دو سال دیگر همین موقع زمان اوج کمپین برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است و اگر پیش بینی ها درست از آب درآید، هیلاری کلینتون نامزد دمکرات ها خواهد بود. عجیب آن که شاید جمله ای مشابه را در سال ۲۰۰۶ هم نوشته باشم و سخنم کاملا اشتباه از آب درآمده باشد.
تازه ترین نظرسنجی مشترک واشنگتن پست-ای بی سی از حمایت ۷۳ درصدی از خانم کلینتون نزد دمکرات ها حکایت دارد. جو بایدن، معاون ریاست جمهوری آمریکا با ۱۲ درصد دوم است و سپس سناتور الیزارت ورن، از ایالت ماساچوست با ۸ درصد سوم است. خانم کلینتون در نظرسنجی پابلیک پالیسی نیز ۶۷ درصد حمایت دمکرات ها را کسب کرده بود.
ارقام بالا هستند و در حال حاضر در نظرگرفتن سناریویی برای دمکرات ها آن هم بدون خانم کلینتون کار سختی است. سناتور ورن گفته است که وارد رقابت نمی شود و حتی اگر جو بایدن وارد رقابت شود، وزنه استراتژی دمکرات ها به سوی خانم کلینتون سنگینی می کند. بعضا نام مارتین اومالی، فرماندار ایالت مریلند نیز به میان می آید، اما او یک چهره ملی نیست و تهدید بزرگی علیه خانم کلینتون به شمار نمی رود. هوارد دین، فرماندار سابق ورمانت نیز شاید تصمیم بگیرد تا به عنوان جایگزینی لیبرال برای جانشینی کلینتون وارد گود شود.
هیلاری کلینتون گفته است که بعدا در سال جاری تصمیم قطعی درباره شرکت در رقابت انتخاباتی را می گیرد اما برخی گروه های حامی او از هم اکنون فعالیت های خود را برای ورود به کارزار و مثلا کار جمع آوری پول را آغاز کرده اند. در این دور انتخابات، بسیاری از آن هایی که ۶ سال پیش به پیروزی باراک اوباما یاری رساندند، حال پشت سر خانم کلینتون صف کشیده اند.
در این میان عوامل دیگری نیز نقش بازی می کند. اگر میزان محبوبیت عمومی باراک اوباما همینطور پایین بماند، رای دهندگان احتمالا به فکر تغییر حزب حاکم می افتند. به علاوه، جمهوری خواهان هم بیکار ننشسته اند و علیه کلینتون فعالیت می کنند مثلا از حمله به سفارت آمریکا در بنغازی (لیبی) در زمان تصدی خانم کلینتون در وزارت خارجه آمریکا یاد می کنند.
رقابت باز جمهوری خواهان
نظرسنجی ها نشان می دهد که حزب جمهوری خواه برای سال ۲۰۱۶ کاندیدای چشمگیری ندارد. پال رایان، نماینده ویسکانسین، ۲۰ درصد آرا در نظرسنجی واشنگتن پست-ای بی سی، اولین نامزد جمهوری خواهان شد. پس از او جب بوش، فرماندار سابق فلوریدا با ۱۸ درصد، و کریس کریستی، فرماندار نیوجرسی با ۱۳ درصد آرا ایستاده اند. تد کروز، سناتور تکزاس، رند پال سناتور کنتاکی، و مارکو روبینو، سناتور فلوریدا نیز هستند. چندین فرماندار دیگر جمهوری خواه نیز شاید علاقمند باشند مثلا بابی جیندال از لوئیزیانا، جان کاسیچ از اوهایو، و اسکات واکر از ویسکانسین.
انتخابات امسال میان دوره ای کنگره می تواند تاثیر زیادی در جبهه جمهوری خواهان داشته باشد. آنان امسال هم برای گسترش اکثریت خود در مجلس نمایندگان و هم امکان در کنترل گرفتن سنا فرصت دارند.
نظریه پردازان و کسانی که استراتژی جمهوری خواهان را تعیین می کنند، می خواهند تندروهای تی پارتی را هم امسال و هم در انتخابات ۲۰۱۶ همراه خود نگاه دارند و امیدوارند که یک کاندیدای قابل قبول مانند جب بوش، می تواند به عنوان یک نامزد مورد قبول همه ظاهر شود.
کریس کریستی، یک عضو میانه رو دیگر در جمهوری خواهان است که در حال حاضر با یک رسوایی در زمینه بستن عمدی خیابان ها و ایجاد ترافیک روی پل جرج واشنگتن، دست به گریبان است. به طور کلی جمهوری خواهان با دو جور فهرست کاندیداهای بالقوه مواجهند: افرادی مثل کروز، پال، و روبینو که محبوب تی پارتی هستند، در یک طرف و افرادی چون رایان، واکر، و کاسیچ در طرف دیگر. صف اول کاندیداهای جمهوری خواه شلوغ خواهد بود و رسیدن به نامزدهای اصلی چند ماه طول خواهد کشید.
تازه ترین نظرسنجی مشترک واشنگتن پست-ای بی سی از حمایت ۷۳ درصدی از خانم کلینتون نزد دمکرات ها حکایت دارد. جو بایدن، معاون ریاست جمهوری آمریکا با ۱۲ درصد دوم است و سپس سناتور الیزارت ورن، از ایالت ماساچوست با ۸ درصد سوم است. خانم کلینتون در نظرسنجی پابلیک پالیسی نیز ۶۷ درصد حمایت دمکرات ها را کسب کرده بود.
ارقام بالا هستند و در حال حاضر در نظرگرفتن سناریویی برای دمکرات ها آن هم بدون خانم کلینتون کار سختی است. سناتور ورن گفته است که وارد رقابت نمی شود و حتی اگر جو بایدن وارد رقابت شود، وزنه استراتژی دمکرات ها به سوی خانم کلینتون سنگینی می کند. بعضا نام مارتین اومالی، فرماندار ایالت مریلند نیز به میان می آید، اما او یک چهره ملی نیست و تهدید بزرگی علیه خانم کلینتون به شمار نمی رود. هوارد دین، فرماندار سابق ورمانت نیز شاید تصمیم بگیرد تا به عنوان جایگزینی لیبرال برای جانشینی کلینتون وارد گود شود.
هیلاری کلینتون گفته است که بعدا در سال جاری تصمیم قطعی درباره شرکت در رقابت انتخاباتی را می گیرد اما برخی گروه های حامی او از هم اکنون فعالیت های خود را برای ورود به کارزار و مثلا کار جمع آوری پول را آغاز کرده اند. در این دور انتخابات، بسیاری از آن هایی که ۶ سال پیش به پیروزی باراک اوباما یاری رساندند، حال پشت سر خانم کلینتون صف کشیده اند.
در این میان عوامل دیگری نیز نقش بازی می کند. اگر میزان محبوبیت عمومی باراک اوباما همینطور پایین بماند، رای دهندگان احتمالا به فکر تغییر حزب حاکم می افتند. به علاوه، جمهوری خواهان هم بیکار ننشسته اند و علیه کلینتون فعالیت می کنند مثلا از حمله به سفارت آمریکا در بنغازی (لیبی) در زمان تصدی خانم کلینتون در وزارت خارجه آمریکا یاد می کنند.
رقابت باز جمهوری خواهان
نظرسنجی ها نشان می دهد که حزب جمهوری خواه برای سال ۲۰۱۶ کاندیدای چشمگیری ندارد. پال رایان، نماینده ویسکانسین، ۲۰ درصد آرا در نظرسنجی واشنگتن پست-ای بی سی، اولین نامزد جمهوری خواهان شد. پس از او جب بوش، فرماندار سابق فلوریدا با ۱۸ درصد، و کریس کریستی، فرماندار نیوجرسی با ۱۳ درصد آرا ایستاده اند. تد کروز، سناتور تکزاس، رند پال سناتور کنتاکی، و مارکو روبینو، سناتور فلوریدا نیز هستند. چندین فرماندار دیگر جمهوری خواه نیز شاید علاقمند باشند مثلا بابی جیندال از لوئیزیانا، جان کاسیچ از اوهایو، و اسکات واکر از ویسکانسین.
انتخابات امسال میان دوره ای کنگره می تواند تاثیر زیادی در جبهه جمهوری خواهان داشته باشد. آنان امسال هم برای گسترش اکثریت خود در مجلس نمایندگان و هم امکان در کنترل گرفتن سنا فرصت دارند.
نظریه پردازان و کسانی که استراتژی جمهوری خواهان را تعیین می کنند، می خواهند تندروهای تی پارتی را هم امسال و هم در انتخابات ۲۰۱۶ همراه خود نگاه دارند و امیدوارند که یک کاندیدای قابل قبول مانند جب بوش، می تواند به عنوان یک نامزد مورد قبول همه ظاهر شود.
کریس کریستی، یک عضو میانه رو دیگر در جمهوری خواهان است که در حال حاضر با یک رسوایی در زمینه بستن عمدی خیابان ها و ایجاد ترافیک روی پل جرج واشنگتن، دست به گریبان است. به طور کلی جمهوری خواهان با دو جور فهرست کاندیداهای بالقوه مواجهند: افرادی مثل کروز، پال، و روبینو که محبوب تی پارتی هستند، در یک طرف و افرادی چون رایان، واکر، و کاسیچ در طرف دیگر. صف اول کاندیداهای جمهوری خواه شلوغ خواهد بود و رسیدن به نامزدهای اصلی چند ماه طول خواهد کشید.
