کارگردان: ورنر هرزاگ و دنيس ريشل
آلمان، ۱۹۸۴، رنگی، ۴۵ دقيقه
اين فيلم مستند آشوبگرانه و دلسوزانه تمرکزش بر موقعيت نيکاراگوئه نيمه اول دهه ۱۹۸۰ قرار دارد که ساندنيستها حاکميت را بدست داشتند و مقاومت طولانی قبيله سرخپوست «ميزکيتو» در برابر جذب شدن در بقيه کشور را نشان ميدهد. ميزکيتوها که ابتدا توسط رژيم ساندنيستها آزار فراوان ديدند سپس متشکل شده و دست به مقاومت مسلحانه زدند و از آنجا که از تعداد کمی از مردان بالغ برخوردار بودند تا بتوانند به مبارزه ادامه دهند، کودکان را آموزش ميدادند تا به جنگ ارتش ساندنيستها بروند. واحدهای چريکی ميزکيتو عمدتا از کودکان تشکيل شده بود.