لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۱۷:۴۳

تهران زير فشار قدرت های بزرگ مصالحه جو ميشود


تهران زير فشار قدرت های بزرگ مصالحه جو ميشود
تهران زير فشار قدرت های بزرگ مصالحه جو ميشود

نيويورک تايمز در سرمقاله ای زير عنوان «ايران، قرارداد، و شورا» می نويسد هر بارکه قدرت های بزرگ نشان ميدهند صبر و شکیبائی شان ازتخلفات اتمی ايران رو به پايان است رهبران تهران ناگهان روحيه سازش و مصالحه از خود نشان ميدهند وهربارکه قدرت های بزرگ فشار را کم ميکنند، روحيه سازش و مصالحه تهران نيز دود هوا ميشود.

اين بارهم غيرمترقبه نبود که ايران روز دوشنبه اعلام کرد حاضربه قبول قرارداد فرستادن بخشی از سوخت اتمی خود به خارج از کشور است - قراردادی مشابه آنچه که سال پيش پذيرفته بود و بعد آن را رد کرد. با اين حساب، خبر خوبی است که آمريکا، اروپا، روسيه وچين تحريم هائی جديد را در شورای امنيت سازمان ملل دنبال ميکنند.

پيشنويس قطعنامه ای که سه شنبه شب عرضه شد نهادهای مالی ايران، از جمله نهادهای حامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هدف ميگيرد که گرداننده بخشی عمده از برنامه اتمی است. اين قطعنامه همچنين کشورها را به بازرسی کشتی ها و هواپيماهای راهی ايران و بالعکس در شرايطی ملزم ميکند که برای حمل اقلام ممنوعه مورد ظن باشند.

سختی و شدت اين قطعنامه احتمالا نظير سه قطعنامه پيش از آن برای عوض کردن رفتار تهران کافی نخواهد بود. اما اين واقعيت که روسيه و چين، دو توانساز ديرباز ايران به آن پيوسته اند به احتمال قوی بعضی از بازيگران را در دولت تهران دستپاچه و آشفته خواهد کرد.

چند دولت اروپائی نشان داده اند که برای وضع تحريم هائی يکجانبه و شديدتر پس از اقدام شورای امنيت آماده اند و اين ممکن است نظام سياسی و اقتصادی متزلزل ايران را بيشتر مختل کند.

توافقی آخرين لحظه که اين هفته با رهبران برزيل و ترکيه اعلام شد بيشتر مشابه توافقی است که پائيز گذشته با قدرت های بزرگ حاصل شده بود. ايران ۲۶۴۰ پاوند (قريب ۱۲۰۰ کيلوگرم) اورانيوم غنی شده با غلظت پائين خود را بايد ظرف يک ماه به ترکيه بفرستد وظرف يک سال ميله های سوخت مورد نياز برای استفاده در يک رآکتور تحقيقاتی پزشکی را دريافت کند.

اما تفاوت های بزرگی هم وجود دارد. اکتبر پارسال ۲۶۴۰ پاوند (قريب ۱۲۰۰ کيلوگرم) معادل ۸۰ درصد ذخيره اورانيوم غنی شده ايران بود. اکنون اين فقط قريب نيمی ازآن است.

هدف قرارداد اوليه به گونه ای حساب شده به تاخيرانداختن پيشروی ايران در مسير تسليحات اتمی بود، ضمن آنکه باب مذاکراتی جدی را هم می گشود. قرارداد فعلی، سوخت اتمی بيش از حدی را در ايران باقی ميگذارد، غنی سازی اورانيوم با درصدی بالاتر را متوقف نمی کند، به تهران امکان ميدهد سوخت انبار شده در ترکيه را هر وقت بخواهد بازگردند، و تعهدی به مذاکره ندارد.

برزيل و ترکيه بهتر است به ديگر بازيگران عمده ملحق شوند و به قطعنامه شورای امنيت رای بدهند. حتی پيش از آن نيز بهتر است به تهران بازگردند آخوند ها را برای مصالحه ای معتبر، و شروع به مذاکراتی جدی زير فشار بگذارند.

XS
SM
MD
LG