مقاله مارک چمپیون در بلومبرگ
اتاق فرمان میدان نفتی آزادگان شمالی کاملا توسط تکنیسین های چینی اداره می شود. در مرکز تهران، صدها چینی را می بینید که سر ظهر از شرکت مخابراتی «هواوی» بیرون می زنند. بعضی می گویند تعداد چینی ها در ایران از همه خارجی های دیگر بیشتر است.
دهه ها تحریم بین المللی باعث شده است که چین سرمایه گذار و شریک تجاری مسلط بر بازار ایران باشد. با لغو تحریم ها دولت ایران می کوشد از وابستگی اش به چین بکاهد اما در این مسیر با مقاومت تندروهای داخلی و تحریم های باقیمانده آمریکا روبرو است.
در آمریکا، دونالد ترامپ کاندیدای جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، ایران را برنده توافق هسته ای عنوان می کند. در تهران، دولت روحانی برای کوتاهی در عمل به وعده هایش در مورد پیامدهای مثبت توافق هسته ای مورد حمله قرار می گیرد.
کندی حرکت سرمایه گذاران غربی، ایران را به ویژه در حوزه انرژی دوباره به آغوش چینی ها باز می گرداند.
پیش از وضع تحریم ها علیه ایران، چین نصف اتحادیه اروپا با ایران مناسبات بازرگانی داشت، اما بعد از تحریم های غرب این میزان به پنج برابر اتحادیه اروپا رسید. چینی ها از نفت تا بازار خودرو و مخابرات وارد ایران شده و بعضی از اولین قراردادهای بین المللی خود را در تهران امضاء کردند.
چین اینک می خواهد راه ابریشم کهن را بازسازی کند و وعده ی تجارت ۶۰۰ میلیارد دلاری با ایران طی ۱۰ سال آینده را داده است.
هر چند چینی ها بعد از انقلاب ۵۷، مهم ترین تامین کننده تسلیحات و فناوری هسته ای ایران بودند ولی در مواقع حساس برای حفظ روابط خود با آمریکا به رهبران ایران پشت کردند. چین وقتی به نفت بیشتری احتیاج داشت به سراغ عربستان سعودی رقیب دیرین ایران رفت.
ایران هم سیاست یکدستی در برابر چین نداشته است. پکن بیشتر قراردادهایش را در دوره دولت احمدی نژاد و در زمان گسترش نفوذ سپاه در اقتصاد ایران امضا کرد، اما حال دولت روحانی قصد دارد این روند را تغییر دهد.
چندی پیش بیژن زنگنه، وزیر نفت دولت روحانی، به همکاری با شرکت چینی طرف قرارداد در میدان نفتی عظیم آزادگان جنوبی پایان داد و با گلایه از تاخیر چینی ها در پروژه های نفتی هشدار داد که دیگر سرمایه گذاری های چین هم ممکن است در خطر بیافتد.
اما بدون سرمایه گذار خارجی آزادگان جنوبی تا تکمیل چهار سال کار دارد. هر چند شرکت های غربی تکنولوژی پیشرفته تری دارند اما فعلا مساله ایران منابع مالی است نه فناوری.
قراردادهای نفتی بین المللی که اخیرا از سوی مجلس تصویب شد سرمایه گذاران خارجی را ملزم می کند که شریک خود را از میان فهرستی کوتاه از شرکای صاحب مجوز در ایران انتخاب کند که عمدتا متعلق به سپاه پاسداران یا نهادهای تحت نظر رهبر جمهوری اسلامی هستند.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
