محسن پرویز، معاون پیشین فرهنگی وزارت ارشاداسلامی در جدال با بهمن دری، معاون کنونی فرهنگی وزارت ارشاد بر سر «انحلال بنیاد داستانی ایرانیان» بازتاب این خبر در سایت صدای آمریکا را نشانه ای خطرناک برای مدیران ارشاد دانسته و نوشته است:
«شايعه‌ی اخير (انحلال بنیاد داستانی ایرانیان) نيز همانند بيانيه ۲۸۵ کتاب، مورد استقبال گسترده دشمنان قسم‌خورده ملت ايران (از جمله، صدای آمريکا) و ضدانقلاب قرار گرفته است؛ چيزی که دست کم با شعارهای وزير و معاون او سازگار نيست!»
محسن پرویز در ادامه نبرد با جانشین خود تاکید کرده بنیادی که دستور انحلال آن صادر شده به دنبال تاکیدات رهبری برای پرداختن جدی به ادبیات داستانی تاسیس شده است.
سایت صدای امریکا در گزارشی که در باره کارکرد این بنیاد منتشر کرده دلایل ناکارآمدی و سفارشی بودن چنین نهادهای دولت ساخته ای را مورد بررسی قرارداده که از بودجه عمومی ارتزاق می کنند در حالی که هیچ اثر داستانی قابل خواندنی نیز از این نهاد دولتی بیرون نیامده است. این واقعیت را معاون فرهنگی ارشاداسلامی خود نیز بر زبان آورده است. بهمن دری در پاسخ به مقاله محسن پرویز نوشته است: : زمانی كه ده يا حتا صد اثر داستانی در سطح «دن آرام»، «جنايات و مكافات»، و يا «بينوايان» در يكي ـ دو سال آينده در كشورمان منتشر شد، می‌توانيم بگوييم ما موفق بوده‌ايم و خوب عمل كرده‌ايم؛ نه اين‌كه ظرف را تهيه كنيم و آن را پر كنيم از هيچ.»
با این همه هردو مدیران کنونی و پیشین فرهنگی وزارت ارشاد خود بیش از همه آن دیگران می دانند که سانسور شدید اعمال شده بر روند نوشتن و خلق اثر از یکسو و فشار اجتماعی بر نویسندگان و عدم امنیت زندگی اجتماعی، عدم ارتباط فرهنگی و هنری نویسندگان و هنرمندان ایرانی با همتایان خود در جهان از جمله عوامل افت آفرینش ادبی در ایران شده است.
خوانندگان داستان در ایران می پرسند: در کجای جهان نویسندگان و مترجمان مطرح کشور که تنها به کار خلاقه ادبی مشغول بوده اند، به دست نیروهای اطلاعاتی ربوده و کشته می شوند؟ کاری که با محمدمختاری (شاعر و پژوهشگر) و احمد میرعلایی (مترجم و منتقد ادبی) شد.
خوانندگان داستان در ایران می پرسند: در کجای جهان مقامات ارشد نظام با اعطای جایزه ادبی به یک اثر داستانی چنان مخالفت می کنند که وزیر ارشاد وقت به ناچار تن به حذف نام نویسنده از لیست برندگان می دهد؟ سرنوشتی که به گفته عطالله مهاجرانی و مخالفت رهبری برای رمانک مدار صفردرجه احمدمحمود رقم خورد و منجر به حذف این کتاب شد
خوانندگان داستان در ایران می پرسند: در کجای جهان سایت ادبی دو شاعر و نویسنده تاثیرگذار کشور که چیز جز مطالب ادبی نداشته اند فیلتر می شود؟ رفتاری که در ایران با سایت های احمدشاملو و هوشنگ گلشیری شد و هردوی این سایتها فیلترشده و از دسترسی خوانندگان داخلی خارج شده اند.
خوانندگان داستان در ایران می پرسند: در کجای جهان بخش بزرگی از آثار یکی از مطرح ترین نویسنده کشور سانسور و غیرقابل انتشار می شود؟ رفتاری که با آثار صادق هدایت شده و حاصلش این بوده که یا آثار هدایت به کلی غیرقابل چاپ اعلام شده اند، یا با سانسور دهشتناک و تغییر ماهیت داده منتشر شده اند که اصلاً آنی نیستند که نویسنده اش نوشته بود.
و فرجام اینکه خوانندگان داستان در ایران می پرسند: در کجای جهان تاثیرگذارترین و جریان سازترین اثر داستانی جهان (یولسیس اثر جیمز جویس) به دلیل مقررات سانسور اجازه چاپ و انتشار نیافته و خوانندگان فارسی زبان هنوز محروم از مطالعه آن هستند.
اینها نمونه های اندکی از همه آن دلایل آشکار و پنهانی ست که در ایران امروزی امکان خلق اثری جهانی وجود ندارد، مگر مشتی کوتوله ادبی چسبیده به امکانات دولتی همچون بنیاد داستانی ایرانیان.
