جدال نامه نگارانه میان مدیران صنفی و مدیران دولتی سینما بر سر وضعیت کنونی سینماگران و آینده این صنعت با ورود نفر سوم یعنی سیدضیاءهاشمی تهیه کننده سینما، دامنه گسترده ای یافته است. نامه سیدضیا هاشمی با عنوان «جمع کنید این بساط را» که خطاب به هردوسوی مناقشه نوشته شده از زاویه دیگری به طرح مشکلات دیرپایی این صنعت پرداخته و از مسئولان دولتی خواسته دست از تهدید و منکوب هنرمندان بردارند. او با نقل قولی از سعدی شیرازی که گفته بود: «هنرمند هرجا رود، قدر ببیند و در صدر نشیند» می افزاید: داریم یک یک هنرمندان جوان و پیر و فرهیخته و صاحب اندیشه‌هایمان را به مسلخ سیاست‌بازی و پشتک وارو زدن‌های کوتاه عمر می‌فرستیم بعدهم مانند .... بعد آبگوشت پشت سرهم بیانیه صادر می‌کنیم که سوابق بررسی کنید؛ من متعهدترم یا سابقه‌ی من بیشتر است یا شما؟!»
سیدضیاءهاشمی که نوشتن نامه های اعتراضی به مقامات وزرات ارشاد اسلامی را در کارنامه اجتماعی خود دارد، یکبار نیز پس از آن که فیلم «زمهریر» به تهیه کنندگی وی به دلایلی حاشیه ای و به دستور مقامات ارشاداسلامی به جشنواره دولتی فیلم فجر راه نیافت، در نامه ای سرگشاده به این تصمیم وزرات ارشاد به لحن بی سابقه ای اعتراض کرده بود. هاشمی این بار در تازه ترین نامه خود و در ادامه نبرد نامه ها خطاب به متولیان فرهنگی دولت کنونی می نویسد: «هیچگاه فرهنگ و هنر این‌همه سیاسی و متشنج نبوده است و هیچ وقت هنرمندان اینقدر زیر ذره‌بین قرار نداشته‌اند. آتش برداشتیم و داریم بر خرمن پربار هنرمندان‌مان می‌افکنیم. آن یکی به توقیف، آن یکی به کار نکردن، آن یکی به ابطال پروانه.»
سیدضیا هاشمی سیاست چماق و هویج وزرات ارشاداسلامی در رابطه با سینماگران مانده در کشور را نادرست دانسته می افزاید: «اوّل می‌زنیم و بعد دست محبّت بر سر می‌کشیم.» زیرا از پی این نامه نگاریها و پژواک ممنوعیت ساخت فیلمهای دارای مجوز از جمله «جدایی نادر از سیمین» اصغر فرهادی و «خیابانهای آرام» کمال تبریزی در رسانه های خارج کشور از جمله سایت صدای آمریکا، باعث شد وزرات ارشاد روز یکشنبه اعلام کند پروانه ساخت هردو فیلم معتبر است و هردو فیلم رفع توقیف شده اند.
با این حال فشار وارده محافل ارشاداسلامی به اصغرفرهادی و واداشتن وی به پس گرفتن حرفهایش در شب جشن چهاردهمین دوره خانه سینما در رفع توقیف فیلم نیز بی تاثیر نبوده که سیدضیا هاشمی این توبه ها را برازنده شان سینمای ایران نمی داند. او در نامه اش این بار خطاب به مدیران خانه سینما می نویسد: «چرا فضایی خلق می‌کنید که هنرمندان حرفی بگویند تا خود و آثارشان را به مسلخ برند و به غلط کردن وادارند.»
یکی از سینماگران ایران در واکنش به این نامه نگاریها گفت، نفس نامه نگاریهای دوسویه گرچه به تهدیدات شدید مبنی بر بگیروببند معاونت سینمایی وزرات ارشاد آلوده است؛ با این همه، این شیوه برخورد به مشکلات نشانه ای آشکار از رشد جامعه مدنی و تحمیل روشهای مسالمت آمیز از سوی مردم، صنوف و اجتماع به مقامات حکومتی ست. این سینماگر می افزاید: فراموش نکنید مدیران دولتی اگر بتوانند به ساده ترین روش شناخته شده یعنی سرکوب و پاک کردن صورت مسئله بعنوان تنها راه حل مشکلات برخورد می کنند؛ اما روشهای معقولانه و مدنی جامعه آنان را واداشته تن به پاسخگویی دهند هرچند هنوز با تهدید و پرونده سازی همراه است.
----------------------------
سيدضياء هاشمی متولد 1337 تهران است. وی فعاليت سينمايی اش را سال 1362 در حوزه هنری سازمان تبليغات اسلامی آغاز كرد. از مسئوليت های او ميتوان به مديريت سينماهای تحت پوشش حوزه هنری، تأسيس مؤسسه «مهاب فيلم»، تأسيس مؤسسه پخش و تبليغات سينمايی تحت پوشش سازمان توسعه سينمايی سوره، تأسيس شورای پخش فيلم در مجمع تهيه كنندگان فيلم ايران و عضو شورای مركزی مجمع تهيه كنندگان فيلم ايران اشاره كرد.