واشنگتن پست زير عنوان "ايران ميگويد ظرفيت غنی سازی اورانيوم را بالا برده است" می نويسد محمود احمدی نژاد رئيس جمهوری در نشانه ای ديگر از يک بی اعتنائی ضد غربی توسط رهبری که خواستار تجديد انتخاب در انتخابات ماه آتی (ميلادی) است ميگويد ايران ظرفيت غنی سازی اورانيوم را بالا برده است.
واشنگتن پست می نويسد احمدی نژاد ماه گذشته گفت ايران در تاسيسات غنی سازی اورانيوم در نطنز ۷۰۰۰ سانتريفيوژ دارد. اين رقم معرف افزايشی قابل توجه درشمار ۶۰۰۰ هزار سانتريفيوژهائی بود که درماه فوريه اعلام شد. وی درجديدترين اظهار نظر خود در اين زمينه که روز پنجشنبه توسط خبرگزاری دولتی ايران نقل شد، رقم جديد و مشخصی ارائه نداد.
واشنگتن پست می نويسد ايرنا اظهارات روز چهارشنبه احمدی نژاد را در يک ايستگاه راديوئی کوچک نقل کرد که گفته است ما اکنون بيشتر از ۷۰۰۰ سانتريفيوژ داريم وغرب جرات ندارد ما را تهديد کند.
واشنگتن پست می نويسد احمدی نژاد گسترش برنامه اتمی ايران را به يکی از موضوع های اصلی مبارزات انتخاباتی خود در انتخابات دوازدهم ژوئن (بيست و دوم خرداد) رياست جمهوری مبدل ساخته، وعليه آمريکا و ديگرکشورهائی که خواستارتوقف درغنی سازی اورانيوم توسط ايران هستند، به گونه ای فزاينده با لحنی تند و شديد صحبت ميکند.
* برای نظام حاکم در ايران شمار بالای رای دهندگان از برنده انتخابات مهم تر است
لس آنجلس تايمز زير عنوان "ايران از مردم خواسته است رای بدهند" می نويسد اخيرا صدها توليد کننده تلويزيونی و مقام دولتی با کنار گذاشتن همچشمی های سياسی گرد هم جمع شده بودند تا راجع به استراتژی هائی بحث کنند که بتواند بيشترين تعداد رای دهندگان را به شرکت در انتخابات دوازدهم ژوئن (بيست و دوم خرداد) رياست جمهوری جلب کند.
لس آنجلس تايمز می نويسد عسکر اولادی،يک عضو ارشد حزب محافظه کار موتلفه اسلامی به حاضران گفت هر چهار کانديدای اصلی با نظام مطابقت دارند و بهمين جهت ما نبايد نگران باشيم رئيس جمهوری بعدی چه کسی خواهد بود. ما بايد مطمئن شويم که می توانيم شمار رای دهندگان را به حد اکثر برسانيم زيرا شمار بالای رای دهندگان می تواند آينده نظام را تضمين کند.
لس آنجلس تايمز می نويسد برای بسياری در تشکيلات حکمرانی جمهوری اسلامی اينکه چه کسی برنده انتخابات رياست جمهوری شود کمتر اهميت دارد تا شمار کسانی که رای ميدهند.
* سيستم سياسی ايران ترکيبی از دمکراسی و رهبران نامنتخب است
لس آنجلس تايمز زير عنوان "سيستم سياسی ايران" می نويسد برنده انتخابات دوازده ژوئن (بيست و دوم خرداد) رياست جمهوری ايران در سيستم پيچيده سياسی کشور فقط از قدرتی محدود برخوردار ميشود.
لس آنجلس تايمز اين سيستم را در قالب چهار سئوال و جواب زير ذره بين گذاشته است و در پاسخ به اين سئوال که سيستم سياسی جمهوری اسلامی ايران چگونه کار ميکند؟ می نويسد اين سيستم عواملی از دمکراسی را با رهبران نامنتخب مذهبی درهم می آميزد. رئيس جمهوری منتخب عملا مرئوس ولی فقيه انتصابی است. بهمين ترتيب، پارلمان منتخب تحت الشعاع شورای نگهبان است، که از دوازده روحانی و حقوقدان اسلامی نامنتخب تشکيل ميشود، و از قدرت رد قوانينی که غير اسلامی بنظر برسند، و رد کانديداهای رياست جمهوری و مجلس برخوردار است.
لس آنجلس تايمز در پاسخ به اين سئوال که رئيس جمهوری چه قدرتی دارد؟ ميگويد در تئوری، رئيس جمهوری، دومين قدرت پس از ولی فقيه است، اما عملا، آزادی عمل او می تواند توسط تشکيلاتی نا منتخب، که بيشتر در کنترل روحانيون است، محدود شود.
جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۲۰:۱۱