گزارشگران بدون مرز، یک سازمان بین المللی غیر دولتی مقیم فرانسه که از آزادی مطبوعات و اطلاعات طرفداری می کند، رژیم سوریه را «صیاد آزادی مطبوعات» توصیف کرده است، و دلایل خوبی نیز دارد.
دولت سوریه برای جلوگیری از انتشار گزارش هایی در باره آنچه براستی در حمص، درعا، حلب و حتی دمشق می گذرد، سعی کرده است با هر ابزاری که لازم است از پوشش خبری مستقل جلوگیری کند. از ورود ده ها خبرنگار خارجی جلوگیری کرده است، روزنامه نگاران، عکاسان و بلاگر ها را دستگیر کرده، ربوده، هدف ضرب و شتم و شکنجه قرار داده و حتی کشته است تا آنها را از آگاه ساختن جهان که ارتش سوریه مردم را قصابی می کند باز دارد.
با این حال، از برکت خبرنگاران شهروند مانند رامی السید و خویشاوندش باسل، جهان نگاه دست اولی از آنچه براستی در سوریه اتفاق می افتد دریافت کرد.
آنها ویدیوی زنده ای از اعتراض ها به گلوله باران حمص فرستادند. اما این اقدام به بهای جانشان تمام شد. روز پنجشنبه ۲۳ فوریه – ۴ اسفند - مارک تونر قائم مقام سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا گفت: «ما عمیق ترین تسلیت های خود را به خانواده ها و عزیزان آنها ابراز می داریم ... و یاد آور می شویم که فداکاری و از جان گذشتگی شان برای گزارش رنج روزانه مردم حمص ، بالاترین معیارهای روزنامه نگاری را تصویر می کند.»
ژیل ژاکیه خبرنگار تلویزیون کانال ۲ فرانسه در ۱۱ ژانویه در حمص کشته شد. ماری کالوین، گزارشگر قدیمی و رمی اوشلیک، عکاس آزاد فرانسوی اجازه نداشتند بطور قانونی وارد شوند، بنابراین پنهانی به سوریه رفتند و، همراه با شماری از خبرنگاران دیگر، از خانه ای در ناحیه بابا عمرو حمص که هنوز برق و یک ارتباط اینترنتی داشت بکار پرداختند. روز ۲۲ فوریه، توپخانه سوریه آن ساختمان را هدف گرفت، و در جریان گلوله باران سنگین، کالوین و اوشیلک هردو کشته شدند. سه خبرنگار دیگر مجروح شدند.
قطعنامه ۱۷۳۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد کشورها را متعهد می سازد ایمنی خبرنگاران در مناطق جنگی را تضمین کنند، زیرا آنها و مراکز رسانه ای بی طرف هستند و نمی توانند هدف قرار گیرند. با این حال، دولت سوریه بر ادامه سیاست خونین سانسور و سرکوب اطلاعات پافشاری می کند.
ما استفاده دولت سوریه از بازداشت و خشونت علیه روزنامه نگاران را جهت خاموشی اطلاعاتی بشدت محکوم می کنیم. هیچ کوششی برای متوقف ساختن درز اطلاعات به جهان خارج، مطبوعات را خاموش نگاه نخواهد داشت.