شاید تجربیات افرادی که از نظر بالینی مرده بودند و در مورد دیدن نور روشن، معراج و شرایط دیگری شبیه حس نزدیک به مرگ صحبت می کنند، ریشه علمی داشته باشند.
پژوهشگران دانشگاه میشیگان نشان داده اند که مغز موش ها اندک زمانی پس از مرگ بالینی، «الگوهای فعالیتی شبیه ویژگی های ادراک آگاهانه نشان می دهند».
جیمو بوریجیگین، استادیار روانشناسی و نورولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان می گوید «این تحقیق روی حیوانات انجام شده و اولین نمونه در مورد وضعیت فیزیولوژیکی و عصبی مغز در حال مرگ است».
او می گوید «این آزمایش بنیان تحقیقات آتی روی انسان و پژوهش در مورد تجربیات ذهنی را بنا خواهد نهاد که در مغز در حال مرگ رخ می دهند و دیدن نور در طی ایست قلبی نیز یکی از این تجربه ها است».
۲۰ درصد کسانی که از ایست قلبی جان سالم به در می برند، در مورد تجربه ای شبیه مرگ صحبت می کنند.
بوریجیگان می گوید «به باور ما اگر تجربه حس نزدیک به مرگ در فعالیت مغز ریشه داشته باشد، ارتباطات عصبی آگاهی باید حتی پس از توقف جریان خون به مغز انسان و یا حیوانات قابل شناسایی باشد».
پژوهشگران در این آزمایش های تجربی فعالیت مغز ٩ موش بیهوش را زیر نظر گرفتند که برای آزمایش به آن ها ایست قلبی داده بودند. همه موش ها در مدت زمانی حدود ٣٠ ثانیه علائم «فعالیت مغزی بسیار هماهنگ نشان دادند که ویژگی های مرتبط با مغزی را داشت که به شدت تحریک شده است».
الگوهای مشابهی نیز در موش هایی مشاهده شد که در معرض خفگی قرار گرفته بودند.
این پژوهشگر دانشگاه میشیگان می گوید «ما پیش بینی کرده بودیم به هنگام ایست قلبی شواهد و علائمی در مورد فعالیت آگاهانه مغز وجود خواهد داشت و نتایج این آزمایش ها این پیش بینی ها را ثابت کرد».
جرج ماشور، یکی از نویسندگان این مقاله تحقیقی و استادیار بیهوشی و جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه میشیگان می گوید از سطوح بالای فعالیت مغز تعجب زده شده است.
ماشور می گوید «در واقع، در تجربه احساس شبیه مرگ، تعداد زیادی از نمایه ها و نشانه های آگاهی، از سطوحی که در وضعیت بیداری مشاهده می شوند، بیشتر بودند و این حاکی از این واقعیت است که مغز می تواند در مراحل اولیه مرگ بالینی فعالیت الکتریکی بسیار منسجم داشته باشد».
این مقاله تحقیقی در نشریه «PNAS» منتشر شده است.
پژوهشگران دانشگاه میشیگان نشان داده اند که مغز موش ها اندک زمانی پس از مرگ بالینی، «الگوهای فعالیتی شبیه ویژگی های ادراک آگاهانه نشان می دهند».
جیمو بوریجیگین، استادیار روانشناسی و نورولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه میشیگان می گوید «این تحقیق روی حیوانات انجام شده و اولین نمونه در مورد وضعیت فیزیولوژیکی و عصبی مغز در حال مرگ است».
او می گوید «این آزمایش بنیان تحقیقات آتی روی انسان و پژوهش در مورد تجربیات ذهنی را بنا خواهد نهاد که در مغز در حال مرگ رخ می دهند و دیدن نور در طی ایست قلبی نیز یکی از این تجربه ها است».
۲۰ درصد کسانی که از ایست قلبی جان سالم به در می برند، در مورد تجربه ای شبیه مرگ صحبت می کنند.
بوریجیگان می گوید «به باور ما اگر تجربه حس نزدیک به مرگ در فعالیت مغز ریشه داشته باشد، ارتباطات عصبی آگاهی باید حتی پس از توقف جریان خون به مغز انسان و یا حیوانات قابل شناسایی باشد».
پژوهشگران در این آزمایش های تجربی فعالیت مغز ٩ موش بیهوش را زیر نظر گرفتند که برای آزمایش به آن ها ایست قلبی داده بودند. همه موش ها در مدت زمانی حدود ٣٠ ثانیه علائم «فعالیت مغزی بسیار هماهنگ نشان دادند که ویژگی های مرتبط با مغزی را داشت که به شدت تحریک شده است».
الگوهای مشابهی نیز در موش هایی مشاهده شد که در معرض خفگی قرار گرفته بودند.
این پژوهشگر دانشگاه میشیگان می گوید «ما پیش بینی کرده بودیم به هنگام ایست قلبی شواهد و علائمی در مورد فعالیت آگاهانه مغز وجود خواهد داشت و نتایج این آزمایش ها این پیش بینی ها را ثابت کرد».
جرج ماشور، یکی از نویسندگان این مقاله تحقیقی و استادیار بیهوشی و جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه میشیگان می گوید از سطوح بالای فعالیت مغز تعجب زده شده است.
ماشور می گوید «در واقع، در تجربه احساس شبیه مرگ، تعداد زیادی از نمایه ها و نشانه های آگاهی، از سطوحی که در وضعیت بیداری مشاهده می شوند، بیشتر بودند و این حاکی از این واقعیت است که مغز می تواند در مراحل اولیه مرگ بالینی فعالیت الکتریکی بسیار منسجم داشته باشد».
این مقاله تحقیقی در نشریه «PNAS» منتشر شده است.