نيويورک تايمز زير عنوان "گروگان سابق شکايت عليه ايران را کاری تمام نشده می داند" می نويسد سابقه شيفتگی و علاقه بری روزن (Barry Rosen) به ايران به سال ۱۹۶۷ باز می گردد که او از زادگاهش در بروکلين پس از آنکه داوطلب خدمت در سپاه صلح آمريکا شد به اصطلاح دل به دريا زد و برای سفری دوساله به ايران رفت. او بعدها گفت "ايران از بسياری جهات کشوردوم من بود".
اما به فاصله يک دهه اين کشوردوم خصمانه شد.
آقای روزن اين بار در مقام وابسته مطبوعاتی سفارت آمريکا به تهران بازگشته بود. او روز چهارم نوامبر ۱۹۷۹ يکی از ۵۲ نفر آمريکائيانی شد که برای ۴۴۴ روز توسط شبه نظاميانی خشمگين از موافقت آمريکا با ورود شاه مخلوع به آمريکا برای معالجات پزشکی به اسارت گرفته شدند.
بعضی از گروگان های آمريکائی را کتک زدند و مضروب ساختند. بعضی ديگر را برای ارعاب به صحنه های ساختگی اعدام بردند.
آقای روزن می گويد "ما نخستين قربانيان تروريسم مدرنی بوديم که دولت بانی آن بود".
بحران، روز بيستم ژانويه ۱۹۸۱، همزمان با انتقال مقام رياست جمهوری آمريکا از جيمی کارتر به رانلد ريگان به پايان رسيد. دقايقی پس از تحليف آقای ريگان، ايران اسيران را آزاد کرد. آنها چند روز بعد به آمريکا بازگشتند و با استقبال گرم خانواده ها وملتی تسکين يافته روبرو شدند که گوئی احساس می کرد خود نيز به گروگان گرفته شده بود.
گروگان های سابق اکنون خود را در مقابل کاری تمام نشده می بينند. چهل نفر از آن پنجاه و دو نفر زنده اند. آنها سالهاست برای جبران رنج هائی که متحمل شدند با درخواست غرامت از ايران، سراغ دادگستری رفته اند. اما شکايت آنها در محاکم آمريکائی هنوزبه جائی نرسيده است.
مانع اصلی توافقی ميان آمريکا و ايران است که يک روز قبل از آزادی گروگان ها حاصل شد و به عهدنامه های الجزاير معروف شده است. واشنگتن در ازای آزادی آنها متعهد به آزاد ساختن اموال ضبط شده ايران پس ازگروگان گيری، و مصون شناختن ايران از شکايات، نظيرشکايتی شده است که گروگان های سابق دنبال آن هستند.
موضع دولت آمريکا در دوران رياست جمهوری شش رئيس جمهور، جمهوريخواه ودمکرات مثل هم، اين بوده است که عهدنامه ها حاوی تعهد پايداری است که در جريان تلاش های کنگره برای عبور از آن از طريق وضع قوانين ضد تروريستی، وعملا تائيد حق گروگان های سابق برای شکايت از ايران، بدون تغيير باقی مانده است.
دادگاههای فدرال تاکنون جانب دولت را گرفته اند، هرچند که قاضی های استيناف در واشنگتن قرار است امسال پرونده را بررسی و بازبينی کنند.
از ديدگاه گروگان ها، عهدنامه ها به سود آنان است، زيرا در شرايط حاکی از تهديد مسلحانه حاصل شده است، و به اصطلاح سر آمريکا را با تفنگ نشانه گرفته بودند.
توماس لنکفورد (Thomas Lankford) وکيل گروگان های سابق که در الکساندريای ويرجينيا مستقراست می گويد از بيانيه هائی که در آن موقع منتشر شد کاملا معلوم است که در ايران می خواستند آن ها را محاکمه کنند، مجرم بشناسند و به دار بياويزند. بنظر او، و موکلين اش، عهدنامه ها در حکم نامه ای حاکی ازباج خواهی است.
شکايت را قريب ۱۵۰ آمريکائی، شامل گروگان های زنده مانده، وارثين درگذشتگان، و بعضی از بستگان، دنبال می کنند. آنها در مجموع خواستار ۶ميليارد و ۶۰۰ ميليون دلار غرامت هستند، اما هيچيک از آنان مدعی واقعيت چنين رقمی نيست.
آقای انکفورد می گويد نيت واقعی از رقمی کلان نظيراين، آن است که از طريق گران ساختن هزينه توسل به تروريسم، موضعی قاطع عليه تروريسم مورد حمايت دولت اتخاذ و ابراز شود.