علی نیکزاد وزیر پیشنهادی مسکن و شهرسازی دولت دهم تنها وزیر پیشهادی احمدی نژاد بود که در روز چهارم رسیدگی به صلاحیت وزرا هیچ مخالفی نداشت و در آرامش کامل بر صندلی وزارت خانه متبوعش تکیه زد.
در دقایق پایانی جلسه علنی دفاع وزرا در مجلس هشتم و در حالی که وزیر پیشنهادی مسکن در حال دفاع از خود بود، نمایندگان به جنب و جوش افتادند و وقتی سخنان او تمام شد دور نیکزاد حلقه زدند و از او تشکر کردند.
نیکزاد از استیضاح و استعفا در امان بود و سه روز بعد از استیضاح و برکناری حمید بهبهانی وزیر راه و ترابری رییس کابینه دهم وی را با حفظ سمت در وزارتخانه مسکن و شهرسازی سه ماه سرپرست وزارت بی وزیر راه و ترابری کرد.
اعلام حکم سرپرستی وی زمانی جنجال بر انگیز شد که محمود احمدی نژاد در حکم نیکزاد به جای «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» از عبارت «قانون اساسی جمهوری ایران» استفاده کرد.
مهلت سه ماهه سرپرستی نیکزاد بر وزارت راه وترابری ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ پایان یافت ولی هر دو وزارتخانه ای که نیکزاد در دست داشت بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه وارد فاز ادغام شده بود.
اختلاف نظر نمایندگان و رییس کابینه دهم مبنی بر پایان یافتن دوران سرپرستی نیکزاد و مشخص نبودن وضعیت ادغام وزارتخانه ها در نهایت به استفساریه شورای نگهبان رسید.
پس از استفساریه رسمی شورای نگهبان مبنی بر اینكه تا قبل از تصویب مجلس، وزارت‌خانه‌ها ادغام شده محسوب نمی‌شوند، موضوع به رهبر ایران ارجاع شد و خامنه ای در یک حکم حکومتی سرپرستی نیکزاد را تا پایان خرداد ماه ۱۳۹۰ و تا نهایی شدن تكلیف ادغام دو وزارتخانه تمدید کرد.
در نهایت پس از این حکم و با تصویب ادغام این دو وزارتخانه در مجلس، نام نیكزاد به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت خانه جدید «راه و شهرسازی» به مجلس رفت و این بار نیز نیکزاد با رای اکثریت خشنود از صحن علنی مجلس بیرون آمد.
رای بالا به وزیر جدید راه و شهرسازی در حالی بود که یک هفته پیش از آن در جلسه بررسی رای اعتماد به وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان نمایندگان با فریاد «دو،دو» اجازه دفاع به وزیر پیشنهادی احمدی نژاد را ندادند و مخالفت خود را اعلام کردند.
اما در جلسه رای اعتماد وزیر وزارتخانه راه و شهرسازی هیچ یک از نمایندگان به عنوان مخالف نیكزاد صحبت نكرد و علی نیکزاد اولین وزیر راه و شهرسازی ایران شد.
در پایان جلسه علنی مجلس لاریجانی رییس مجلس هشتم از نمایندگان تشکر کرد که در زمان دفاع نکیزاد سکوت را رعایت کردند و «دو دو» نكردند.
نیکزاد در طول دوران دو ساله وزارتش به هر استان سه بار سفر کرده و هر هفته یک سفر استانی را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است .این یکی از دلایلی بود که این وزیر را کاری ترین وزیر دولت دهم از دید مجلسیان کرد.
دو دولت، چهار سرپرست چهار وزیر در نفت
مسعود میر کاظمی یکی دیگر از مردان کابینه دهم بود که به پیشنهاد احمدی نژاد و رای اعتماد مجلس بر مسند وزارت نفت تکیه زد. وی که پیش از آن وزیر بازرگانی بود، از ابتدای دولت دهم سکان وزارت نفت را دردست گرفت. اما دیری نپایید که براساس تصمیم هیات وزیران در راستای چابک سازی دولت و به منظور اجرای حکم ماده ۵۳ قانون برنامه پنجم توسعه، جزییات ادغام وزارت نیرو و نفت تعیین شد. و با این تصویب هیات وزیران وزارت نفت را با همه امکانات، تجهیزات، اموال منقول و غیرمنقول و نیروی انسانی و تعهدات مربوط در وزارت نیرو ادغام کرد.
در پی این ادغام احمدی نژاد از وزیر نفت خواست که استعفا دهد، پس از کناره گیری میر کاظمی از وزارت، رییس کابینه دهم ترجیح داد تا زمان انجام عملی این ادغام، سرپرستی وزارت نفت را برعهده بگیرد.
اما پس از ایراد قانونی شورای نگهبان درباره سرپرستی رییس جمهوری بر یک وزارتخانه، احمدی نژاد در حكمی محمد علی آبادی را به عنوان سرپرست وزارت نفت منصوب كرد.
محمد علی‌آبادی در دولت نهم معاون رییس جمهوری و رییس سازمان تربیت بدنی بود. وی در دولت دهم برای جایگاه وزارت نیرو به مجلس شورای اسلامی معرفی شد اما نتوانست اعتماد نمایندگان مجلس را جلب کند. پس از آن رییس جمهوری علی آبادی را به عنوان «مشاور رییس جمهوری در امور زیربنایی» منصوب كرد.
اما باید دید مجلس هشتم چهارمین سرپرست وزارت خانه كلیدی نفت، را به عنوان چهارمین وزیر نفت احمدی نژاد انتخاب خواهد کرد؟
در طول دوره دولت احمدی نژاد، وزارت نفت چهار سرپرست و سه وزیر را تجربه كرده است كه وزیری هامانه و نوذری دو سرپرستی بودند که به وزارت رسیدند.
پایان استیضاح با یک رای کمتر
مجيد نامجو در حالی به عنوان وزير پیشنهادی نيرو در دولت دهم به مجلس معرفی شد که پيش ازاو سيد پرويز فتاح تصدی اين وزاتخانه را بر عهده داشت و نظر مثبت مجلسیان را به همراه داشت.
نامجو که در دولت نهم در پی حوادثی که منجر به خاموشی و قطعی گسترده برق در سراسر کشور شد، و نارضايتی های زیادی را به همراه داشت در نهايت منجر به کناره گيری از وزارت شد و جای خود را به سرپرستی مجید نامجو سپرد.
در نهایت در دولت دهم مجید نامجو توانست بالاترین رای اعتماد را درمیان همه وزرای نیرو بعد از انقلاب به خود اختصاص دهد و بر مسند وزارتی بنشیند که مدتی سرپرستی آن را بر عهده داشت.
وی که به مرد با اخلاق کابینه دهم مشهور است به دلیل مشکلاتی که در تعامل با بهارستانی‌ها داشت بارها در دایره استیضاح نمایندگان قرار گرفت.
عدم حرف شنوی معاونان نامجو از وی، طولانی شدن پروژه‌های مختلف صنعت آب و برق، مشکلات تامین آب روستایی، عدم توازن در تخصیص اعتبارات به پروژه‌های استان‌های مختلف و البته عدم پاسخگویی مناسب به سئوالات مطرح شده از سوی نمایندگان از مهم ترین دلایلی است بود که نمایندگان مجلس را برای جمع آوری امضای استیضاح بسیج کند.
بالاخره پس از ۸ ماه طرح استیضاح وزیر نیرو کلید خورد و نامجو که با ۲۱۰ رای موافق بهارستانی‌ها به کابینه دهم راه یافته بود برای پاسخگویی به کسانی که جامه وزارت بر تنش کرده بودند امروز راهی مجلس شد تا پاسخ چرایی عدم اجرای وعده‌های خود در روز رای اعتماد را بدهد.
طرح استيضاح وی با ۴۵ امضا و ۷ محور در اوایل اسفند ماه اعلام وصول شده بود.
وزیر نیرو با تاخیر چند دقیقه ای و پس از آغاز استیضاحش تنها با معاونش در مجلس حاضر شد.
محمد رحیمی معاون اول رییس جمهوری نیز با تاخیر نیم ساعته پا به مجلس گذاشت و در نهایت رییس کابینه دهم ساعت ۱۲:۱۱ دقیقه برای دفاع از وزیرش به مجلس رسید.
احمدی نژاد در پایان دفاع از وزیر نیرو از نمایندگان خواست برای توفیق بیشتر دولت و مجلس و وزرا در نمازشان دعا کنند.
و سرانجام نامجو از مجموع ۲۰۹ رای که در گلدان های رای مجلس ریخته شد، ۱۰۱ رای موافق استیضاح، ۱۰۲ رای مخالف استیضاح و ۶ رای ممتنع گرفت و بدین ترتیب، به کار خود در ساختمان نیایش بازگشت.
استیضاح سرگرمی نمایندگان مجلس هشتم
قصه استیضاح وزرای کابینه نهم و دهم در مجلس هفتم و هشتم تبدیل به یک سرگرمی و بازی سیاسی در مجلس شده بود که قبح استیضاح را برای نمایندگان ریخت.
همه وزرای کابینه نهم برای یک بار هم که شده نامشان از گردونه استیضاح مجلس بیرون آمد، اگر چه در نهایت با پس گرفتن امضاها، بیشتر امضاها به نتیجه ای نرسید و نافرجام ماند.