نمايشگاهی از نقاشی های بهنوش كاظمي، بنفشه حيد ر زاد گان و لاله فتاحی از بيستم تا بيست و هشتم شهريور ماه سال جاری (11 تا 19 سپتامبر) د ر فرهنگسرای هنر تهران برپاست.
بهنوش كاظمی كه فارغ التحصيل رشته نقاشی از دانشگاه هنر تهران است در اين نمايشگاه يازده قطعه از نقاشی های مد رن خود را كه به صورت رنگ و روغن و روی بوم ترسيم شده اند در معرض ديد عموم قرار داده است.
كاظمی كوشيده است با استفاده از نشانه هايی همچون قفل و كليد های قد يمی و بهره گيری از رنگ های آبي، قهوه ای، خرد لی و شيری نقاشی های آبستره و دو بعدی خلق كند كه عناصر تشكيل دهنده آنها كاملا سنتی و ايرانی است اما در قالبی مدرن ارايه شده اند.
بنفشه حيد ر زاد گان نيز كه تعدادی از نقاشی های خود را به نمايش گذارده فارغ التحصيل رشته نقاشی است. آثار اونيز بسيار به نقاشی های كاظمی نزديك اند، همگی آبستره و تجريدی هستند و با كمك رنگ هايی چون آبي، خردلي، كرم و قرمز و روی بوم ايجاد شده اند. در واقع اگر بيننده متوجه امضا های پايين نقاشی ها نباشد، ممكن است تصور كند تصاوير اين دو متعلق به يك نفر است. تفاوت عمده ای كه می توان ميان نقاشی های او و كاظمی مشاهده كرد بهره گيری حيد ر زاد گان از نشانه های مذهبی به جای نشانه های سنتی ايرانی است. عناصری مثل علامت د سته ها ی عزاداري، گنبد، شمشير و... د ر نقاشی های او زياد به چشم می خورند.
لاله فتاحی هم كه دانشجوی رشته نقاشی است، آثارش را به طور مشخص می توان به دو گروه تقسيم كرد. تعدادی از آثار آبستره او كه به صورت رنگ و روغن و با استفاده از رنگ های آبی و سبز خلق شده اند رنگ و بوی تصاوير د و نقاش قبلی را دارد ، با اين تفاوت كه او به جای نشانه های ايرانی يا مذهبی بيشتر روی نقوش سنوبرهای باستانی كه د ر تخت جمشيد قابل مشاهده اند تمركز كرده است. د ر مقابل تعدادی از نقاشی های جديد فتاحی كه بازهم آبستره و مد رن هستند به مد د رنگ های خرد لی و قهوه ای روشن كشيده شده و عنصری كه روی آنها تاكيد شده يك مترسك است. البته نقاش بيشتر پايين تنه اين مترسك را ترسيم كرده و نقوش پرندگان يا چند قاشق و چنگال در كنار سوژه د يده می شود. وجود اين نشانه ها حاكی از آن است كه نقاشی های جد يد اين دختر جوان، كه تعداد محدودی از آنها در اين نمايشگاه قرار داده شده ، به صورت يك مجموعه كامل است اما متاسفانه به دليل كم بود فضا تمام آنها در معرض ديد عموم قرار نگرفته اند.
به هر حال، موضوعی كه باز هم د ر اين نمايشگاه به صورت جدی خود نمايی می كند، توجه نقاشان و هنرمندان جوان ايرانی به عناصر كهن ايرانی و ارايه آنها در قالب هايی مد رن و جديد است.