انتشار اخبار مربوط به شکنجه گسترده و سيستماتيک و همچنين تجاوز به زندانيانی که در روزهای پس از برگزاری انتخابات دهمين دور انتخابات رياست جمهوری بازداشت و زندانی شده اند، مردم ايران را بهت زده و خشمگين ساخته است.
در پی انعکاس گسترده اخبار مربوط به تجاوز به زندانيان زن و مرد در ايران، مادر دکتر زهرا بنی يعقوب که فرزند جوانش به طرز مشکوکی در زندان همدان دوسال پيش جان سپرده است در يک گفت و گو با مادران عزادار حوادث پس از انتخابات که در خبرنامه اينترنتی «روز» منتشر شده می گويد: «جوانان باید بدانند که در هر شرایطی عزیز ما هستند و سر بلندند و باید حرف بزنند و بگویند چه بلاهایی سرشان آمده است. زهرای من اگر زنده بود حتمن خیلی ها را رسوا می کرد. جوانان بگویند و نترسند این گفتن ها کمک می کند که دیگرانی که الان در زندان هستند یا بعدا شاید دستگیر شوند شکنجه نشوند.»
چهارشنبه ۴ شهريور ماه يکی از نمايندگان مجلس شورای اسلامی که معلوم نيست به چه دليل نخواسته است نامش منتشر شود به خبرنگار سايت رسمی مجلس جمهوری اسلامی گفته است: «به برخی از بازداشت شدگان حوادث بعد از انتخابات متاسفانه به وسيله باتون و شيشه نوشابه تجاوز شده و اين امر برای کميته ويژه محرز شده است.» اين نماينده مجلس شورای اسلامی که ضمنا عضو کميته پيگيری اين نهاد نيز می باشد افزوده است: «اطلاعات و مستندات موثق از تجاوز عوامل بازداشتگاهها به بازداشت شدگان نداريم، اما تفاوت چندانی هم در اصل ماجرا نمی کند.»
مقامات حکومت جمهوری اسلامی خبر از بازداشت ۴ هزار نفر در نقاط مختلف کشور را در روزهای پس از برگزاری انتخابات داده اند. ده ها تن که در تظاهرات مسالمت آميز برای اعتراض به نتیجه انتخابات شرکت کرده بودند به قتل رسيده و تعداد کثيری از آنها نيز مفقود شده اند. تا کنون هيچ فرد و يا نهادی مسئوليت قتل ها و يا شکنجه در زندان های ايران را به عهده نگرفته و قوه قضایيه کشور نيز در ماههای اخير در مقابل بحران نگران کننده نقض حقوق شهروندان ايران رسما سياست سکوت را اختيارکرده است.
بسياری از سايت های خبری در ايران مملو از اخبار مربوط به اعمال انواع شکنجه و چگونگی تجاوز به زنان و مردان در هفته های گذشته در زندان های ايران است، و اين در حاليست که مقامات جمهوری اسلامی از کار نهادهای مستقل مدافع حقوق بشر در کشور عملا جلوگيری کرده اند و مدافعان حقوق بشر از جمله آقايان عبدالفتاح سلطانی و محمد دادخواه از کانون مدافعان حقوق بشر در تهران بيش از دو ماه است که در سلول های انفرادی به سر می برند. درهای کشور نيز به روی کارشناسان و گزارشگران ويژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر برای بررسی وضعيت زندانيان وسرنوشت مفقود شدگان و چگونگی کشته شدن زندانيان همچنان بسته است.
عليرغم آنکه در سايت خبری روز آمده است: «خانواده دکتر زهرا بنی یعقوب از زمان قتل دخترشان در بازداشتگاه همدان همواره برای روشن شدن زوایای پنهان این پرونده تلاش کرده و البته به جایی هم نرسیده اند.» اما با اين حال خانم پروين نبی مادر زهرا گفته است: «جوانان باید بدانند که در هر شرایطی عزیز ما هستند و سر بلندند و باید حرف بزنند و بگویند چه بلاهایی سرشان آمده است. زهرای من اگر زنده بود حتماً خیلی ها را رسوا می کرد. جوانان بگویند و نترسند این گفتن ها کمک می کند که دیگرانی که الان در زندان هستند یا بعدا شاید دستگیر شوند شکنجه نشوند.»
در همين رابطه کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه ای بازگو کردن شکنجه های زندانیان سیاسی به ویژه افشا کردن تجاوزهای جنسی را نشانه شجاعت بازگو کنندکان و پایبندی به آزادی بیان دانسته است.
در بيانيه کانون نويسندگان آمده است: «البته تجاوز جنسی به زندانيان سياسی برای درهم شكستن و وادار كردن آنها به اعتراف عليه خود به هيچ وجه محدود به حوادث اخير نيست و گزارش های بسياری در مورد انجام اين عمل با زندانيان سياسی به ويژه زندانيان دهه شصت وجود دارد كه بی ترديد بايد به همه آنها رسيدگی شود.»