آندریو او هاگن، از نویسندگان نسل جوان آمریکا رمانی به نام «زندگی و دیدگاههای سگی به نام ماف و دوستش مرلین مونرو» را منتشر کرده که سخت مورد استقبال خوانندگان قرار گرفته است. این داستان که به رابطه سگی به نام ماف و صاحبش مرلین مونرو می پردازد، قرار است نسخه سینمایی آن به زودی ساخته و روانه بازار شود.
«آندریو اوهاگن» نویسنده ایرلندی تبار این رمان رویدادهای داستان را از نگاه و زاویه دید سگی از نژاد تریر بررسی می کند که فرانک سیناترا آن را به مرلین مونرو هدیه داده بود.
این سگ از سوی فرانک سیناترا «عسل مافیا» یا به صورت مختصر «ماف» نامیده شده و همین نام تا پایان زندگی برای او باقی ماند.
ماف که درست روزهای پس از جدایی مرلین مونرو از شوهرش «آرتور میلر» پا به زندگی این ستاره سرشناس سینمای هالیوود گذاشته بود، سخت مورد توجه و عشق مرلین مونرو قرار گرفت.
ماف در این داستان به گونه ای روایتگر داستان است که توگویی یک عاشق دلباخته روایت عشق ناگفته خود با مرلین مونرو را برای نخستین بار فاش می کند. ماف در خلال این روایتگری شارح زندگی شخصیت های فرهنگی آن زمان آمریکا از جمله لیلیان هلمن و ادموند ویلسون نیز هست. ماف نه تنها نزدیکترین دوست مرلین بود؛ بلکه پاسبان وی نیز بود کاری که در نهاد سگان خانگی نهفته شده است؛ هرچند او در این داستان دارای شخصیتی کاملاً انسانی ست. به گونه ای که خواننده احساس می کند تناسخی صورت گرفته و مرلین مونرو به عشق آرمانی خود به این شرط دست یافته که پذیرای کالبد غیرمعمول دلباخته خود باشد.
ماف در این داستان با اشاره به مرلین می گوید: «من بهش که نگاه می کردم داستان عشقی خودمان را به خوبی در می یافتم. او به من یاد داده بود که در زندگی هرگز دلباخته کسی جز او نشوم. به باورم لبخندهایش از زیبایی و حقیقت سخن می گفتند.»
ماف به یاد می آورد که مرلین مونرو همیشه کتابی برای خواندن در کیف دستی اش داشت. ماف می افزاید: «مرلین همیشه در حال جستجو و یافتن راهی تازه بود. و شناخت بیشتر برای دگرگونی.»
ماف به واقع روح یک انسان ایده آل در کالبد یک سگ بود که مرلین، ایزدبانوی به جهان آمده او را بعنوان شریک راستین زندگی اش برگزیده بود؛ هرچند ماف نه می توانست رانندگی کند، نه برقصد، نه شرابخواری کند، نه به دانشگاه برود. او روح محض انسانی بود که با روح و جسم مرلین مونرو همگون شده بود.
این گونه نگریستن نویسنده کتاب به رابطه مرلین مونرو از زاویه یک ناانسان، در نوع خود گرچه یکتا نیست؛ اما درخور تامل است. چون تا به اینجا رسم چنین بوده و هست که رویدادهای یک رُمان مدرن از زبان انسان تعریف شود و انسان نیز محور رویدادهای داستان باشد. اینک اما یک روح، یک سگ مرده روایتگر عشقی مرده است. عشق میان دو روح. میان ماف و مرلین.
ماف تا دو سال پیش از مرگ مرلین مونرو یعنی تا سال 1962 با وی زندگی کرد. شرح روابط پنهان و آشکار مرلین مونرو با جان اف کندی و همچنین دیدار مونرو از مکزیک و غمگین بودن وی در آن سالها تا زمان مرگش در لس آنجلس از جمله روایتهای ماف در این کتاب است.
براساس گزارش ها آنجلا جولی قرار است نقش مرلین مونرو و جورج کلونی نقش فرانک سیناترا در این فیلم را بازی کنند؛ اما سگی که بتواند بازیگر نقش ماف شود هنوز یافت نشده است.