در حالی که رسانه ها سخن از آزمایش موشک های ایران می کنند، در حالی که برخی از کارشناسان مسائل خاورمیانه بر این باورند که همزمان با خروج تدریجی نیروهای آمریکا از منطقه در جنگ هایی که بیش از ۳ تریلیون و ۷۰۰ میلیارد دلار برای آمریکا هزینه داشته است جمهوری اسلامی ایران در پی حضور گسترده تر خود در آن منطقه است و در حالی که این پرسش مطرح شده است که آیا آمریکا این آزمایش های موشکی را یک خطر جدی برای پایگاه های خود در منطقه خاورمیانه به شمار می آورد خانم نولند سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا می گوید:
«ما نمی توانیم بگوییم که چگونه توانایی موشکی ایران را ارزیابی کنیم، این امر یک مسئله اطلاعاتی است اما ایران می داند که چه باید بکند. آن کشور باید از خواست جامعه بین المللی تبعیت کرده و اجرای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد را بپذیرد».
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در پاسخ به این پرسش که آیا «این موشک ها در حقیقت قادرند سلاح های اتمی را حمل بکنند یا نه؟» می گوید من در این باره که ارزیابی ما (آمریکا) از این که چه شده یا چه خواهد شد، سخنی نمی گویم، زیرا آنگاه مسئله وارد محدوده اطلاعاتی خواهد شد.
تنها می گویم به نظر می رسد که ایران به جای آن که از خود حسن نیت نشان داده و به جامعه بین المللی باز گردد، با آژانس بین المللی انرژی اتمی شفاف عمل کند، از قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد تبعیت کند، برنامه های محرمانه را اجرا می کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در همین باره ادامه سخن داده و می گوید (ایران) در برابر نمایندگان رسانه ها به لاف زنی پرداخته و نمایش موشک های جدید را اجرا کرده است. در نتیجه (این امر) ما را به آن جهتی که می خواهیم با ایران داشته باشیم، نمی کشاند.
خانم نولند سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در عین حال که از ارزیابی مستقیم توانایی های موشکی ایران خودداری می کند می گوید ما باز هم برآن چه که همیشه گفته ایم تاکید می کنیم، بر این که رفتار ایران باید با جامعه بین المللی شفاف بوده و از قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد تبعیت کند.
دولت اوباما می گوید قطعنامه شماره ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره تبعیت از خواست جامعه بین المللی همچنان در مورد ایران به قوت خود باقی است.
قطعنامه شماره ۱۹۲۹ که در ۹ ژوئن سال ۲۰۱۰ به تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد رسیده است در پی ۷ قطعنامه دیگری صادر شد که در سال های پیش از آن درباره برنامه اتمی ایران به تصویب آن شورا رسیده بود. این قطعنامه ها در چارچوب نگرانی جامعه بین المللی از پیروی نکردن ایران از پیمان عدم تولید و گسترش سلاح های اتمی صادر شده است.
قطعنامه ۱۹۲۹ با اشاره به قطعنامه های قبلی تحریم های شدید تری را علیه ایران به مرحله اجرا گذاشته است.