کارگردان: ژان-لوک گودار
بازيگران: مارينا ولادی
فرانسه، ۱۹۶۶ ، رنگی، ۸۵ دقيقه
ضمير «او» (elle ) در عنوان فيلم اشاره به شهر پاريس است. گودار از اوان فعاليت سينمايی اش هميشه به اين ايده پايبند بوده که فرهنگ مصرفی سرمايه داری زائيده جامعه سرمايه داريست و انسان را واميدارد تا برای تامين معاش از اصول اخلاقی دست بشويد. همزمان با اکران فيلم، گودار در مصاحبه ای گفت: «زندگی در جامعه پاريس يعنی اينکه انسان در شرايطی و در نقطه ای بالاخره مجبور خواهد شد که دست به روسپيگری بزند. آدم برای زندگی در اين جامعه بايد خودش را بفروشد.»
وی در جای ديگری گفته بود که «در حال حاضر منطقه پاريس دستخوش بازسازی و دوباره سازی است به ترتيبی که می خواهند آن را مثل فاحشه خانه درست کنند. بسياری از خصوصيات يک فاحشه خانه در پاريس ديده می شود.»
به عقيده اين تماشاچی، «۲ يا ۳ چيزی که من از او ميدانم» يکی از زيباترين فيلم های رنگی گودار است. مارينا ولادی در نقش يک زن خانه دار ظاهر ميشود که برای تامين مخارج زندگی بطور نيمه وقت به تن فروشی روی می آورد. از لحاظ سبک فيلمبرداری، گودار با استفاده از تکنيک سينما اسکوپ (اکران پهن) تصاوير بسيار قشنگی را از پاريس بدست می دهد. وی با قاطی کردن تکنيک های جديد و نکته بينی های جامعه شناسانه (مثلا يک فنجان قهوه تمام کائنات را تداعی ميکند و يا نوک يک سيگار تداعی کننده يک سياره بزرگ می شود) تجربه فراموش نشدنی ای را برای بيننده خلق کرده است.