«میریام بوچنتف» یک زن اهل مراکش پس از آن که برای ادامه تحصیلات به لندن آمد، برای نخستین بار استعداد خود را در رشته موسیقی «هیپ هاپ» Hip Hop، یکی از داغ ترین سبک های موسیقی که طرفداران زیادی در بین جوانان و نوجوانان جهان به ویژه در کشورهای آلمان و آمریکا داردکشف کرد.
اما امروز «مستر میمز» Master Mimz در صف جلوی هنرمندان «هیپ هاپ» قرار دارد و علاوه بر آن شعر و آهنگ های تازه ای هم شامل نظرات خود درباره «بهار عربی» ساخته است که معروف ترین آن ترانه «عقب بشین مبارک» یا Back Off Mubarak نام دارد.
هرچند تالار«لیتون هاوس» در غرب لندن به دلیل پایه گذار خاورشناس قرن نوزدهمی آن «فردریک لیتون» شاید مناسب ترین محل برای اجرای موسیقی «هیپ هاپ» نباشد اما مسلما اگر این شخصیت امروز زنده بود، اعتراضی هم به این مسئله نداشت.
«میریام بوچنتف» که در صحنه «هیپ هاپ» با نام «مستر میمز» شناخته شده است، یکی از مجریان برنامه های هنری بخش موسیقی «فستیوال نور» بود که برای نمایش ابعاد چندگانه هنری و فرهنگی مناطق مختلف خاورمیانه برگزار می شد: «من وارد موسیقی هیپ هاپ شدم چون خودم از طرفداران پرو پا قرص این موسیقی بودم و فکر می کردم که این صدای نسل ماست. درست مثل «راک» که صدای نسل پیش از ما بوده است.
وقایع خیزش های مردمی در اواخر ژانویه گذشته در میدان «تحریر» قاهره، باعث شد یک سلسله وقایع مشابه در منطقه آغاز شود و بخش عظیمی از خاورمیانه را در خود بگیرد. ترانه های «هیپ هاپ» عربی از مدت ها پیش از بی عدالتی های اجتماعی سخن گفته اند و موسیقی دان هایی چون «راندا صفیه» و «میریام بوچنتوف» می کوشند تا ابعاد وسیع تری فقط از خود «انقلاب» را به این نوع موسیقی در خاورمیانه اضافه کنند.
راندا صفیه می گوید:«میریام یکی از خوانندگان نسل تازه هنرمندان هیپ هاپ عرب است. چرا که هیپ هاپ خوان های زن در کشورهای عربی در اقلیت مطلق قرار دارند. افرادی مثل میریام نمونه هایی هستند که زنان دیگر را تشویق می کنند تا در این راه قدم بگذارند و این یک مسئله خیلی مثبت برای این ژانر از موسیقی است.»
انگیزه نوشتن ترانه «عقب بشین مبارک» که یکی از معروف ترین ترانه های «میریام بوچنتف» به شمار می رود نه تنها خیزش های مردم خاورمیانه و «بهار عربی» بوده است بلکه بیش از هر چیز دیگر نتیجه علاقه و بستگی عمیقی است که این هنرمند به فرهنگ مصر دارد: «در دوران کودکی من در مراکش، ما به فرهنگ مصر خیلی علاقه داشتیم. فیلم های مصری، آثار هنری این کشور و در واقع من همیشه یک احساس نزدیکی عجیبی نسبت به این مملکت و مردم آن داشتم. من مطمئنم که اغلب کشورهای عربی در این مورد با من همصدا هستند چون فرهنگ مصر برای یکایک ما از اهمیت خاصی برخورداز بوده و هست. بنابراین در طول وقایع انقلاب در این کشور من خودم را شدیدا به مسایلی که در مصر جریان داشت نزدیک و مرتبط احساس کردم.»
بخش مهمی از ترانه های هیپ هاپ «میریام» ریشه در تجربه های شخصی او دارد و در بسیاری از آن ها صحبت از شرایط زنان در جوامع عربی است.
«راندا صفیه» معتقد است با وجود تمام علاقه ای که جوانان خاورمیانه ای به ریتم های پرشور و پرهیجان «هیپ هاپ» دارند، اما آن ها به شدت پیرو آداب و رسوم و سنت های قدیمی خود نیز هستند: «یکی از دلایلی که جوانان عرب به موسیقی هیپ هاپ علاقمندند این است که اصولا در فرهنگ عرب مردم به شدت به شعر و ادبیات علاقمندند و همین مسئله باعث می شود که هیپ هاپ و حرف هایی که با استفاده از این فرم موسیقی زده می شود تا این اندازه مورد توجه آن ها قرار بگیرد.»
«هیپ هاپ» به عنوان یک ژانر تازه موسیقی بیش از ٣٠ سال سابقه دارد. «میریام بوچنتف» به عنوان یک زن عرب، توانسته است این موسیقی را یک بار دیگر از دریچه ای تازه در این دوران پرتلاطمی که در آن زندگی می کنیم به نمایش بگذارد.