در بیشتر جهان در حال رشد، میلیون ها کودک همچنان از خشونت، آزار جنسی، بیماری، فقر فراوان، گرسنگی و کارهای خطرناک و توانفرسا رنج می برند و نادیده گرفته می شوند.
این، یافته های سومین گزارش سالیانه دولت آمریکا به کنگره درباره کمک های ایالات متحده به کودکان یتیم و دیگر کودکان آسیب پذیر در کشورهای در حال توسعه است.
این گزارش که روز ۲۳ دسامبر منتشرشد، بر کوشش های هفت وزارتخانه و آژانس دولت آمریکا استوار است. آنها در سال مالی 2008، حدود ۵ میلیارد دلار کمک برای میلیون ها کودک آسیب پذیر و خانواده های آنها در ۱۱۳ کشور فراهم آوردند.
علیرغم کوشش های آمریکا و شریکان بین المللی اش، مشکل جدی است. بحران اقتصادی جهانی کودکان بیشتری را آسیب پذیر می کند و دسترسی به منابعی را که برای کمک به آنها مورد نیاز است، کاهش می دهد.
گزارش اخیر، آماری ناراحت کننده از آثار فقر، اداره نادرست امور، مناقشه مسلحانه، مصیبت های طبیعی و بیماری بر کودکان ارانه می دهد.
۴۲۸ میلون کودک با فقر شدید دست به گریبان هستند. ۱۵۰ میلیون دختر آزار جنسی را تجربه کرده ند. ۱۶۳ میلیون کودک یکی از والدین خود یا هر دو را از دست داده اند.
۲۱۸ میلیون نفر در شکل های گوناگونی از کار اجباری و بهره کشی درگیر هستند و حدود یک میلیون و هشتصد هزار نفر هدف روسپیگری و پورنوگرافی قرار دارند.
اکثر کودکان بی خانمان آواره هستند، یا در داخل کشورشان دربدر شده اند، در خیابان ها یا در مؤسسات زندگی می کنند، همراه با گروه های مسلح و در برابر بهره کشی و سوء استفاده مانند قاچاق انسان یا کار اجباری آسیب پذیر هستند، یا از آثار ابتلای به ویروس اچ ای وی و بیماری ایدز رنج می برند.
آنها یک وجه مشترک دارند: فقر فوق العاده.
گزارش اخیر یادآور می شود که نقش فقر در آسیب پذیر ساختن کودکان، از یتیم بودن بیشتر است.
گزارش ارجحیت های کمک آمریکا به کودکان بسیار آسیب پذیر در سال ۲۰۱۰ و ورای آنرا تشریح می کند: افزایش حمایت از تقویت اقتصادی خانواده های فوق العاده فقیر برای بهبود توانایی آنها در مراقبت ازفرزندانشان و پشتیبانی بیشتر از رفاه کودکان و تقویت سیستم حفاظت اجتماعی از آنها، از جمله چنین ارجحیت هایی است.
آنگونه که گری نیوتون، مشاور مخصوص دولت آمریکا در امور یتیمان و کودکان آسیب پذیر یاد آور شد، «با ادامه همکاری با آژانس ها و شریکان، می توان با موانع مشترکی که در برابر بهزیستی کودکان وجود دارد - یعنی فقر فوق العاده، برنامه های ضعیف رفاهی و شبکه های ایمنی ضعیف، یا نبود چنین شبکه هایی- با کارایی بیشتر مقابله کرد.»
کودکان در کشورهای در حال توسعه با خطر روبرو هستند
