در حالی که مردم عادی در ايران با اوضاع وخيم اقتصادی کشور دست و پنجه نرم می کنند، گروه نوکیسه ها به زندگی اشرافی خود ادامه می دهند. اکنون شکاف اقتصادی بين تازه پولدارها و آن هايی که محرومند بيش از هميشه در کشور تعميق شده است.
شيوه زندگی نوکیسه های ايران هيچ ربطی به وضعيت اقتصادی کشور ندارد که به علت مناقشه بين المللی بر سر برنامه هسته ای از سوی جامعه جهانی تحت تحريم های جديد قرار گرفته است. مراکز جديد خريد با بوتيک های گران قيمت در تهران و برخی شهرستان ها پر از مشتريانی شده است که برای آنها سفر به شهرهای ايران با سفر هفتگی به پاريس تفاوت چندانی ندارد.
از زمان رياست جمهوری محمود احمدی نژاد مرکز قدرت از بازار و روحانيون با نفوذ به سپاه پاسداران و تجاری منتقل شده است که روابط نزديک با دولت و سپاه دارند. شهرهای ايران بر خلاف کشورهای ديگری که تحت تحريم های بين المللی بوده اند پر است از فروشگاه های تجملی. تابلوی های تبليغاتی شرکت های خارجی در همه جا به چشم می خورد.
اقتصاد ايران گرچه هنوز در يک بحران عظيم قرار نگرفته است اما با چالش های اساسی روبرو است. نرخ رسمی بيکاری حدود ۱۰ در صد اعلام شده است اما منتقدين می گويند نرخ واقعی نزديک به ۱۵ درصد است. مرکز پژوهشهای مجلس می گويد نرخ تورم هر ساله حدود ۵۰ در صد بوده است. اين در حالی است که دولت نرخ تورم را حدود ۸ و نه دهم درصد اعلام کرده است.
تحريم های جديد بين المللی عليه بانک های ايران به توانايی دولت در سرمايه گذاری تجاری و وارادات فناوری صدمه زده است و هزينه تجارت با کشور را بالا برده است.
تحليل گران می گويند شکاف بين دارا و ندار در کشور از زمان روی کار آمدن آقای احمدی نژاد عميق ترشده است. شيوه زندگی يک قشر ۱۰ در صدی در کشور نمی تواند مشکلات عظيم اقتصادی را که اکثريت جامعه با آن مواجه است بپوشاند. بسياری از شاغلين با درآمد پايين و متوسط مجبورند برای ادامه حيات دو يا سه شغل داشته باشند.
چشم انداز تعميق مشکلات اقتصادی خصوصاً از زمان اعلان حذف سوبسيدها يا بقول دولت هدفمند کردن يارانه ها نشانه هايی از وحشت عمومی اکثريت مردم کشور را بروز داده است. آقای احمدی نژاد با اصرار می گويد برنامه جديد اقتصادی وی به مردم آسيب نخواهد رساند، اما زندگی روزمره مردم خلاف اين اظهارات را ثابت می کند.