لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۱۹:۱۷

مهدی آذریزدی قصه گوی کودکان درگذشت


مهدی آذریزدی، قصه نویس کودکان و راوی «قصه های خوب برای بچه های خوب» روز پنجشنبه هيجدهم تيرماه در بیمارستان آتیه تهران درگذشت. بی گمان بیشتر بزرگسالان امروزی ایران، خوانندگان دیروزی قرائت ساده و بی پیرایه ی آذریزدی از افسانه های کهن ایران زمین هستند.

مهدی آذریزدی متولد ۱۳۰۱ یزد از سال ۱۳۳۵ آغاز به تالیف قصه ها کرد. او که هم مکتب دیده و هم خودآموخته بود، به گفته خودش زمانی که برای نخستین بار، در ۵۴ سالگی، پا به مدارس مدرن گذاشت، از شوق گریست.

او چندین جلد «قصه های خوب برای بچه های خوب»، «قصه های تازه از کتابهای کهن»، «قصه های مثنوی» و «قصه های قرآن» و چند دفتر شعر کودکان از جمله «قند و عسل» را منتشر کرده است. دکتر پرویز ناتل خانلری، ادیب و استاد برجسته زبان فارسی که شناخت و برداشتهای مدرنی از ادبیات فارسی داشت، قرائت آذریزدی از افسانه های کهن را پسندیده و آنها را شایسته چاپ و نشر برای کودکان ایرانی دانسته بود. خانلری ره آورد نیک این آثار را به درستی درک کرده بود، زیرا مجموعه «قصه های خوب برای بچه های خوب» و «قصه های مثنوی معنوی» نشانگر آن هستند که آذریزدی تلاش کرده بود افسانه های کهن ایرانی را تاویل درست کرده به سرچشمه صاف و پاک و ریشه اصلی شان بازگرداند. زیرا این افسانه ها برگرفته از اسطوره های روزگار باستان و برآمده از سرچشمه ای زلال و بدون پیرایه های مذهبی، سیاسی، و اخلاق های ساختگی اند. معيارهای اخلاقی تحميل شده و خارج از عرف و آیین های برافتاده ای که امروزه روز، خرافه ای بیش نیستند. و همه تلاش آذریزدی با آن پشتکار و سختکوشی ویژه کویرنشینان یزدی، بسان ساخت کاریزی می مانند که راهی دراز و دشوار را بسوی سرچشمه های اصیل پیموده اند تا به زلالی و پاکی مقصود دست یابند.

همچون مولوی که اصالت و هسته افسانه ها را برای روشنایی بخشیدن به ذهن و روح بزرگسان بکار گرفته بود، آذریزدی نیز این افسانه ها را برای روشنایی بخشیدن به ذهن و روح کودکان زمانه خود بکار گرفت. کودکانی که به اتکای این افسانه ها به غنا و ثروت بیکران فرهنگ خود دست یافته اند.

آذریزدی که یک عمر برای کودکان قصه نوشت، در دوران اخیر و پس از آن که آثارش با سانسور اداره ارشاد اسلامی مواجه شدند، نومیدانه گفت، «این اجتماع جواب مرا نداده. اگر به جای نویسنده شدن، سبزی فروش می شدم، الان آرامش و آسایش داشتم.» او که ابتذال و فروکاستی ادبیات کودک پس از انقلاب اسلامی را نپسندیده و تاب نیآورده بود، از این همه پیرایه بندی و حشو و زوائد ایدئولوژیک ره یافته به ادبیاتی که به نام کودکان نوشته می شود، انتقاد می کرد. او آینده ای خطرناک را برای خوانندگان خردسال این آثار پیش بینی کرده و می گفت «این همه تحکیم های عقیدتی از کودکان امروزی، فردا بزرگسالانی خشونت گرا و قالبی می سازد که بیشترشان تا پایان عمر از درون احساس خفت و خواری می کنند.»

XS
SM
MD
LG