنان گفت که با جای گرفتن این تندیس در ساختمان کنگرۀ آمریکا، خانم پارکز جایگاه راستین خود را در میان آنان که تاریخ آمریکا را شکل داده اند، یافته است.
رزا پارکز در سال ۲۰۰۵ در سن ۹۲ سالگی درگذشت. ۴ فوریه امسال، برای بزرگداشت صدمین زادروز او، دولت آمریکا یک تمبر یادگاری منتشر کرد.
باراک اوباما و جان بینر، رییس جمهوری خواه مجلس نمایندگان آمریکا، و تعداد بسیاری از نمایندگان کنگره و سنای این کشور، در مراسم رونمایی از تندیس رزا پارکز در کنگرۀ آمریکا حضور یافتند.
رییس جمهوری آمریکا در این مراسم گفت که آنچه از قرار دادن تندیس رزا پارکز در کنگره و بزرگداشت او مهم تر است، به عمل درآوردن اصول و ارزش هایی است که خانم پارکز به آنها معتقد بود و برای محقَق کردن آنها فداکاری کرد.
خانم پارکز در سال ۱۹۹۶ مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا و در سال ۱۹۹۹ مدال طلای کنگرۀ آمریکا را از آن خود کرد. هر دو مدال در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون به وی اهدا شد.
رزا پارکز بیش از نیم قرن پیش، با حرکتی نمادین آغازگر جنبش تاریخ ساز سیاهان آمریکا شد. او که در مونتگامری در ایالت آلاباما زندگی می کرد و خیاط بود، در پایان یک روز کاری، حاضر نشد در اتوبوس از جای خود برخیزد و صندلی اش را به مرد سفیدپوستی بدهد که طبق موازین و عرف آن زمان آمریکا، برای نشستن بر صندلی اتوبوس بر او حق تقدم داشت.
در پی خودداری خانم پارکز(که آن زمان ۴۲ سال داشت) از دادن صندلی خود به مرد معترضی که مُصر بود رزا از جای خود بلند شود، کار او به بازداشت کشید.
رزا پارکز در روز اول دسامبر سال ۱۹۵۵ بازداشت شد و زندانی شدن او به تحریمی انجامید که در نهایت ایاب و ذهاب شهر را فلج کرد و سرآغاز حرکت بنیادین سیاه پوستان آمریکا برای احقاق حقوق مدنی شان شد.
وی که سال ها پس از حرکت اعتراضی تاریخ ساز خود، مدتی را در دفتر جان کانیرز، نماینده دموکرات ایالت میشیگان در کنگره آمریکا کار کرد، تنها شهروند آمریکایی غیرنظامی است که بالاترین درجات افتخار آمریکا را از آن خود کرده است.
میچ مک کانل، نماینده ایالت کنتاکی و رهبر جمهوری خواهان سنای آمریکا، در مراسم رونمایی از تندیس تمام قد رزا پارکز در کنگره، یکی از سخنرانان بود. وی در گفته های خود به اهمیت حرکت پارکز اشاره کرد و انتخاب بازداشت به جای بلند شدن از جایش را تصمیمی خواند که از سوی یک شهروند اتخاذ شد، اما در نهایت به یکپارچگی آمریکا انجامید.
آقای مک کانل در ادامه سخنان خود گفت:«عده ای می گویند با الهام گرفتن از حرکت نمادین رزا پارکز قصد کرده اند در برابر بی عدالتی بایستند. برای برخی دیگر، عملکرد خانم پارکز انعکاس پیوند آزادی با حقوق اساسی بوده است.»
پارکز نخستین زنی بود که کالبد وی پیش از دفن، برای ادای احترام در ساختمان گنبدی شکل کنگره آمریکا قرار داده شد، که حقی است که اغلب برای روسای جمهوری و قانوگذاران آمریکا محفوظ است.
تندیس خانم پارکز درکنگره آمریکا، تبلور تصویری از وی در زمانی است که از بلند شدن از صندلی اش در اتوبوس امتناع ورزید.
بیش از ۵۰ تن از خویشاوندان خانم پارکز برای شرکت در مراسم رونمایی از این تندیس به واشنگتن سفر کردند.
رزا پارکز نخستین زن سیاه پوستی است که تندیس تمام قدش در سالن اصلی ساختمان کنگرۀ آمریکا جای گرفته است. تندیس یک زن سیاه پوست دیگر در سالن بازدیدکنندگان کنگره جای دارد، اما تاکنون در سالن اصلی ساختمان کنگرۀ آمریکا، از جایگاه هیچ زن سیاه پوست دیگری تجلیل نشده است.
باراک اوباما طی سخنان خود در این مراسم، از رزا پارکز تقدیر کرد و وی را واجد ویژگی های رهبری یک جریان مدنی مهم تلقی کرد و گفت که تلاش های خانم پارکز، یادآور آن است که فارغ از موقعیت و جایگاه اجتماعی افراد، برخی شهروندان از خصوصیات حقیقی هدایت مردم برخوردارند.
آقای اوباما طی این سخنان گفت که با جای گرفتن این تندیس در ساختمان کنگرۀ آمریکا، خانم پارکز جایگاه راستین خود را در میان آنان که تاریخ آمریکا را شکل داده اند، یافته است.
رزا پارکز در سال ۲۰۰۵ در سن ۹۲ سالگی درگذشت. ۴ فوریه امسال، برای بزرگداشت صدمین زادروز او، دولت آمریکا یک تمبر یادگاری منتشر کرد.
باراک اوباما و جان بینر، رییس جمهوری خواه مجلس نمایندگان آمریکا، و تعداد بسیاری از نمایندگان کنگره و سنای این کشور، در مراسم رونمایی از تندیس رزا پارکز در کنگرۀ آمریکا حضور یافتند.
رییس جمهوری آمریکا در این مراسم گفت که آنچه از قرار دادن تندیس رزا پارکز در کنگره و بزرگداشت او مهم تر است، به عمل درآوردن اصول و ارزش هایی است که خانم پارکز به آنها معتقد بود و برای محقَق کردن آنها فداکاری کرد.
خانم پارکز در سال ۱۹۹۶ مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا و در سال ۱۹۹۹ مدال طلای کنگرۀ آمریکا را از آن خود کرد. هر دو مدال در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون به وی اهدا شد.
رزا پارکز بیش از نیم قرن پیش، با حرکتی نمادین آغازگر جنبش تاریخ ساز سیاهان آمریکا شد. او که در مونتگامری در ایالت آلاباما زندگی می کرد و خیاط بود، در پایان یک روز کاری، حاضر نشد در اتوبوس از جای خود برخیزد و صندلی اش را به مرد سفیدپوستی بدهد که طبق موازین و عرف آن زمان آمریکا، برای نشستن بر صندلی اتوبوس بر او حق تقدم داشت.
در پی خودداری خانم پارکز(که آن زمان ۴۲ سال داشت) از دادن صندلی خود به مرد معترضی که مُصر بود رزا از جای خود بلند شود، کار او به بازداشت کشید.
رزا پارکز در روز اول دسامبر سال ۱۹۵۵ بازداشت شد و زندانی شدن او به تحریمی انجامید که در نهایت ایاب و ذهاب شهر را فلج کرد و سرآغاز حرکت بنیادین سیاه پوستان آمریکا برای احقاق حقوق مدنی شان شد.
وی که سال ها پس از حرکت اعتراضی تاریخ ساز خود، مدتی را در دفتر جان کانیرز، نماینده دموکرات ایالت میشیگان در کنگره آمریکا کار کرد، تنها شهروند آمریکایی غیرنظامی است که بالاترین درجات افتخار آمریکا را از آن خود کرده است.
میچ مک کانل، نماینده ایالت کنتاکی و رهبر جمهوری خواهان سنای آمریکا، در مراسم رونمایی از تندیس تمام قد رزا پارکز در کنگره، یکی از سخنرانان بود. وی در گفته های خود به اهمیت حرکت پارکز اشاره کرد و انتخاب بازداشت به جای بلند شدن از جایش را تصمیمی خواند که از سوی یک شهروند اتخاذ شد، اما در نهایت به یکپارچگی آمریکا انجامید.
آقای مک کانل در ادامه سخنان خود گفت:«عده ای می گویند با الهام گرفتن از حرکت نمادین رزا پارکز قصد کرده اند در برابر بی عدالتی بایستند. برای برخی دیگر، عملکرد خانم پارکز انعکاس پیوند آزادی با حقوق اساسی بوده است.»
پارکز نخستین زنی بود که کالبد وی پیش از دفن، برای ادای احترام در ساختمان گنبدی شکل کنگره آمریکا قرار داده شد، که حقی است که اغلب برای روسای جمهوری و قانوگذاران آمریکا محفوظ است.
تندیس خانم پارکز درکنگره آمریکا، تبلور تصویری از وی در زمانی است که از بلند شدن از صندلی اش در اتوبوس امتناع ورزید.