حوادثی در ایران پس انتخابات رخ داده که شاید تصور آن برای بسیاری از شهروندانی که برای انتخاب رئیس جمهوری پای صندوق های رأی رفته بودند باورکردنی نبود. وقایعی که با بازداشت فعالان سیاسی و دانشجویی و روزنامه نگاران در خرداد ماه آغاز شد و به شکل گیری جنبش اعتراضی انجامید، خشونتی در پی داشت که هرچند هنوز آماری دقیق از تعداد کشته شدگان در دست نیست اما برخی منابع نزدیک به اصلاح طلبان آن را بیش از دهها تن اعلام می کنند.
جنبش اعتراض به نتیجه انتخابات در ۷ ماه گذشته روزها و حوادثی را سپری کرده که شاید در آغاز هیچ برآوردی از آن چه در پیش رو بود، در ذهن نداشت.
خشونتی که از بازداشت گسترده فعالان سیاسی ،دانشجویی و روزنامه نگاران آغاز شده بود در روز عاشورا به اوج رسید. در حالی که هنوز منابع دولتی در تهران مسئولیتی در این مورد به عهده نگرفته اند و روشن نیست کسانی که جان باخته اند، چرا و از سوی چه کسانی کشته شده اند.
شاید اگر اینترنت و ابزار ارسال خبر از این طریق در دسترس نبود صحنه هایی که این روزها به نماد خشونت سازمان یافته علیه شهروندان معترض تبدیل شده و از سوی سازمانها و نهاد های مدافع حقوق بشر و افکار عمومی در جهان مورد استناد قرار می گیرد امکان پذیر نمی شد؛ قتل در خیابان از سوی تک تیراندازها تا مرگ در زندان ها در اثر شکنجه و اکنون ترور. این حوادث در ۷ ماه گذشته اخبار ایران را تحت الشعاع قرار داده است.
قتل ندا آقا سلطان دختر جوانی که در خیابان مورد اصابت گلوله قرار گرفت نمونه ای از قتل معترضان بود که از سوی لباس شخصی های مسلح انجام شد، هرچند این تنها یک نمونه بود.
در حالی که صد ها خانواده نگران عزیزان ناپدید شده خود بودند منابع خبری اصلاح طلبان در همان روزها از گورهایی بی نام در بهشت زهرای تهران خبر دادند که کسانی را شبانه به خاک سپرده بودند و آنان که از چنین حوادثی جان بدر برده بودند در صورتی که بازداشت می شدند سرنوشت غم انگیز تری داشتند.
جمعی از دانشجویانی که در سالروز حادثه ۷ تیر در تهران بازداشت شدند در بازداشتگاه کهریزک بر اثر شکنجه جان باختند. بازداشتگاهی که بعد ها در نامه افشا گرانه مهدی کروبی تجاوز برنامه ریزی شده به زندانیان در آن افشا شد. حادثه ای که در گزارش مجلس ایران پس از ۵ ماه سرانجام سعید مرتضوی متهم ردیف اول آن شناخته شد.
اما حوادث دیگری هم در راه بود که نمونه بارزی از ترور مخالفان باید محسوب شود. سید علی موسوی حبیبی، خواهر زاده میر حسین موسوی، در روز عاشورا از سوی یک گروه مسلح مورد شناسایی قرار گرفت و با شلیک گلوله در مقابل خانه اش کشته شد.
در همین روز یک خودرو نیروی انتظامی به معترضان حمله کرد و یکی از آسیب دیدگان را زیر گرفت. لباس شخصی ها یک نفر را از پل به پایین پرتاب کردند. عاشورای ۸۸ را بسیاری از ناظران و کارشناسان، یکی از خشونت بارترین روزهای ۷ ماه گذشته قلمداد کرده اند.
اما روز سه شنبه،22 دی ماه تهران را صدای یک انفجار و مرگ یک استاد دانشگاه در بهت فروبرد.
دکتر مسعود علی محمدی، استاد دانشگاه تهران هنگامی که از خانه عازم محل کارش بود بر اثر انفجار یک بمب که در یک موتورسیکلت کار گذاشته شده بود و از راه دور کنترل می شد جان خود را ازدست داد.
اکنون ایران با خشونت جدیدی مواجه شده چرا که بمبگذاری هم وارد معادلات سیاسی در تهران شده است. در واقع به جمع خشونت هایی که در ماههای گذشته رخ داده بود، بمبگذاری هم اضافه شد. حادثه ای که از همه موارد مشابه متفاوت است و ثابت می کند که سازمان و یا جمعی با در اختیار داشتن امکانات لازم آن را تدارک دیده اند، نه با ادعای سرقت خودرو نیروی انتظامی در عاشورا قابل مقایسه است و نه با غیر استاندارد بودن بازداشتگاه کهریزک، حادثه ای است که امنیت ملی را تهدید می کند و طبعا ابعاد ملی هم پیدا خواهد کرد.
جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۰۲:۴۳