هفته نامه اکونومیست در مقاله ای با عنوان «اشتباه نکن» به انتخابات پیش رو در ایران پرداخته و نوشته است در شرایطی که دور دوم ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد خرداد ماه آینده به پایان می رسد، آیت الله علی خامنه ای، رهبر ایران اطمینان دارد که انتخابات ریاست جمهوری آتی در ایران آزاد و عادلانه خواهد بود.
در واقع، او چندی پیش در یک سخنرانی هرگونه بحث و گفتگو در مورد صحت انتخابات را ممنوع کرده است.
اعتراض ها و شکایت های زیادی در زمینه مداخله آقای خامنه ای در انتخابات، به ویژه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ مطرح شده است. در انتخابات ریاست جمهوری دوره پیش، احمدی نژاد تحت شرایطی مشکوک در مقام خود باقی ماند.
اظهارات رهبر ایران در مورد انتخابات دقیقاً همان روزی مطرح شد که علی سعیدی، یکی از نمایندگان روحانی او به طور آشکار از سپاه پاسداران خواست تا انتخابات را «مهندسی» کند. ثمره چنین رویکردی در ایرانی که به طور فزاینده ای در فضای استبدادی فرو می رود، خشم و تاسف است.
حسن روحانی، یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری آتی گفته است اظهارات سعیدی «بسیار خطرناک است... هر کسی که از این نوع سخنان به زبان آورد، مرتکب خیانت شده است».
محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین خواسته است تا در این مورد که انتخابات «مهندسی نمی شود» «اطمینان داده شود». حتی آقای احمدی نژاد که از مهندسی انتخابات سال ۱۳۸۸ توسط سپاه پاسداران منفعت بسیاری برده از این ایده انتقاد کرده است.
چنین اختلاف نظری نشان دهنده چالش و دشواری مسیری است که آقای خامنه ای در تلاش برای تقویت جایگاه و کنترل خود بر کشور و متقاعد کردن مردم به مشارکت گسترده در انتخابات با آن روبرو است.
در گذشته غیرقابل پیش بینی بودن انتخابات ایران برای وجهه کشور جنبه مثبتی تلقی می شد و مطبوعات کشور کارزارهای انتخاباتی طولانی و پر رنگ و آب کشور را همچون شلاقی به چهره دموکراسی های ساختگی و دروغین کشورهای عرب جهان می کوبیدند تا آن ها را شرمنده کنند.
اما پیروزی آقای احمدی نژاد در انتخابات سال ۱۳۸۸ که با تقلب همراه بود، سر رشته امور را از کنترل دولتمردان تهران خارج کرد و به ماه ها ناآرامی منتهی شد. از آن زمان تاکنون، آقایان خامنه ای و احمدی نژاد به بخش جدابافته ایران بدل شده اند. انتظار می رود رهبر ایران این بار نامزدی را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری مطرح کند که اطمینان داشته باشد به طور مطلق به او وفاداری نشان می دهد. اما او در ضمن می خواهد مردم مشارکت گسترده داشته باشند و فضای انتخابات رقابتی باشد.
با وجودی که هنوز مدت زیادی باقی مانده تا نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری حضور خود را به طور رسمی اعلام کنند، از هم اکنون مشخص است که به چالش کشیدن این محفل (نزدیک به خامنه ای) و راهبردهای انتخاباتی نزدیکان او امری خطیر خواهد بود.
زمانی که گروهی از اصلاح طلبان میانه رو برای برگزاری جلسه ای با هدف تدوین راهبردهای انتخاباتی خود برنامه ریزی می کردند، به آن ها گفته شد تا دور نامزدهای اصلاح طلب انتخابات سال ۱۳۸۸ را خط بکشند و به صحت مراحل شمارش آرای تقلبی اذعان کنند که در گذشته به حذف آن ها منتهی شده بود.
در حالی که این گروه های اصلاح طلب از این امر سرباز زدند، اما به هر حال جلسه ای نیز برگزار نشد. هفته پیش هم ده ها روزنامه نگار و خبرنگار اصلاح طلب به طور ناگهانی و دسته جمعی دستگیر شدند. این بزرگترین بازداشت دسته جمعی طی سال های اخیر بود.
آیا این حمله های پیشگیرانه نشانه ضعف هستند و یا نمادی از توانمندی؟ آقای خامنه ای نه تنها از جانب اصلاح طلبان و بلکه از سوی آقای احمدی نژاد نیز به چالش کشیده خواهد شد، چون احمدی نژاد نیز به طور قطع از اردوگاه سیاسی خود نیز نامزدهایی را معرفی خواهد کرد. نامزدهایی که اگر مطلوب ایت الله نباشند، ممکن است رد صلاحیت شوند.
رد صلاحیت ها در نهایت روند ساختگی بودن دموکراسی ایران را نشان خواهد داد .
در واقع، او چندی پیش در یک سخنرانی هرگونه بحث و گفتگو در مورد صحت انتخابات را ممنوع کرده است.
اعتراض ها و شکایت های زیادی در زمینه مداخله آقای خامنه ای در انتخابات، به ویژه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ مطرح شده است. در انتخابات ریاست جمهوری دوره پیش، احمدی نژاد تحت شرایطی مشکوک در مقام خود باقی ماند.
اظهارات رهبر ایران در مورد انتخابات دقیقاً همان روزی مطرح شد که علی سعیدی، یکی از نمایندگان روحانی او به طور آشکار از سپاه پاسداران خواست تا انتخابات را «مهندسی» کند. ثمره چنین رویکردی در ایرانی که به طور فزاینده ای در فضای استبدادی فرو می رود، خشم و تاسف است.
حسن روحانی، یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری آتی گفته است اظهارات سعیدی «بسیار خطرناک است... هر کسی که از این نوع سخنان به زبان آورد، مرتکب خیانت شده است».
محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین خواسته است تا در این مورد که انتخابات «مهندسی نمی شود» «اطمینان داده شود». حتی آقای احمدی نژاد که از مهندسی انتخابات سال ۱۳۸۸ توسط سپاه پاسداران منفعت بسیاری برده از این ایده انتقاد کرده است.
چنین اختلاف نظری نشان دهنده چالش و دشواری مسیری است که آقای خامنه ای در تلاش برای تقویت جایگاه و کنترل خود بر کشور و متقاعد کردن مردم به مشارکت گسترده در انتخابات با آن روبرو است.
در گذشته غیرقابل پیش بینی بودن انتخابات ایران برای وجهه کشور جنبه مثبتی تلقی می شد و مطبوعات کشور کارزارهای انتخاباتی طولانی و پر رنگ و آب کشور را همچون شلاقی به چهره دموکراسی های ساختگی و دروغین کشورهای عرب جهان می کوبیدند تا آن ها را شرمنده کنند.
اما پیروزی آقای احمدی نژاد در انتخابات سال ۱۳۸۸ که با تقلب همراه بود، سر رشته امور را از کنترل دولتمردان تهران خارج کرد و به ماه ها ناآرامی منتهی شد. از آن زمان تاکنون، آقایان خامنه ای و احمدی نژاد به بخش جدابافته ایران بدل شده اند. انتظار می رود رهبر ایران این بار نامزدی را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری مطرح کند که اطمینان داشته باشد به طور مطلق به او وفاداری نشان می دهد. اما او در ضمن می خواهد مردم مشارکت گسترده داشته باشند و فضای انتخابات رقابتی باشد.
با وجودی که هنوز مدت زیادی باقی مانده تا نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری حضور خود را به طور رسمی اعلام کنند، از هم اکنون مشخص است که به چالش کشیدن این محفل (نزدیک به خامنه ای) و راهبردهای انتخاباتی نزدیکان او امری خطیر خواهد بود.
زمانی که گروهی از اصلاح طلبان میانه رو برای برگزاری جلسه ای با هدف تدوین راهبردهای انتخاباتی خود برنامه ریزی می کردند، به آن ها گفته شد تا دور نامزدهای اصلاح طلب انتخابات سال ۱۳۸۸ را خط بکشند و به صحت مراحل شمارش آرای تقلبی اذعان کنند که در گذشته به حذف آن ها منتهی شده بود.
در حالی که این گروه های اصلاح طلب از این امر سرباز زدند، اما به هر حال جلسه ای نیز برگزار نشد. هفته پیش هم ده ها روزنامه نگار و خبرنگار اصلاح طلب به طور ناگهانی و دسته جمعی دستگیر شدند. این بزرگترین بازداشت دسته جمعی طی سال های اخیر بود.
آیا این حمله های پیشگیرانه نشانه ضعف هستند و یا نمادی از توانمندی؟ آقای خامنه ای نه تنها از جانب اصلاح طلبان و بلکه از سوی آقای احمدی نژاد نیز به چالش کشیده خواهد شد، چون احمدی نژاد نیز به طور قطع از اردوگاه سیاسی خود نیز نامزدهایی را معرفی خواهد کرد. نامزدهایی که اگر مطلوب ایت الله نباشند، ممکن است رد صلاحیت شوند.
رد صلاحیت ها در نهایت روند ساختگی بودن دموکراسی ایران را نشان خواهد داد .
