طی چند هفته آینده باراک اوباما کار خود با تیم امنیت ملی کابینه جدید خود را آغاز خواهد کرد. سنای آمریکا به جان کری برای تصدی مقام وزارت خارجه رأی اعتماد داده است و انتظار می رود به چاک هیگل هم که نامزد اوباما برای وزارت دفاع است، رأی اعتماد دهد. جک لو به عنوان نامزد وزارت خزانه داری معرفی شده و جان برنن برای ریاست سی آی ای.
یکی از عمده ترین چالش های امنیتی پیش روی رییس جمهوری آمریکا و تیم تازه امنیتی وی طی چند سال آینده، تهدید ایران اتمی خواهد بود. مؤسسات اطلاعاتی و امنیتی آمریکا، اروپا و اسراییل می گویند آیت الله خامنه ای هنوز مصمم نشده که آن کشورش دست به تولید سلاح هسته ای بزند.
رییس جمهوری آمریکا تأکید کرده که هر اقدامی را که لازم باشد انجام خواهد داد تا مانع دستیابی ایران به سلاح هسته ای شود.
این روزها کمر ایران زیر بار سنگین تحریم های بین المللی خم شده است. انزوای سیاسی روزافزون آن کشور نیز به چالش های آن در عرصه جهانی افزوده است. برخی تحلیلگران سیاسی معتقدند که چنین شرایطی جمهوری اسلامی را راغب تر به تلاش برای دست یافتن به سلاح هسته ای خواهد کرد.
برخی تحلیلگران نیز اعتقاد دارند که تا زمانی که پیشنهاد بهتری به ایران ارائه نشود و راهی برای تعامل پیش پای آن کشور گذاشته نشود، جمهوری اسلامی به جای اجتناب از اندیشه دست یافتن به سلاح هسته ای، نسبت به دستیابی به آن راغب تر خواهد شد. فشار اقتصادی از سویی و انزوای سیاسی از سوی دیگر، مقام های جمهوری اسلامی را به سمت کوشش برای یافتن جایگاهی مطمئن تر برای خود ترغیب می کند؛ چون در واقع انگیزه ای برای انتخاب عملکرد متفاوت ندارند.
مقام های آمریکایی و ایرانی اخیراً به ضرورت گفت و گو های شفاف اشاره کرده اند، و انتظار می رود احتمال برداشته شدن گام هایی در این راستا پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران بیشتر شود. اما برای کسب توافق اولیه که مقدمه یک تعامل دیپلماتیک خواهد بود، ایران باید شفافیت و صداقت بیشتری از خود نشان دهد و تعهد خود را نسبت به پیمانی که عضو آن است ثابت کند: پیمان ان پی تی(منع تولید و گسترش سلاح های هسته ای).
بسیاری از ناظران بین المللی بر آنند که ایران باید بازرسان آژانس را به تأسیسات هسته ای راه دهد و با آنها همکاری کند. گام مثبتی که ایران می تواند برای میسر شدن این تعامل بردارد، آن است که در ازای کاهش شدت تحریم های اقتصادی، حاضر شود تولید اورانیم با غنای ۲۰ درصد را متوقف کند.
اگر دو کشور خواهان برداشتن گام هایی به سوی دیپلماسی شفاف و میسر شدن گفت و گوی مستقیم باشند، مسائل دیگری که میان ایالات متحده و ایران مطرح بوده و هست و به سوء تفاهم سیاسیِ سالیان بسیار میان دو کشور دامن زده، باید بی پرده مطرح شوند، و یکی از مهم ترین مسائل در این میان، نقش آینده ایران در خاورمیانه است.
باراک اوباما در نخستین نشست خبری خود پس از انتخاب مجدد به ریاست جمهوری آمریکا، گفت:«ما به ایران اجازه نخواهیم داد به سلاح هسته ای دست یابد، اما باور من آن است که هنوز برای حل دیپلماتیک مشکلات با ایران فرصت هست.»
روشن است که سابقه روابط سیاسی و عدم اعتماد متقابل امکان تعامل را اندک و فرایند آن را پیچیده خواهد کرد، اما دست کم اکنون، به نفع طرفین است که بیش و پیش از هر چیز، بر توسعه روابط دیپلماتیک تمرکز کنند.
از: نشریه سان فرانسیسکو کرانیکل
یکی از عمده ترین چالش های امنیتی پیش روی رییس جمهوری آمریکا و تیم تازه امنیتی وی طی چند سال آینده، تهدید ایران اتمی خواهد بود. مؤسسات اطلاعاتی و امنیتی آمریکا، اروپا و اسراییل می گویند آیت الله خامنه ای هنوز مصمم نشده که آن کشورش دست به تولید سلاح هسته ای بزند.
رییس جمهوری آمریکا تأکید کرده که هر اقدامی را که لازم باشد انجام خواهد داد تا مانع دستیابی ایران به سلاح هسته ای شود.
این روزها کمر ایران زیر بار سنگین تحریم های بین المللی خم شده است. انزوای سیاسی روزافزون آن کشور نیز به چالش های آن در عرصه جهانی افزوده است. برخی تحلیلگران سیاسی معتقدند که چنین شرایطی جمهوری اسلامی را راغب تر به تلاش برای دست یافتن به سلاح هسته ای خواهد کرد.
برخی تحلیلگران نیز اعتقاد دارند که تا زمانی که پیشنهاد بهتری به ایران ارائه نشود و راهی برای تعامل پیش پای آن کشور گذاشته نشود، جمهوری اسلامی به جای اجتناب از اندیشه دست یافتن به سلاح هسته ای، نسبت به دستیابی به آن راغب تر خواهد شد. فشار اقتصادی از سویی و انزوای سیاسی از سوی دیگر، مقام های جمهوری اسلامی را به سمت کوشش برای یافتن جایگاهی مطمئن تر برای خود ترغیب می کند؛ چون در واقع انگیزه ای برای انتخاب عملکرد متفاوت ندارند.
مقام های آمریکایی و ایرانی اخیراً به ضرورت گفت و گو های شفاف اشاره کرده اند، و انتظار می رود احتمال برداشته شدن گام هایی در این راستا پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران بیشتر شود. اما برای کسب توافق اولیه که مقدمه یک تعامل دیپلماتیک خواهد بود، ایران باید شفافیت و صداقت بیشتری از خود نشان دهد و تعهد خود را نسبت به پیمانی که عضو آن است ثابت کند: پیمان ان پی تی(منع تولید و گسترش سلاح های هسته ای).
بسیاری از ناظران بین المللی بر آنند که ایران باید بازرسان آژانس را به تأسیسات هسته ای راه دهد و با آنها همکاری کند. گام مثبتی که ایران می تواند برای میسر شدن این تعامل بردارد، آن است که در ازای کاهش شدت تحریم های اقتصادی، حاضر شود تولید اورانیم با غنای ۲۰ درصد را متوقف کند.
اگر دو کشور خواهان برداشتن گام هایی به سوی دیپلماسی شفاف و میسر شدن گفت و گوی مستقیم باشند، مسائل دیگری که میان ایالات متحده و ایران مطرح بوده و هست و به سوء تفاهم سیاسیِ سالیان بسیار میان دو کشور دامن زده، باید بی پرده مطرح شوند، و یکی از مهم ترین مسائل در این میان، نقش آینده ایران در خاورمیانه است.
باراک اوباما در نخستین نشست خبری خود پس از انتخاب مجدد به ریاست جمهوری آمریکا، گفت:«ما به ایران اجازه نخواهیم داد به سلاح هسته ای دست یابد، اما باور من آن است که هنوز برای حل دیپلماتیک مشکلات با ایران فرصت هست.»
روشن است که سابقه روابط سیاسی و عدم اعتماد متقابل امکان تعامل را اندک و فرایند آن را پیچیده خواهد کرد، اما دست کم اکنون، به نفع طرفین است که بیش و پیش از هر چیز، بر توسعه روابط دیپلماتیک تمرکز کنند.
از: نشریه سان فرانسیسکو کرانیکل