آنها اینک یک سال است که در زندان بدنام اوین در تهران عذاب می کشند. ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۹ بود که شین بوئر، سارا شورد و جاش فتال - سه دوست که برای کوهنوردی به شمال عراق رفته بودند - توسط نیروهای امنیتی ایران در نزدیکی مرز نامشخص ایران و عراق دستگیر شدند.
در این یک سال، سه آمریکایی جوان از دسترسی به وکیل محروم بوده اند، فقط سه بار اجازه یافتند با نمایندگان سفارت سویس - حافظ منافع آمریکا در ایران - ملاقات کنند، و به آنها اجازه داده شد دیداری کوتاه با مادرانشان - که از مقامات ایران درخواست کرده بودند فرزدانشان را آزاد کنند - داشته باشند.
ایالات متحده آمریکا بارها از دولت ایران خواسته است سه آمریکایی را آزاد کند. پرزیدنت اوباما، در بیانیه ای همزمان با نخستین سالگرد دستگیری آنها، بار دیگر ایران را ترغیب کرد کوهنوردان را آزاد کند. او گفت سه جوان مرتکب هیچ جرمی نشده اند، هرگز برای دولت آمریکا کار نکرده اند، و هیچ نقشی در مسائلی که آمریکا و جامعه بین المللی را از دولت ایران جدا می کند نداشته اند. آقای اوباما اظهار داشت: «آنها فقط جوانانی آزاد اندیش و ماجراجو هستند که بهترین ویژگی های آمریکا و روحیه انسانی را نشان می دهند... آنها هرگز ستیزی با دولت ایران نداشته اند، و احترام فراونی برای مردم ایران قایل هستند.»
پرزیدنت اوباما بازداشت کوهنوردان را «ناعادلانه» و آزادی آنها را «یک ضرورت انسانی» نامید، و گفت دولت ایران به عنوان یک امضا کننده کنوانسیون های متعدد حقوق بشر، «باید در راستای اصول عدالت عمل کند و اجازه دهد سارا، شین و جاش نزد خانواده هایشان باز گردند.»
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، در بیانیه جداگانه ای به مناسبت نخستین سالگرد دستگیری سه آمریکایی، گفت: «آزادی آنها بسیار دیر شده است و ادامه بازداشتشان غیر قابل توجیه است... ما از ایران می خواهیم کاری را که درست است انجام دهد و بگذارد سه آمریکایی به وطنشان باز گردند.»