به رسم این سال ها، ماه محرم فصل هنرنمایی مداحان جوان و تازه به میدان آمده ای ست که در تکیه ها و حسینیه های شهرهای بزرگ و کوچک ایران، بویژه تهران، دمنده شور و هیجان به شرکت کنندگان در مناسک مذهبی اند.
امروزه روز این مجالس، بویژه مداحی های شبانه یکی از مشکلات رو به تزاید برای حاکمیت اسلامی شده اند. زیرا از یکسو حاکمیت خواهان شرکت هرچه باشکوه تر مردم در مجالس عزاداری عاشورای حسینی ست و آن را نشانه ای به تقویت پایه های مذهبی و مردمی خود ارزیابی می کند و از دیگر سو نگران نفوذ افکار و آیین ها و مناسک «الحادی» برآمده از زمانه در این سنت دیرینه است. نفوذ و نمود آشکار موسیقی پاپ غربی در این مراسم یکی از این دلنگرانی هاست.
این نگرانی آنچنان است که علی لاريجانی رئیس مجلس شورای اسلامی با پرده پوشی و رازداری، بی آن که خواسته باشد از انواع موسیقی غربی رهیافته به هیات های عزداری یا مداحان نامی برده باشد، با تاكيد بر رد استفاده از موسيقی‌های جديد در مراسم عزاداری يادآور شد: «صيانت از روش‌های سنتی براي پاکيزه نگهداشتن و حفظ ميراث‌های گذشته بايد در مراسم هيات‌های مذهبی لحاظ شود.»
اما علی معلم دامغانی، رئیس جدید فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی زبانی آشکارتر به کار گرفته و گفت: «مدح مداح امروز در آدم‌هایی که دورش نشسته‌اند و مخصوصا شور و حرارتی که نشان می‌دهند، با دیسکوهایی که آن طرف وجود دارد، شباهت‌های بیشتری دارند تا مجلسی که در گذشته به آن گفته‌اند تعزیه.»
علی معلم دامغانی افزود: «اما امروز مجالسی از این دست جایی است که یک جوان همه مستی و شور جوانی را می‌تواند آشکار کند وهرچه بیشتر و موفق‌تر، مورد عنایت بیشتر.»
اما موافقان این شیوه های جدید در مداحی که موافق این شور و هیجان هستند در نقطه مقابل قرارگرفته می گویند اینها انحراف نیست بلکه تحیر است. برای نمونه روزنامه کیهان شریعتمداری در گزارشی در این باره که سال گذشته منتشر کرد از قول حجت الاسلام مرتضی ادیب یزدی مسئول مجتمع فرهنگی مسجد بلال صدا وسیما نوشت: «مداحان دچار انحراف نشده اند بلکه گرفتار تحیرند.»
کیهان شریعتمداری همچنین به نقل از حجت الاسلام تاج لنگرودی که در گزارش کیهان کارشناس علوم دینی خوانده شده نوشته است: «اینها آسیب نیست؛ بروز احساسات پاک جوانان است»
اما یکی از جامعه شناسان شهری در تهران در سنجش میان موسیقی غربی و مداحی ها گفته است: «ویدیوکلیب های ارائه شده از مجالس شبانه مداحی در تهران و شهرستان ها که در یوتیوب در دسترس همگان قرار گرفته تفاوتی چندان با ویدیوکلیب های موسیقی های «هوی متال» ندارند مگر یکی دو مورد که یکی عدم حضور دختران در لابلای پسران است و دیگری نادیده ماندن نوازندگان موسیقی.»
استفاده از مواد مخدر توسط این مداحان که در تهران «خوانندگان دیسکوهای اسلامی» نامیده می شوند، نیز پدیده ای ست که از چشم مسئولان جمهوری اسلامی دور نمانده و در ویدیوکلیب های پخش شده در یوتیوب قابل تشخیص است.
علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر در این باره واژه دوپینگ را بکار برده تا استفاده از موادمخدر توسط مداحان را اشاره ای کرده باشد. او می گوید: «این شور و حرارت یک مقدار هم به قاعده دوپینگ‌های ورزشی اتفاق می‌افتد و به امام حسین(ع) هیچ نسبتی ندارد.»
محرم امسال برای مداحان و دیسکوهای اسلامی بهتر از سالیان گذشته است؛ زیرا گردانندگان و مدیران این مجالس اجازه یافته اند تا دختران را نیز به دیسکوهای اسلامی راه دهند.
به گفته یکی از جامعه شناسان شهری گردانندگان و اجراکنندگان دیسکوهای اسلامی پشتگرم به استقبال عمومی جوانان و چراغ سبز حاکمیت دست به تابوشکنی زده همان آیین ها و رسومی را مرسوم می کنند که تاکنون در شمار ممنوعه ها و حرامات جامعه بشمار می آمده اند، چیزهایی از قبیل هیجانات و شورمستی های جوانان و همه آن اعمال برخاسته از اقتضای جوانی که بخشی از آن در دیسکوهای غرب است و از ضروریات جوانی بشمار می آید.
این مشکلات تنها مختص به تهران نیست. برای نمونه خبرگزاری شمال نیوز در تحلیل مفصلی از این «انحرافات» و ورود «الحاد» به مراسم عاشورای حسینی نوشته است: «استفاده های غیر متعارف از واژه های غلط انداز و شبهه افکن می و میخانه،ساغر و پیاله،عشق و عاشقی و عشقبازی و مستی و از خود بیخود شدن و غیره در بیان حالات وصال عرفانی و کمال ربانی امام حسین(ع) و نیز رابطه عاطفی – تکلیفی با حضرت زینب(س) و حضرت عباس(ع) ،که حقیقتاً غیر الزامی و موهن و توهم آفرین است! استفاده ناپسند برخی از مداحان از آهنگ ها و ملودی های ترانه های خوانندگان طاغوتی و غیر مجاز که افکار عمومی با آنها آشنا بوده و بلافاصله متن های اصلی را به ذهن آورده و با یادآوری آهنگین آنها، قداست شکنی از نهضت حسینی شکل گرفته و بجای تاثیر پذیری مثبت،تبعات ناخوشایندی خواهند داشت!»