در شب پیش از برگزاری راهپیمایی ها و جشن انقلاب اسلامی در ایران، دو تن ازبزرگان موسیقی ایران، حسین علیزاده و کیهان کلهر به همراه مجید خلج، حمید رضا نوربخش و چند نوازنده دیگر در تالار باشکوه دیسنی به اجرای برنامه پرداختند.
این درحالی بود که ایرانیان ساکن جنوب کالیفرنیا برای گردهم آیی بزرگی به منظور اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران ازجمله سرکوبی ها، کشتارها و اعدام های چند ماه گذشته آماده می شدند تا هم زمان با راهپیمائی ها و جشن های روز ٢٢ بهمن (سالگرد انقلاب ۵٧) در داخل کشور،در مقابل ساختمان فدرال شهر لس آنجلس دست به تظاهرات گسترده ای علیه عملکرد جمهوری اسلامی در مقابل این جنبش های مردمی بزنند.
در این شرایط است که برنامه موسیقی «استادان موسیقی اصیل ایرانی» هم زمان با شب سالگرد انقلاب در تالار دیسنی شهر لس آنجلس بر روی صحنه می آید. در این برنامه ، نام های بزرگ موسیقی ایران، کلهر و علیزاده یک بار دیگر یادآور کنارهم نشستن این بزرگان و اجراهایی بود که در آن علیزاده و کلهر در دو طرف محمدرضا شجریان می نشستند. شجریان «نوا» و راست می خواند و تار علیزاده خشمگین می شد و پاسخ می گفت. کمانچه کلهر جا نمی ماند. دلهره بر کمانش می ریخت و این چنین بود که «بی تو به سر نمی شود» و «فریاد» با اشعاری از «مهدی اخوان ثالث» فقید از دل اینان بیرون آمد و تبدیل به آثار بیاد ماندنی موسیقی ایران شد.
اما چهارشنبه شب، در تالار دیسنی، خبری از «فریاد» نبود. در طول آنتراکت حاضران امیدواری نشان می دادند که با تنش هایی که در ماه ها و روزهای گذشته و فرا رسیدن سالگرد انقلاب وجود داشته است «استادان موسیقی اصیل ایرانی» دست کم در بخش پایانی کنسرت «دیسنی هال» ترانه «فریاد» را اجرا کنند. اما چنین نشد و تم اصلی کنسرت «دیسنی هال» لس آنجلس در ترانه ها و اشعارعاشقانه این گروه خلاصه شد.
دقایقی پس از آغاز برنامه «استادان موسیقی ایرانی»، گروهی از ایرانیان معترض حاضر در تالار که پرچم های سبز و نیز پرچم های سه رنگ شیر و خورشید به دست داشتند ناگهان از میان جمعیت برخاستند وشعارهایی از قبیل «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» ، «مرگ بردیکتاتور» و «مرگ برخامنه ای» سردادند. کمی بعد پرچم های سبز از بخش بالکن تالار دیسنی آویزان شد و دادن شعارها برای مدتی نزدیک به ۲۰ دقیقه و تا اخراج بیش از ١۵ تن از شرکت کنندگان در این تظاهرات توسط ماموران امنیتی سالن ادامه یافت.
تظاهرکنندگان در پاسخ به خبرنگاران، به انتظارات خود از این گروه موسیقی ایرانی و اصولا هنرمندان ایرانی که برای اجرای این گونه کنسرت ها به خارج از کشور می آیند اشاره کردند و این که در شرایط فعلی داخل کشور، با وجود تنش ها و سرکوب هایی که ملت ایران درپ یشبرد خواست های آزادیخواهانه خود با آن روبرو بوده است، هنرمندان سرشناس نیز باید به این خواست های مبارزان داخل مملکت توجه داشته باشند.
واد پاشایی سخنگوی حزب مشروطه ایران شعبه لس آنجلس که برخی از تظاهرکنندگان چهارشنبه شب در تالار «دیسنی» از اعضای آن محسوب می شوند می گوید: «درست در شب جشن سالگرد انقلاب، همان زمانی که بچه ها درایران به جنب و جوش افتاده اند تا از حقوق خود دفاع کنند، به نظر ما حق است و به جاست و لازم است که به عنوان یک ایرانی ضمن اجرای کنسرت ها از تلاش های آن ها یاد کنیم. اگر ما اینجا جمع شده ایم و می خواهیم شبی را به خوشی بگذرانیم و پولمان را خرج کنسرت و این جور مسائل کنیم باید صحبت ایران هم باشد.»
اما هنرمندان روی صحنه از جمله کلهر و علیزاده در طول مدت وقوع این اعتراضات و دادن شعارها سکوت کردند. گروهی از مردم حاضر در محل کنسرت از دو سوی تالار با تظاهرکنندگان همراهی کردند و گاه حتی در تائید این شعارها نسبت به تظاهر کنندگان ابراز احساسات کردند.
اجرای برنامه «استادان موسیقی ایرانی» در تالار «دیسنی هال» لس آنجلس بخشی از یک تور جهانی این استادان است که ازماه ژانویه و از سالن «ژیمناس» پاریس آغاز شده است.
این گروه قرار است علاوه بر شهر «ارواین» در جنوب کالیفرنیا، روز ١٣ فوریه در تالار باشکوه «زلرباخ» شهر «برکلی» در شمال کالیفرنیا دست به اجرای کنسرت دیگری بزنند و سپس در مرکز هنرهای مونتالوو در کالیفرنیا، موزه کلیولند و در بازگشت به اروپا یک بار دیگر در شهر پاریس و سپس کشور بلژیک برنامه اجرا کنند.
بنا بر گزارش سایت های موسیقی داخل ایران، کلهر وعلیزاده در حالی دست به اجراهای تازه ای دریک تورجهانی می زنند که موسیقی دان های دیگری از جمله «فرهاد فخرالدینی» به بهانه بیماری، رهبری ارکستر ملی را کنار گذاشته و «لطفی» ظاهرا با هیچ سالنی برای اجرای موسیقی اش به تفاهم نرسیده است.
کیهان کلهر و حسین علیزاده از شناخته شده ترین چهره های موسیقی ایرانی در خارج از کشوربه شمار می روند. به خاطر پیچیدگی شرایط اجرای کنسرت های موسیقی در ایران برنامه های این دو در بیرون از ایران با طرفدارانی بیشمار پربارتر ازهمیشه ادامه دارد.
کیهان کلهر درتابستان سال گذشته در سالن پانزده هزار نفری «هالیوود باول» برنامه ای را به مناسبت بزرگداشت «مولانا» اجرا کرد که هدف آن محکم تر کردن پیوندهای فرهنگی میان ایرانیان مهاجر و جامعه میزبان در شهر لس آنجلس بود. کلهر یکی از تازه ترین چهره های موسیقی جهانی است که با موسیقی دان معروف «یویوما» نیز همکاری های مستمری داشته است.
گسترش اعتراضات سیاسی به صحنه های هنری از جمله کنسرت های موسیقی هنرمندان داخل ایران تازگی ندارد. اخیرا ضمن برگزاری یک تور رایگان توسط جمهوری اسلامی برای اجرای سمفونی «انقلاب» ساخته مجید انتظامی که به سفارش معاونت هنری وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی ساخته شده بود و بعدها به سمفونی «صلح وامید» تغییرنام داد، این کنسرت ها در برخی از شهرهای اروپائی، با اعتراض مخالفان و اعضای جنبش سبز خارج از کشور روبرو شد.
این مخالفان رژیم اسلامی و هواداران جنبش سبز در خارج از کشور تاکید بر مشکلاتی دارند که اهل موسیقی در ایران تحت فشار دولت در سال های اخیر با آن روبرو بوده اند و از سویی دیگر با اشاره به کشته شدن مخالفان در اعتراض به نتایج انتخابات، اجرای کنسرت هایی در یک تور جهانی با عنوان «صلح و امید» را مورد انتقاد شدید قرار می دهند.
پروین جوادی روانشناس ساکن لس آنجلس، موسس سازمان کرشمه، موسسه ای برای اجرای کنسرت های موسیقی اصیل ایران و تهیه کننده و مجری برنامه هوای تازه، برنامه ای برای پیشبرد شعر کلاسیک و موسیقی اصیل ایرانی در رادیوی محلی شهر لس آنجلس، در مورد کنسرت اخیر استادان موسیقی ایرانی در دیسنی هال لس آنجلس به صدای آمریکا می گوید: «چیزی که از پیش از شب کنسرت مورد سئوال قرار گرفت این بود که چرا این کنسرت چهارشنبه شب و وسط هفته اجرا می شد و درست در شبی که صبح فردای آن قرار بود شلوغی هایی به مناسبت ٢٢ بهمن در داخل مملکت برپا شود و رژیم هم قرار بود آدم های خود را اجیر کند و به خیابان ها بیاورد.»
جوادی می گوید: «من چون سالها با این هنرمندان کار کرده ام به این مسئله و این شایعات اهمیتی ندادم و باور نداشتم که این مسائل ممکن است کوچکترین ارتباطی با هم داشته باشند. در یکی از برنامه های هفته گذشته ام، با آقای کیهان کلهر که سال هاست می شناسم گفتگویی داشتم و در جواب این سئوال که چرا برنامه چهار شنبه شب اجرا می شود کلهر پاسخ داد که او درطول سال بیش از ٩٠ کنسرت در سراسر دنیا اجرا می کند و این بار به خاطر در دسترس نبودن سالن اتفاقا اجرای کنسرت لس آنجلس به این روز افتاده است. فراموش نکنیم که این گروه در این تور فشرده در طول سه هفته ١٣ کنسرت اجرا خواهد کرد.»
اما برای پروین جوادی نیز چون بسیاری دیگر از شرکت کنندگان در این کنسرت این سئوال پیش می آید که به راستی چرا گروه استادان موسیقی ایرانی به ترانه ها و اشعار عاشقانه بسنده کردند و اینکه در چنین شب مهمی که حوادث گوناگونی در پی داشت از خواندن ترانه های آتشینی چون «فریاد» خودداری کردند: «علیزاده فریاد را برای شجریان ساخته بود و حالا با نوربخش برنامه اجرا می کرد و البته به نظر من آن ها می توانستند آن را بازسازی کنند و یا اینکه آقای علیزاده توانایی آن را داشت و دارد که فریادهای دیگری را درست کند. فریادهایی شاید به مراتب رساتر و پررنگ تر چرا که اوضاع از ۵ سال پیش خیلی تغییر کرده است. امروزه حتی کسانی که در آن زمان فریاد نمی زدند هم در حال فریاد زدنند. پس چرا؟ ما علیزاده را به خاطر نوگرایی و شهامتی که در طول سال ها در مقابله با خواست های بی مورد رژیم به خرج داده است می شناسیم و به هر حال برایمان عجیب بود که او فقط سکوت کند و تنها اشعار عاشقانه اجرا کند. در این کنسرت حقیقتا آن شورو حال همیشگی دیده نمی شد.»
دکتر رضا ترشیزی، کارشناس موسیقی ساکن لس آنجلس و ازحامیان همیشگی هنرمندان و گروه هایی که برای اجرای کنسرت های موسیقی از داخل ایران برای اجرای برنامه به این شهر می آیند، به این موضوع اشاره دارد که ترانه ها و قطعاتی که در این کنسرت اجرا شد از ماه ها پیش برنامه ریزی و تمرین شده اند و ایجاد تغییرات در آن مشکلاتی به همراه خواهد داشت: «به هرجهت سوابق تاریخی و کاری موسیقی حسین علیزاده و کیهان کلهر در چند دهه گذشته نشان داده است که هرگز هیچگونه وابستگی به هیج گروه، مرام و رژیمی نداشته است.»