موزه فالر از مجموعه دانشگاه «یو سی ال ای» در لس آنجلس، برگزار کننده نمایشگاهی با عنوان «نورها و سایه ها» است که به داستان سه هزار ساله یهودیان ایرانی می پردازد.
دانشگاه یو سی ال ای یکی از معتبرترین دانشگاه های آمریکاست که در زمینه پژوهش های مردم شناسی و تاریخ شرق دستاوردهای بسیار دارد. این دانشگاه این بار نیز نتیجه پژوهشهای خود پیرامون زندگی سه هزار ساله یهودیان ایرانی را همراه با بخشی از بازمانده مادی و معنوی این میراث با نام «نورها و سایه ها- داستان ایرانیان یهودی) در موزه فالر لس آنجلس به نمایش گذاشته است.
در پیشگفتار معرفی نمایشگاه در سایت موزه آمده است: ایران از دیرباز تاکنون سرزمینی برخوردار از ساختاری چندفرهنگی، چند زبانی، و گونه گونی دینی بوده که اقوام گوناگون به صورت مسالمت آمیز در کنار همدیگر زیسته و تجربیاتشان را با همدیگر مبادله کرده اند.
در این شناخت نامه کوتاه ایران آمده است: داستان یهودیان ایرانی به ما می گوید ایران برخوردار از غنای فرهنگی و تاریخی یکی از کهن ترین زیستگاه های جوامع یهودی پس از تبعید آنان از اورشلیم به بابل و پارس است.
پیشگفتار می افزاید از سده شانزدهم میلادی و با روی کارآمدن حکومت صفویه که آغاز رابطه همه جانبه ایران با اروپا بود، آغاز سختگیریهای قانونی حکومتی علیه یهودیان ایران نیز بوده است.
اشیای باستانی از جمله سنگنبشته ها، دستنوشته ها، کتابها، و خوشنویسی های زیبای عبری، طلسم ها، لباسها، سازها، نقاشی ها، و هنرهای مدرن از جمله عکس ها و مستندهای ویدیویی، از جمله آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه است.
چندین برنامه ویژه در طول یک ماه برپایی نمایشگاه نیز اجرا می شود. در حالی که یهودیان ایرانی این کشور را «سرزمین گلهای سرخ» می نامند یکی از برنامه های نمایشگاه «دورشدن از سرزمین گلهای سرخ» نام دارد.
«قلب من در شرق و خودم در انتهای غرب» نام دیگر این نمایشگاه است که ویژه زندگی یهودیان ایرانی ساکن آمریکاست. شهروندانی که هنوز قلبشان برای زادگاهشان یعنی ایران می تپد.
دانشگاه یو سی ال ای یکی از معتبرترین دانشگاه های آمریکاست که در زمینه پژوهش های مردم شناسی و تاریخ شرق دستاوردهای بسیار دارد. این دانشگاه این بار نیز نتیجه پژوهشهای خود پیرامون زندگی سه هزار ساله یهودیان ایرانی را همراه با بخشی از بازمانده مادی و معنوی این میراث با نام «نورها و سایه ها- داستان ایرانیان یهودی) در موزه فالر لس آنجلس به نمایش گذاشته است.
در پیشگفتار معرفی نمایشگاه در سایت موزه آمده است: ایران از دیرباز تاکنون سرزمینی برخوردار از ساختاری چندفرهنگی، چند زبانی، و گونه گونی دینی بوده که اقوام گوناگون به صورت مسالمت آمیز در کنار همدیگر زیسته و تجربیاتشان را با همدیگر مبادله کرده اند.
در این شناخت نامه کوتاه ایران آمده است: داستان یهودیان ایرانی به ما می گوید ایران برخوردار از غنای فرهنگی و تاریخی یکی از کهن ترین زیستگاه های جوامع یهودی پس از تبعید آنان از اورشلیم به بابل و پارس است.
پیشگفتار می افزاید از سده شانزدهم میلادی و با روی کارآمدن حکومت صفویه که آغاز رابطه همه جانبه ایران با اروپا بود، آغاز سختگیریهای قانونی حکومتی علیه یهودیان ایران نیز بوده است.
اشیای باستانی از جمله سنگنبشته ها، دستنوشته ها، کتابها، و خوشنویسی های زیبای عبری، طلسم ها، لباسها، سازها، نقاشی ها، و هنرهای مدرن از جمله عکس ها و مستندهای ویدیویی، از جمله آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه است.
چندین برنامه ویژه در طول یک ماه برپایی نمایشگاه نیز اجرا می شود. در حالی که یهودیان ایرانی این کشور را «سرزمین گلهای سرخ» می نامند یکی از برنامه های نمایشگاه «دورشدن از سرزمین گلهای سرخ» نام دارد.
«قلب من در شرق و خودم در انتهای غرب» نام دیگر این نمایشگاه است که ویژه زندگی یهودیان ایرانی ساکن آمریکاست. شهروندانی که هنوز قلبشان برای زادگاهشان یعنی ایران می تپد.