گروهی از سازمان ها، نهادها و فعالان جامعه مدنی، کارگری و حقوق بشری ایرانی خارج از ایران برای گرامیداشت روز جهانی کار و کارگر فراخوان مشترکی صادر کرده و خواستار حمایت از جنبش کارگری و مطالبات صنفی آن ها در ایران شده اند.
در شرایطی که روز یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر است، فعالان کارگری و مدافعان حقوق بشر در بیانیه ای که به امضای بیش از پنجاه سازمان و نهاد در اروپا، آمریکا و کانادا رسیده است، «بر اهمیت تداوم جنبش پر توان کارگری و جنبش سبز همچون فرازی از جنبش دموکراسی خواهی مردم ایران» تاکید کرده اند.
در بخشی از فراخوان همبستگی با کارگران ایران آمده است: «امروز ٣٢ سال از انقلاب بهمن ۵٧ که یکی از خواست هایش عدالت اجتماعی بود می‌گذرد. طبقه کارگر ایران نه تنها به عدالت اجتماعی نرسیده، بلکه از داشتن اصلی‌ترین حق خود، یعنی داشتن تشکل‌های مستقل صنفی نیز محروم است. جمهوری اسلامی به جـای پاســخ مثبت به درخواست‌های به حق کارگران، هر گونه دادخواهی را، با اخراج، سرکوب، زنــدان و شکنجــه پاسخ می‌دهد.»
در این یادداشت به بازداشت منصور اسانلو، فعال حقوق کارگران اشاره و خاطرنشان شده است که اسانلو «به خاطر دفاع از منافع کارگران و زحمتکشان ایران به ۶ سال زندان محکوم شده است و به رغم درخواست مکرر برای آزادی‌اش از سوی مجامع بین المللی کارگری و فعالان جنبش‌های مدنی همچنان در زندان به سر می‌برد».
«پرداخت فوری دستمزدهای معوقه کارگران، افزایش فوری حداقل دستمزدها با دخالت نظر نمایندگان منتخب مجامع عمومی کارگران، تامین امنیت شغلی برای کارگران، توقف اخراج و بیکارسازی کارگران و لغو قراردادهای موقت و سفید امضا، افزایش حقوق بازنشستگی و رفع هرگونه تبعیض در پرداخت آن، بهره مندی بازنشستگان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی، به رسمیت شناخته شدن بی‌قید و شرط حق ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری و حق اعتصاب و برچیده شدن کلیه نهادهای دست ساز دولتی از محیط های کار» از جمله مطالبات صنفی هستند که در بیانیه این انجمن ها و اتحادیه های ایرانی مدافع حقوق کارگران ایران ذکر شده اند.
در این بیانیه آمده است: «ما ایرانیان برون مرزی در روز اول ماه مه ( یازدهم اردیبهشت)، همراه و هماهنگ با جهان کار، سندیکاها، اتحادیه ها و نهادهای کارگری به پشتیبانی از مبارزات کارگران و زحمتکشان میهن مان برای رسیدن به حقوق شان برمی خیزیم. ما بر این باوریم که رسیدن کامل به این حقوق در گرو تغییرات ساختاری در جامعه ماست.»
امضاکنندگان این یادداشت تاکید کرده اند «با شرکت گسترده در جشن جهانی روز کارگر و با طرح شعارها و خواسته های کارگران ایران، بر اعتبار جنبش کارگری و نقش موثر آن در تداوم، پیشرفت و تکامل جنبش دموکراسی خواهی ایران تاکید می‌کنند و می‌کوشند به جنبش دادخواهانه و عدالت گسترانه کارگران و ملت ایران یاری رسانند».
این انجمن ها و اتحادیه همچنین به مطالبان سیاسی و اجتماعی خود اشاره کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی، به رسمیت شناخته شدن بی قید و شرط حق اعتراض، تجمع، تحزب، آزادی بیان و آزادی مطبوعات، لغو فوری مجازات اعدام، بررسی مجدد طرح هدفمند کردن یارانه ها با شرکت نمایندگان منتخب تشکل‌های کارگری و کارمندی و متخصصین حوزه اقتصاد شده اند.
آن ها همچنین از دولتمردان جمهوری اسلامی خواسته اند تا کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان را لغو کنند و برابری کامل و بی‌قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی آن ها را تضمین کنند و مقدمات برخورداری همه کودکان از امکانات آموزشی، رفاهی و بهداشتی یکسان و رایگان، فارغ از نوع جنسیت و وابستگی‌های ملی، نژادی و مذهبی آنان و موقعیت اقتصادی و اجتماعی والدین شان را فراهم کنند.
امضاکنندگان این فراخوان از نهادهای کارگری و حقوق بشری سراسر جهان خواسته اند تا همزمان با روز جهانی کارگر با برگزاری کنفرانس، سمینار، گردهمایی، راه پیمایی، نوشتن نامه به سازمان ملل، جمع آوری امضا و کارهای ابتکاری دیگر خواستار لغو قوانین ضد کارگری و آزادی زندانیان سیاسی از جمله فعالین کارگری ایران شوند.