یکی از کارشناسان فرهنگی هوادار دولت در بررسی سینمای دولتی می گوید: برای غرب این سینمای اسلامی تهدیدی در حد انرژی هسته ای ست.
وحید جلیلی کارشناس فرهنگی هوادار دولت و سردبیر مجله دولتی راه و جهانگیر الماسی بازیگر سینما و از داوران جشنواره فیلم فجر در دفتر «رجانیوز» حاضر شده و به پرسش های رجانیوز در زمینه دستاوردهای مدیریتی جوادشمقدری پاسخ دادند.
وحید جلیلی از پشتیبانان جدی معاونت سینمایی وزارت ارشاد در بررسی کارنامه جواد شمقدری می گوید: برخی از سیاست های آقای شمقدری سیاست خوبی بود؛ ولی نمی دانم چقدر همت دارد که این را اجرایی کند. در این جشنواره خیلی ندیدم که این سیاست‌ها اجرا شود حداکثر کاری که کرده فیلم «پایان نامه» را آورده؛ ولی آن طرف چهار پنج تا فیلم تند صریح سیاسی علیه نظام ساخته شده است. این مسایل جزیی نیست. تیم شمقدری اگر بخواهد با همین فرمان برود، قطعا با مشکلات اساسی روبرو خواهد شد چون برای غرب و دنباله های داخلی‌اش سینمای انقلاب اسلامی تهدیدی در حد انرژی هسته ای است و این طور نیست که اگر شما سیاستی را دنبال کردید، آنها دست روی دست بگذارند و هیچ کاری نکنند.»
سردبیر مجله راه و از هواداران دولت محمود احمدی نژاد رویکرد فیلمسازان ایرانی به مناطق جذاب مدرن شهری مانند کافی شاپ ها اشاره کرده و افزود: «انگار خطوط قرمزی وجود دارد که اینها را منطقه ممنوعه اعلام كرده و دوربین نباید وارد این فضاها شود. مثلا در فیلم های امسال شما دهها بار کافی شاپ دیدید. ولی نمی دانم چندبار مسجد دیدیم؟»
این کارشناس فرهنگی حامی دولت مدعی شد حتا دیالوگ بعضی از فیلم های جشنواره را دولت های اروپایی نوشته اند.
او در این باره می گوید: از جمله اینها "سینمای سفارش خارجی" است که در جشنواره بیست و نهم این دیده می شود و حضور جدی دارد و کم کم این سینما دارد به سینمای بخشنامه ای تبدیل می شود. انگار حتی دیالوگ ها را هم به اینها ابلاغ كرده اند. این دیالوگ ها باید باشد تا فیلم در جشنوارهای خارجی پذیرفته شود. اینکه بشود به این صراحت سفارش بدهند و با استفاده از امکانات داخلی یک کشور علیه آن کشور و برای منویات و تمنیات بیگانگان فیلم ساخته شود این خیلی قابل تأمل است... سینمای روشنفکری ایران دقیقا خودش یک سینمای سفارشی و دقیقا یک سینمای دولتی است. یعنی دولت آلمان برنامه ریزی می کند که این چنین فیلمی در ایران ساخته شود و یا دولت فرانسه که چنین فیلمی باید ساخته شود در ایران. می گویند بساز و بیا جایزه ات را بگیر. آنجا عقل ابزاری حاکم است. آنجا کسی حق ندارد از بودجه آلمان یا فرانسه یک ریال خلاف مصالح کشور خرج کند! مثل اینجا نیست كه به ازای هر فحشی كه به نظام بدهی!چند صد میلیون گیرت بیاید»