گزارش گرگ فلاکوس، خبرنگارصدای آمریکا در تکزاس
ایالت تکزاس به خاطر شعرا و نویسندگانی که از خاک آن برخاسته اند برخود می بالد. هرسال قانون گزاران در این ایالت یکی از شهروندان خود را به عنوان شاعر سال تکزاس برمی گزینند و امسال این مقام به یکی از فرزندان جنوبی آمریکا که از ۳۰ سال پیش تکزاس را محل زندگی خود ساخته است اهدا شد.
پل روفین شاید از خیلی نظرها از آن تصویری که مردم از یک شاعر دارند برخوردار نباشد. از جمله این که او یکی از اعضای شورای ملی تفنگداران آمریکا محسوب می شود و در وسط مناطق جنگلی شرق تکزاس زندگی می کند.
روفین که به طور روزانه به نویسندگی و تدریس در دانشگاه ایالتی سام هوستن در نزدیک محل زندگیش اشتغال دارد اغلب اوقات بیکاری خود را به انجام کارهای خانه و مزرعه داری می پردازد و زندگی در یک محل دورافتاده را به زندگی شهری ترجیح می دهد.
پل روفین می گوید:«من دنبال زمین های بیشتری بودم و مصمم بودم که خودم را از شهرنشینی بیرون بکشم. برای همین هم در حال حاضر اینجا هستم. جایی که می توانم آرامش بیشتری داشته باشم و یا حتی با خیال راحت در حیاط خلوت پشت خانه ام تمرین تیراندازی کنم.»روفین یک کلکسیون تفنگ دارد که برای سرگرمی از آن ها استفاده می کند. این سرگرمی نوعی تمسخر یا وارونه گویی است به استفاده از سلاح های آتش زا برای اعمال خشونت و در برخی از روستاهای آمریکا که علاقمندان به انجام این کار علاقه دارند، تیراندازی جنبه ورزش وسرگرمی های دیگری چون گلف یا تنیس را دارد.
یکی از اجداد پل روفین، با شلیک اولین توپ در قلعه « سومتر» در سال ۱۸۶۱ از آغاز کنندگان جنگ های داخلی آمریکا به شمار می رود.روفین می گوید این مرد و عملکرد او باعث شد تا او نخستین اشعار خود را به رشته تحریر درآورد.
او می گوید:«من شاعری را با شعرخوانی به صدای بلند (نقالی) آغاز کردم. درست شبیه به کارشکارچیان و جنگجویانی که از شکار و یا جنگ بازمی گردند و وقایع آن را به زبان شعر برای دیگران تعریف می کنند. » روفین در میان افراد روستایی که در ایالات میانی و جنوبی آمریکا به « گردن سرخ» به معنای افراد متعصب مذهبی معروف هستند به دنیا آمده است. اما در نوجوانی متوجه شد که علاقه وافری به شعر و شاعری دارد. او در دانشگاه به تحصیل در رشته ادبیات پرداخت:« من می دانم که مردمی که با من روبرو می شوند در نظر اول مرا به شکل یک گردن سرخ و فردی متعصب می بینند. باورکنید که من زبان گردن سرخ ها را هم به خوبی بلدم و می توانم به شیوه آن ها حرف بزنم. اما درعین حال می توانم بنشینم و با تحصیل کرده ترین و روشنفکرترین افراد یک بحث عمیق و جدی داشته باشم.»روفین زبان و فرهنگ مردم روستایی ایالت های جنوبی آمریکا را برای غنی تر ساختن اشعار و نوشته های خود به کار می گیرد.
او می گوید:« من عاشق نوشتن به زبان جنوب آمریکا هستم. من از این گردن سرخ بودن به خودم می بالم. این یک حقیقت است که نمی توانم آن را کتمان کنم.»امروز که پل روفین به عنوان شاعر سال تکزاس انتخاب شده است، او فرصت های بیشتری دارد که داستان ها و اشعار متعدد خود را برای تماشاگران بیشتری بخواند و توجه بیشتری بگیرد.
روفین تا کنون ۸۰۰ قطعه شعر به چاپ رسانده ومنتشر کرده است او هم چنین دو کتاب داستانی بلند و چند مجموعه داستان های کوتاه و مقاله های خود را انتشار داده است.
پل روفین در حال حاضر مشغول به کار روی یک کتاب شعر تازه است که تا سال آینده منتشر خواهد شد.