لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۱۳:۳۴

سياسی شدن نفت ايران در دوران احمدی نژاد سرمايه گذاران خارجی را دلسرد کرده است


سياسی شدن نفت ايران در دوران احمدی نژاد سرمايه گذاران خارجی را دلسرد کرده است
سياسی شدن نفت ايران در دوران احمدی نژاد سرمايه گذاران خارجی را دلسرد کرده است

وال استريت جرنال زيرعنوان "توليد در حال نزول نفت ايران یعنی درآمد و قدرت کمتر" می نويسد صنعت نفت تحت فشار ايران ممکن است به مسير گذر از شاخصی برجسته و آشکار افتاده باشد: عوض شدن رتبه و مقام اش با دشمن سابق، عراق، به عنوان دومين توليد کننده عمده نفت در خاورميانه.

اين تنزل محتمل در وضعيت که بيشتر ناشی از تحريم های اقتصادی و سوء مديريت توسط ايران است، چشم انداز درآمد کمتر را برای تهران در ايامی بالا می برد که تحريم هائی جديد عليه رژيم شکل ميگيرد.

آژانس بين المللی انرژی، مستقر در پاريس، در اين هفته پيش بينی کرد که ظرفيت توليد نفت ايران با کاهشی ۱۸ درصدی، تقريبا معادل ۷۰۰ هزار بشکه در روز، از سطح فعلی آن به ۳ ميليون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز در سال ۲۰۱۵ تنزل خواهد کرد.

عراق به مهمترين مکان سرمايه گذاری برای شرکت های عمده نفتی مبدل شده است زيرا ذخائرعظيم و بهره برداری نشده اش آن کشور را از اين لحاظ در مقام چهارم، پس از عربستان سعودی - توليد کننده اول در خاوميانه - و کانادا و ايران قرار ميدهد.

اگر پيش بينی آژانس بين المللی انرژی در مورد توليد ايران تحقق يابد و برآوردهای راجع به افزايش توليد عراق واقعيت پيدا کند برای نخستين بار توليد نفت جمهوری اسلامی در ظرف پنج سال طی سه دهه اخير دررديف بعد از عراق قرار ميگيرد.

چنين وضعيتی به نوبه خود موجب ميشود که ايران در سازمان کشورهای صادرکننده نفت از سهميه توليد کمتری برخوردار شود، که در غايت به معنای درآمدی کمتربرای دولت ايران متکی به نفت خواهد بود. اين درعين حال می تواند به کم شدن قدرت ايران در اوپک بيانجامد که دامنه اعمال نفوذ اعضای آن به ظرفيت توليد بستگی دارد.

اخيرا بسياری از شرکت های نفتی خارجی که تهران خواستار کارشناسی و سرمايه گذاری آنها بود، با سياسی شدن بخش انرژی ايران پس از سال ۲۰۰۵ که محمود احمدی نژاد عهده دار مقام رياست جمهوری شد، عقب نشسته اند.

فشارهای آمريکا در سالهای اخير به شرکت هائی خارجی که ساليان دراز با ايران معامله داشتند در کناررفتن چندين سرمايه گذاری بزرگ موثر بوده است.

تحريم های جديد توسط آمريکا، اتحاديه اروپا و سازمان ملل متحد می تواند عامل بروز لطمات و آسيب هائی بيشتر شود. مصوبات آمريکا و اتحاديه اروپا بخصوص دسترسی صنايع نفت و گاز ايران را به منابع مالی، تکنولوژی و تجهيزات جديد، که بشدت مورد نياز اين دو بخش است، دشوار تر خواهد کرد.

عراق بعکس کاملا در وضعيتی متفاوت با وضعيت تيره ايران است. شرکت های بين المللی نفتی از سال گذشته که بغداد حوزه های نفتی اش را به مناقصه گذاشت به سرعت خود رابرای سرمايه گذاريهائی عظيم آماده کرده اند. بسياری از تحليلگران محافظه کار تخمين زده اند عراق می تواند ظرفيت توليد نفت خود را با افزايشی به ميزان يک ميليون بشکه در روز تا سال ۲۰۱۵ به ۳ ميليون و ۵۰۰ هزار بشکه در روز برساند.

XS
SM
MD
LG