شکست اتحاديه عرب و غرب برای پايان دادن به سرکوب خونين مخالفان بشار اسد در سوريه هراس از آنچه در آينده در آن کشور روی خواهد داد را افزايش داده است.
تصويرهايی که از سوريه می رسد هولناک است و بشار اسد همچنان به سرکوب مخالفان خود ادامه می دهد.
جرالد پست، رييس دانشکده روانشناسی سياسی دانشگاه جورج واشنگتن، می گويد: بشار اسد فقط زور می شناسد و برای او راه ديگری جز افزايش خشونت ها معنی ندارد.
رژيم بشار اسد از پدرش حافظ اسد ريشه گرفته مردی که با مشت آهنين سه دهه بر سوريه حکم راند.
خانواده اسد شيعه علوی هستند و «ردوان زياده» از مرکز مطالعات استراتژيک و سياسی سوريه در واشنگتن می گويد: هدف رژيم سوريه حفظ کنترل شيعيان علوی بر کشور است.
ردوان زياده می افزايد: بقای رژيم بستگی به دستگاه امنيتی سوريه دارد که عمدتا توسط علوی ها کنترل می شود؛ و اين مساله باعث شده افسران و ماموران امنيتی به يکديگر وفادار بمانند.
بشار اسد اولين انتخاب حافظ اسد برای جانشينی خود نبود زيرا حافظ اسد پسرش را ترسو و کمرو می دانست. با کشته شدن برادر بزرگتر بشار اسد، چاره ديگری جز انتخاب او نبود.
جرالد پست می افزايد: در نتيجه بشار اسد لازم بود ثابت کند که لياقت اين مقام را دارد. و ميزان خشونتی که او اعمال می کند برای اين است که به نزديکان پدرش و رهبران ارتش بگويد من می توانم مانند پدرم حکومت کنم.
حافظ اسد در سال ۱۹۸۲ شورش شهر حما را با خشونت سرکوب کرد؛ سرکوبی که بين ۱٠ هزار تا ۲۵ هزار کشته به جای گذارد. جرالد پست می گويد: بشار اسد به اين دليل مصالحه نمی شناسد و کشتار حما تنها سرمشق و مدل او برای اداره کشور است.
ردوان زياده بر اين باور است که با آغاز جنبش مردمی سوريه بشار اسد ديگر کنترلی بر شرايط فعلی کشور ندارد و ديگر مسأله سقوط رژيم او نيست بلکه زمان و بهای آن است. نتيجه افزايش خشونت و خونريزی عليه ملتی است که با رهبر خود بيگانه شده است.
