میزان تولید نفت ایران به هشتصد هزار بشکه در روز رسیده؛ رقمی که از زمان جنگ ایران و عراق بی سابقه بوده است.
تورم سرسام آور، سبب شده که اقلامی چون گوشت و دارو، در ایران امروز، کالای لوکس به شمار آیند. ارزش ریال در سراشیب سقوط است. به رغم چاپ اسکناس، دولت جمهوری اسلامی قادر نیست حقوق همۀ کارکنان خود را به موقع پرداخت کند. دولت دستمزد بسیاری از کارگران را دیرتر از زمان مقرر پرداخت می کند؛ وضعیتی که خانواده های بسیاری را به مرز استیصال رسانده.
از سوی دیگر، بیکاری نیز در جامعۀ ایران به سطحی بی سابقه رسیده و افزایشی چشمگیر یافته است.
ایران در پی فروش نفت خود به هر کمپانی یا کشوری است که حاضر است خطر کند و تحریم ها را دور بزند. نفت را هم به ثمن بخس می فروشد. میلیونها بشکه نفت ایران در نفتکش هایی در نزدیک مالزی منتظر دریافت پیشنهاد خرید از سوی خریداران آسیایی اند.
ایران که از جنگ سایبری علیه خود خشمگین است(جنگی که اغلب بسیار هم مؤثر بوده)، متقابلاً به وبسایت های بانک ها و شرکت های غربی حمله کرده است. این حملات، از دید تکنولوژیک، بسیار ضعیف و ابتدایی اند، اما ظاهراً ایران شدیدتر از این نمی تواند مقابله به مثل کند.
از سوی دیگر، رژیم تهران با مشکل دیگری نیز روبه روست: زنان(و مردانی) که در تلاشند با شرایط سختگیرانه و محدودیت های زندگی روزمره شان مبارزه کنند و در پی آزادی فردی بیشترند، و رژیم تهران را به دردسر انداخته اند.
در گذشته، ایران قادر بود به واسطۀ کشورهای عربی- و به طور خاص امارات متحدۀ عربی- مواد اولیۀ مورد نیاز خود برای فعالیت های هسته ای اش را از راه قاچاق تأمین کند، اما اخیراً این کار هم برای آن کشور بسیار دشوار شده و کشورهای عربی منطقه با اعمال سیاست ها و اتخاذ تدابیری تازه، مانع از رسیدن چنین موادی به ایران شده اند و راه قاچاق را بر جمهوری اسلامی بسته اند.
در پی رونمایی از یک سیستم جدید دفاع موشکی، چهار روز پیش، دولت ایران، وبسایت گوگل و حساب های اینترنتی جی میل را فیلتر کرد. گفته می شود ممکن است این اقدام، مقدمه ای باشد برای بستن تمامی وبسایت ها به غیر از وبسایت های ایرانی مورد تأیید دولت.
ایرانیان اما، همچنان قادر به تماشای برنامه های تلویزیون های ماهواره ای خواهند بود؛ چون جمهوری اسلامی راهی برای سد کردن امواج آنها ندارد. تلفن های همراه هم در نزدیکی مرزها می توانند کاربرها را به شبکۀ اینترنت وصل کنند؛ حتی اگر دولت ایران اینترنت را به کل فیلتر کند و استفاده از آن را به نوعی «اینترانت» محدود کند که تنها با تأیید دولت و با محدویت های چشمگیر، قابل دسترسی است. استفاده از این نوع شبکۀ داخلی یا «اینترانت»، در ادارات دولتی و سازمان های اطلاعاتی آمریکا نیز معمول است.
با از راه رسیدن مهر و گشایش دوبارۀ دانشگاه ها در ایران، زنان دانشجو با محدودیت هایی روزافزون مواجه اند. با آنکه شصت درصد دانشجویان ایرانی زن هستند، زنان از ادامۀ تحصیل در هفتاد و هفت رشتۀ گوناگون محروم شده اند. از سوی دیگر، بسیاری از دانشگاهها ملزم به تشکیل کلاس جداگانه برای زنان و مردان شده اند.
بیش از سه دهه زندگی تحت دیکتاتوری مذهبی به بیکاری فزاینده و ناامیدی نسبت به آینده در میان شهروندان ایران منتج شده است.
هفتۀ گذشته، ایران فاش کرد که برای قطع نیروی برق در تأسیسات هسته ای زیرزمینی، از مواد منفجره استفاده شده است. رژیم تهران چندین بار بازرسان سازمان بین المللی انرژی اتمی را به جاسوسی متهم کرده و مدعی شده که تحت نفوذ غرب هستند.
باز هم طی هفتۀ گذشته، مقامهای دولت ایران اعتراف کرده اند که اعضای سپاه قدس- وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی- در سوریه فعالند. سپاه قدس سابقۀ تجهیز طالبان را در افغانستان و پاکستان در کارنامۀ خود دارد. گزارش های بسیاری نیز حاکی از آن است که سپاه قدس در عراق و سومالی گروه های تروریستی را تجهیز می کند و به نیروهای سوری آموزش می دهد که چگونه با مخالفانشان مقابله کنند، آنها را
بازجویی کنند و به مخفیگاه هایشان حمله کنند.
اقدام دیگر دولت ایران طی ده روز اخیر، آن است که اعلام کرده پاداش کشتن سلمان رشدی- نویسندۀ کتاب «آیات شیطانی»- را پانصد هزار دلار افزایش داده. مبلغ این پاداش، اکنون به سه میلیون و سیصد هزار دلار رسیده است. تصمیم افزایش مبلغ این جایزه، درپی تولید و انتشار فیلم «بی گناهی مسلمانان» اتخاذ شده است؛ فیلم موهنی که اعتراض مسلمانان را درنقاط بسیاری از جهان برانگیخت.
تورم سرسام آور، سبب شده که اقلامی چون گوشت و دارو، در ایران امروز، کالای لوکس به شمار آیند. ارزش ریال در سراشیب سقوط است. به رغم چاپ اسکناس، دولت جمهوری اسلامی قادر نیست حقوق همۀ کارکنان خود را به موقع پرداخت کند. دولت دستمزد بسیاری از کارگران را دیرتر از زمان مقرر پرداخت می کند؛ وضعیتی که خانواده های بسیاری را به مرز استیصال رسانده.
از سوی دیگر، بیکاری نیز در جامعۀ ایران به سطحی بی سابقه رسیده و افزایشی چشمگیر یافته است.
ایران در پی فروش نفت خود به هر کمپانی یا کشوری است که حاضر است خطر کند و تحریم ها را دور بزند. نفت را هم به ثمن بخس می فروشد. میلیونها بشکه نفت ایران در نفتکش هایی در نزدیک مالزی منتظر دریافت پیشنهاد خرید از سوی خریداران آسیایی اند.
ایران که از جنگ سایبری علیه خود خشمگین است(جنگی که اغلب بسیار هم مؤثر بوده)، متقابلاً به وبسایت های بانک ها و شرکت های غربی حمله کرده است. این حملات، از دید تکنولوژیک، بسیار ضعیف و ابتدایی اند، اما ظاهراً ایران شدیدتر از این نمی تواند مقابله به مثل کند.
از سوی دیگر، رژیم تهران با مشکل دیگری نیز روبه روست: زنان(و مردانی) که در تلاشند با شرایط سختگیرانه و محدودیت های زندگی روزمره شان مبارزه کنند و در پی آزادی فردی بیشترند، و رژیم تهران را به دردسر انداخته اند.
در گذشته، ایران قادر بود به واسطۀ کشورهای عربی- و به طور خاص امارات متحدۀ عربی- مواد اولیۀ مورد نیاز خود برای فعالیت های هسته ای اش را از راه قاچاق تأمین کند، اما اخیراً این کار هم برای آن کشور بسیار دشوار شده و کشورهای عربی منطقه با اعمال سیاست ها و اتخاذ تدابیری تازه، مانع از رسیدن چنین موادی به ایران شده اند و راه قاچاق را بر جمهوری اسلامی بسته اند.
در پی رونمایی از یک سیستم جدید دفاع موشکی، چهار روز پیش، دولت ایران، وبسایت گوگل و حساب های اینترنتی جی میل را فیلتر کرد. گفته می شود ممکن است این اقدام، مقدمه ای باشد برای بستن تمامی وبسایت ها به غیر از وبسایت های ایرانی مورد تأیید دولت.
ایرانیان اما، همچنان قادر به تماشای برنامه های تلویزیون های ماهواره ای خواهند بود؛ چون جمهوری اسلامی راهی برای سد کردن امواج آنها ندارد. تلفن های همراه هم در نزدیکی مرزها می توانند کاربرها را به شبکۀ اینترنت وصل کنند؛ حتی اگر دولت ایران اینترنت را به کل فیلتر کند و استفاده از آن را به نوعی «اینترانت» محدود کند که تنها با تأیید دولت و با محدویت های چشمگیر، قابل دسترسی است. استفاده از این نوع شبکۀ داخلی یا «اینترانت»، در ادارات دولتی و سازمان های اطلاعاتی آمریکا نیز معمول است.
با از راه رسیدن مهر و گشایش دوبارۀ دانشگاه ها در ایران، زنان دانشجو با محدودیت هایی روزافزون مواجه اند. با آنکه شصت درصد دانشجویان ایرانی زن هستند، زنان از ادامۀ تحصیل در هفتاد و هفت رشتۀ گوناگون محروم شده اند. از سوی دیگر، بسیاری از دانشگاهها ملزم به تشکیل کلاس جداگانه برای زنان و مردان شده اند.
بیش از سه دهه زندگی تحت دیکتاتوری مذهبی به بیکاری فزاینده و ناامیدی نسبت به آینده در میان شهروندان ایران منتج شده است.
هفتۀ گذشته، ایران فاش کرد که برای قطع نیروی برق در تأسیسات هسته ای زیرزمینی، از مواد منفجره استفاده شده است. رژیم تهران چندین بار بازرسان سازمان بین المللی انرژی اتمی را به جاسوسی متهم کرده و مدعی شده که تحت نفوذ غرب هستند.
باز هم طی هفتۀ گذشته، مقامهای دولت ایران اعتراف کرده اند که اعضای سپاه قدس- وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی- در سوریه فعالند. سپاه قدس سابقۀ تجهیز طالبان را در افغانستان و پاکستان در کارنامۀ خود دارد. گزارش های بسیاری نیز حاکی از آن است که سپاه قدس در عراق و سومالی گروه های تروریستی را تجهیز می کند و به نیروهای سوری آموزش می دهد که چگونه با مخالفانشان مقابله کنند، آنها را
بازجویی کنند و به مخفیگاه هایشان حمله کنند.
اقدام دیگر دولت ایران طی ده روز اخیر، آن است که اعلام کرده پاداش کشتن سلمان رشدی- نویسندۀ کتاب «آیات شیطانی»- را پانصد هزار دلار افزایش داده. مبلغ این پاداش، اکنون به سه میلیون و سیصد هزار دلار رسیده است. تصمیم افزایش مبلغ این جایزه، درپی تولید و انتشار فیلم «بی گناهی مسلمانان» اتخاذ شده است؛ فیلم موهنی که اعتراض مسلمانان را درنقاط بسیاری از جهان برانگیخت.