کارگردان: آندره وايدا
لهستان، ۱۹۹۰، سياه و سفيد، ۱۱۳ دقيقه
اين فيلم زندگی نامه يکی از تراژيک ترين شخصيت های آدم سوزی نازی ها، معروف به «هولوکاست»، جانوس کورزاک، است. وی طبيب و نويسنده ای بود که در بيغوله های ورشو دست به دايرکردن خانه يتيمان کليمی زد. آلمانها پس از حمله به لهستان کورزاک و يتيمخانه اش را در سال ۱۹۴۲ به تريبلينکا نقل مکان دادند. «کورزاک» بخاطر تبليغ سياست مقاومت غير خشونت آميزش حتی برای غيرمنصفانه ترين دوران ضدکليمی اروپا، يعنی دوران سيطره آلمان نازی، باعث سروصدا و اعتراضاتی شد، اما با عطف به گذشته به نظر من انتقاداتی که به اين خاطر ابراز شد از چندان مايه ای برخوردار نبود. آری، مقاومت غير خشونت آميز کاربردش از مقاومت خشونت آميز بسا بيشتر است. اين را تاريخ معاصر ملل مختلف گواهی می دهد.
فيلم در عين حال به پيچيدگی شخصيت مرکزی اش که انسانی است رئوف و خوش قلب و در عين حال فناتيک با باورهای کهنه با احترام برخورد می کند، زيرا هر چه باشد کورزاک انسانی بود با يک هدف عالی. «کورزاک» از نظر ترسيم ابعاد دهشتناک بيغوله های ورشو تکان دهنده است، بخصوص اينکه با فيلمبرداری زيبای سياه و سفيد اضطراب مضاعفی را در بيننده ايجاد می کند.