لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۲۱:۱۹

نقش جوانان در تحولات سياسی مصر و مقايسه ای با ايران


نقش جوانان در تحولات سياسی مصر و مقايسه ای با ايران
نقش جوانان در تحولات سياسی مصر و مقايسه ای با ايران

موسسه صلح ايالات متحده روز چهارشنبه طی یک نشست، به بررسی نقش جوانان در تحولات سياسی مصر پرداخت. اين نشست با حضور عادل اسکندر، استاد دانشگاه جورج تاون در واشنگتن و نيز چند جوان مصری در قاهره که از طريق اسکايپ در نشست شرکت می کردند، برگزار شد. شرکت کنندگان در این نشست به بررسی تحولات مصر و نيز نقش شبکه های ارتباطی همچون فيس بوک و توئيتر در فعاليت های سياسی جوانان در مصر پرداختند.

عادل اسکندر در گفت و گو با شبکه فارسی صدای آمريکا می گويد توجه به قدرت اراده مردم و اهميت نقش جوانان، درسی است که کشورهای مختلف بايد از تحولات سياسی در مصر بگيرند.

سوال: از انقلاب مصر چه درسی می توان گرفت؟

ممکن است کليشه ای به نظر برسد ولی درسی که از انقلاب مصر می توان گرفت توجه به اهميت قدرت مردم است. پيروزی نهايی اراده و خواست مردم. اين انقلاب نشان می دهد که اگر ظرفيت سازماندهی و نيز همفکری در خصوص آينده کشور وجود داشته باشد، در نهايت تلاش های مردم به نتيجه خواهد رسيد. اگر نهادهای دولتی به خواست های مردم و منتقدان توجه نکنند با چالش بزرگی روبرو هستند. واقعيت کنونی جهان عرب ما را قانع می کند که قدرت مردم نهايتا تاثير خود را خواهد گذاشت. رژيم هايی که به نظر بسيار مستحکم می آيند در برابر قيام مردمی شکننده خواهند بود.

سوال: جوانان مصر نقش بسيار فعالی در انقلاب مصر داشتند. نقش جوانان را در آينده سياسی مصر چگونه ارزيابی می کنيد؟

انقلاب مصر، انقلاب جوانان بود همه بر اين موضوع اتفاق نظر دارند. با توجه به اينکه جوانان حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد جمعيت مصر را تشکيل می دهند نيروی عظيمی در کشور هستند و اکنون نيز يک بيداری سياسی را تجربه کرده اند و انتظار می رود که در ادامه روند سياسی در مصر هم نقش داشته باشند. «ائتلاف جوانان برای انقلاب» اکنون بخش مهمی از بدنه احزاب سياسی است. اين موضوع منحصر به مصر نيست. در تونس برخی از وزرای دولت کنونی، وبلاگ نويسند. مثلا وزير ورزش و جوانان تونس خود يک جوان وبلاگ نويس بوده که چند ماه پيش از پيروزی انقلاب توسط رژيم پيشين دستگير شده بود.

سوال: تجربه اعتراض های مردمی در ايران را در مقابسه با تحولات مصر چگونه ارزيابی می کنيد؟

در اين خصوص بايد به چند عامل توجه داشت. آغاز اعتراض ها هم در مصر هم در ايران نتيجه تلاش مردم برای افزايش مشارکت سياسی بود. در ضمن شرکت گسترده جوانان در هر دو جريان بسيار آشکار بود. در هر دو مورد توئيتر و فيس بوک و ديگر رسانه های جديد برای ارتباط و سازماندهی مورد استفاده قرار گرفت. در ضمن در هر دو مورد اعتراض ها در پی انتخاباتی که از جانب مردم غيرقانونی تلقی شد، شدت گرفت. چالشی که جنبش اعتراضی مردم ايران با آن روبروست توان ايدئولوژيک دولت تهران است. دولت حسنی مبارک از قدرت ايدئولوژيک برخوردار نبود و نمی توانست بيش از حدود ده هزار نفر را در مقابل مخالفانش قرار دهد. هر چند دولت ايران همچون دولت مصر مشروعيت خود را از دست داد ولی صف آرايی طرفداران رژيم در مقابل مخالفان دولت بسيار مهم بود. برای رژيم مبارک بسيار دشوار بود که در مقابل ميليون ها معترض ايستادگی کند اما در مورد ايران مسأله پيچيده تر است و راه دشوارتری پيش روست.

XS
SM
MD
LG