بنا به گزارش رسانه های ایران، نرخ بیکاری جوانان در کشور ۲۶ درصد و به مرز بحران رسیده است.
ناظران براین باورند که با وجود رشد اقتصادی منفی ۵.۴ دهم درصدی در سال ۹۱ و نرخ بیکاری ۲۶ درصدی در ایران، کشور در آستانه بحرانی جدی قرار گرفته است.
علی طیب نیا، وزیر امور اقتصاد و دارایی ایران گفته است در حال حاضر ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در کشور بیکار هستند و ۵ میلیون نفر دیگر نیز به زودی به این جمعیت افزوده خواهند شد.
روشن نیست معیار بیکاری در کشور چیست؟ تا سال ۱۳۸۳ هر کس دو روز در هفته کار می کرد شاغل محسوب می شد، در سال ۸۴ به منظور نمایش کاهش نرخ بیکاری این معیار را تغییر دادند و گفتند هر کس حداقل یک ساعت در هفته کار کند، شاغل محسوب می شود.
در بیشتر مناطق جهان، «شاغل» در حدود ۳۲ ساعت تا ۴۰ ساعت کار در هفته تعریف می شود.
با وجود مشکلات اداری، ساختاری، اقتصاد زیرزمینی و ده ها معضل دیگر که پیش روی جوانان جویای کار در کشور وجود دارد، وزیر اقتصاد دولت جدید «فقدان فضای کسب و کار» را از جمله موانع پیش روی سرمایه گذاری و توسعه کار در کشور خوانده است.
اگرچه وزیر اقتصاد گفته است تا دو سال آینده باید ۸.۵ میلیون شغل در کشور ایجاد شود، تحلیلگران شرایط اقتصادی و معضل بیکاری در کشور را در مرز بحرانی و خطرناک توصیف کرده اند.
عادل آذر، رئیس کل مرکز آمار ایران به خبرگزاری مهر گفته است نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال نزدیک به ۲۶ درصد و دو برابر نرخ بیکاری ۱۲ و دو دهم درصدی کل کشور است. او گفته است نرخ بیکاری جوانان استان های شمالی و استان گلستان در مقایسه با سایر نقاط کشور بالاترین است و لرستان با بیش از ۵۰ درصد نرخ بیکاری بسیار بالایی دارد.
از سویی دیگر داود قادری، یکی از اعضای شورای عالی اشتغال ایران به خبرگزاری تسنیم گفته است هدف حفظ نرخ اشتغال موجود است و این امر از رسیدن به اشتغال ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار نفری در سال ۱۳۹۲ مهم تر است. وی گفته است هدف های اشتغال زایی امسال شامل ایجاد ۱ میلیون و ۱۰۰ میلیون فرصت شغلی است.
براساس آماری که در مورد نرخ بیکاری کشورهای مختلف جهان منتشر شده است، نرخ بیکاری در ایران طی سال پیش رو ۱۷ درصد پیش بینی شده است. این آمار بر اساس گزارشهای دولتها تنظیم می شود.
بنا به گزارش فرارو، از سال ۱۳۸۹ تاکنون که نرخ بیکاری ۱۴.۶ درصد ارزیابی شده بود هنوز هیچ گزارش رسمی در این خصوص از سوی مرکز آمار ایران منتشر نشده است.
خبرگزاری مهر اواسط شهریور سال ۱۳۹۲ گزارش داده بود در ۴۳ درصد خانوارهای تهرانی حداقل یک نفر بیکار است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت حسن روحانی تابستان سال گذشته گفته بود با توجه به رشد اقتصادی منفی در کشور، اشتغال زایی غیرممکن است.
برپایه آمار اقتصادی که در نشریات ایران منتشر شده اند، نرخ بیکاری کشور در سال های فعالیت دولت نهم و دهم در ایران، «بالای ۱۰ درصد بوده و نزدیک به ۳ میلیون نفر هنوز جویای کار هستند».
براساس آمار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ایران، در فاصله سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱ یعنی در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بین ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر تا ۳ میلیون بیکار در ایران وجود داشته که ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر تا ۲.۲ میلیون نفر از آن ها جوانان سنین بین ۱۵ تا ۲۹ سال بوده اند.
براساس جدول ۸ ساله بیکاری که مهر ماه توسط خبرگزاری مهر منتشر شد، نرخ بیکاری عمومی در سال ۱۳۸۴ یعنی در آغاز نخستین دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد ۵ /۱۱ درصد و نرخ بیکاری جوانان ۶ /۲۰ درصد بوده است. در حالی که این ارقام در سال ۱۳۹۱ و اواخر دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد به ترتیب به ۱۲ و دو دهم درصد و ۲۴ و نیم درصد رسید.
بنا به گزارش رسانه های ایران، در اواخر سال ۱۳۹۱، حدود ۳ میلیون نفر در کشور بیکار بوده اند که حدود ۲ میلیون نفر از آن ها جوان و ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از آن ها فارغ التحصیل دانشگاهی بوده اند.
بنا به ادعای مقامات وزارت کار ایران، عواملی چون «ناهماهنگ بودن آموزش‌های تئوریک دانشگاهی با نیازهای بازار کار»، «بی‌توجهی به رشته‌های مورد نیاز جامعه»، «تربیت دانشجو بدون ظرفیت‌سنجی»، «پذیرش زیاد دانشجو بدون درنظر گرفتن نیازهای بازار کار» و نیز «فقدان مهارت انجام کار از سوی فارغ‌التحصیلان» از جمله مهم‌ترین دلایل بیکار ماندن هزاران فارغ‌التحصیل دانشگاهی است.
ناظران می گویند بخش چشمگیری از نرخ بیکاری در ایران به دلیل عدم مراجعه به وزارت کار یا اشتغال به مشاغل کاذب اساساً ثبت نمی‌شود.
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران بیکاری جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاه را یکی از معضل های جدی کشور عنوان کرده است.
ناظران براین باورند که با وجود رشد اقتصادی منفی ۵.۴ دهم درصدی در سال ۹۱ و نرخ بیکاری ۲۶ درصدی در ایران، کشور در آستانه بحرانی جدی قرار گرفته است.
علی طیب نیا، وزیر امور اقتصاد و دارایی ایران گفته است در حال حاضر ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در کشور بیکار هستند و ۵ میلیون نفر دیگر نیز به زودی به این جمعیت افزوده خواهند شد.
روشن نیست معیار بیکاری در کشور چیست؟ تا سال ۱۳۸۳ هر کس دو روز در هفته کار می کرد شاغل محسوب می شد، در سال ۸۴ به منظور نمایش کاهش نرخ بیکاری این معیار را تغییر دادند و گفتند هر کس حداقل یک ساعت در هفته کار کند، شاغل محسوب می شود.
در بیشتر مناطق جهان، «شاغل» در حدود ۳۲ ساعت تا ۴۰ ساعت کار در هفته تعریف می شود.
با وجود مشکلات اداری، ساختاری، اقتصاد زیرزمینی و ده ها معضل دیگر که پیش روی جوانان جویای کار در کشور وجود دارد، وزیر اقتصاد دولت جدید «فقدان فضای کسب و کار» را از جمله موانع پیش روی سرمایه گذاری و توسعه کار در کشور خوانده است.
اگرچه وزیر اقتصاد گفته است تا دو سال آینده باید ۸.۵ میلیون شغل در کشور ایجاد شود، تحلیلگران شرایط اقتصادی و معضل بیکاری در کشور را در مرز بحرانی و خطرناک توصیف کرده اند.
عادل آذر، رئیس کل مرکز آمار ایران به خبرگزاری مهر گفته است نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال نزدیک به ۲۶ درصد و دو برابر نرخ بیکاری ۱۲ و دو دهم درصدی کل کشور است. او گفته است نرخ بیکاری جوانان استان های شمالی و استان گلستان در مقایسه با سایر نقاط کشور بالاترین است و لرستان با بیش از ۵۰ درصد نرخ بیکاری بسیار بالایی دارد.
از سویی دیگر داود قادری، یکی از اعضای شورای عالی اشتغال ایران به خبرگزاری تسنیم گفته است هدف حفظ نرخ اشتغال موجود است و این امر از رسیدن به اشتغال ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار نفری در سال ۱۳۹۲ مهم تر است. وی گفته است هدف های اشتغال زایی امسال شامل ایجاد ۱ میلیون و ۱۰۰ میلیون فرصت شغلی است.
براساس آماری که در مورد نرخ بیکاری کشورهای مختلف جهان منتشر شده است، نرخ بیکاری در ایران طی سال پیش رو ۱۷ درصد پیش بینی شده است. این آمار بر اساس گزارشهای دولتها تنظیم می شود.
بنا به گزارش فرارو، از سال ۱۳۸۹ تاکنون که نرخ بیکاری ۱۴.۶ درصد ارزیابی شده بود هنوز هیچ گزارش رسمی در این خصوص از سوی مرکز آمار ایران منتشر نشده است.
خبرگزاری مهر اواسط شهریور سال ۱۳۹۲ گزارش داده بود در ۴۳ درصد خانوارهای تهرانی حداقل یک نفر بیکار است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت حسن روحانی تابستان سال گذشته گفته بود با توجه به رشد اقتصادی منفی در کشور، اشتغال زایی غیرممکن است.
برپایه آمار اقتصادی که در نشریات ایران منتشر شده اند، نرخ بیکاری کشور در سال های فعالیت دولت نهم و دهم در ایران، «بالای ۱۰ درصد بوده و نزدیک به ۳ میلیون نفر هنوز جویای کار هستند».
براساس آمار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ایران، در فاصله سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱ یعنی در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بین ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر تا ۳ میلیون بیکار در ایران وجود داشته که ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر تا ۲.۲ میلیون نفر از آن ها جوانان سنین بین ۱۵ تا ۲۹ سال بوده اند.
براساس جدول ۸ ساله بیکاری که مهر ماه توسط خبرگزاری مهر منتشر شد، نرخ بیکاری عمومی در سال ۱۳۸۴ یعنی در آغاز نخستین دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد ۵ /۱۱ درصد و نرخ بیکاری جوانان ۶ /۲۰ درصد بوده است. در حالی که این ارقام در سال ۱۳۹۱ و اواخر دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد به ترتیب به ۱۲ و دو دهم درصد و ۲۴ و نیم درصد رسید.
بنا به گزارش رسانه های ایران، در اواخر سال ۱۳۹۱، حدود ۳ میلیون نفر در کشور بیکار بوده اند که حدود ۲ میلیون نفر از آن ها جوان و ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از آن ها فارغ التحصیل دانشگاهی بوده اند.
بنا به ادعای مقامات وزارت کار ایران، عواملی چون «ناهماهنگ بودن آموزش‌های تئوریک دانشگاهی با نیازهای بازار کار»، «بی‌توجهی به رشته‌های مورد نیاز جامعه»، «تربیت دانشجو بدون ظرفیت‌سنجی»، «پذیرش زیاد دانشجو بدون درنظر گرفتن نیازهای بازار کار» و نیز «فقدان مهارت انجام کار از سوی فارغ‌التحصیلان» از جمله مهم‌ترین دلایل بیکار ماندن هزاران فارغ‌التحصیل دانشگاهی است.
ناظران می گویند بخش چشمگیری از نرخ بیکاری در ایران به دلیل عدم مراجعه به وزارت کار یا اشتغال به مشاغل کاذب اساساً ثبت نمی‌شود.
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران بیکاری جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاه را یکی از معضل های جدی کشور عنوان کرده است.
