امیر طاهری روزنامه نگار ساکن انگلستان که در دوران پیش از انقلاب به کار سردبیری روزنامه کیهان چاپ تهران اشتغال داشت اخیرا کتاب تازه ایرا به نام «شب پارسی: ایران تحت تهاجم انقلاب خمینیستی» به زبان انگلیسی نوشته و منتشر کرده است که روایتی است غم انگیز از وقایع انقلاب ایران از دیدگاه روزنامه نگاری که از نزدیک شاهد وقوع آن بوده است.
کتاب «شب پارسی» به وضوح وقایعی که منجر به فرود و افول ایران به قلمرو یک دنیای غیرواقعی شده است را برای خواننده کتاب توصیف می کند. منتقدین ادبی، شب پارسی را «مجموعه ای برجسته و کم نظیر از اطلاعات و استدلال» خوانده اند و امیر طاهری را روزنامه نگاری که هرچند در تبعید به سر می برد اما توانسته است با حساس ترین و پیچیده ترین مسایل داخل مملکت در تماسی نزدیک باقی بماند.
امیرطاهری که در اوج دگرگونی ها و وقایعی که منجر به وقوع انقلاب در ایران پیش از سال ۱۹۷۹ شد حضوری آگاهانه و فعال داشته است، در کتاب «شب پارسی: ایران تحت تهاجم انقلاب خمینیستی» توانسته است از دیدگاهی انتقادی به بررسی چند و چون زندگی و روحیه مردم ایران در سی سال گذشته بپردازد و در عین حال رهنمودهایی برای آینده ای بهتر نیزدر اختیار خوانندگان خود بگذارد.
او در بخشی از کتاب شب پارسی، یکی از دلایل وقوع انقلاب را «نادیده گرفتن غنای فرهنگی و سیاسی آن دوران توسط برخی از اعضای جامعه روشنفکری ایران» خوانده است که خود را به «وسوسه های مشارکت در قدرت» باختند و به یک بخش از «شیعه ارتجاعی» فرصت دادند تا «رهبری جنش» را از آن خود سازد.
در بخش هایی از کتاب شب پارسی، طاهری بیانات خمینی پس از پیروزی انقلاب از جمله «کشتن و شهید شدن وسیله تعالی انسان شده و وظیفه هر فرد مسلمان است» و «جنگ رحمت خداست» را گذرگاهی برای دگرسازی و تغییر شکل مملکت به شکل نهضتی برای آغاز یک جنبش اسلامی جهان گیر خوانده است که به کنفرانسی در سال ۱۹۹۳ در کشور سودان باز می گردد.
در آن زمان، از دیدگاه برخی از رهبران کشورهای مسلمان، به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به عنوان نشانه هایی الهی برای آغاز به قدرت رسیدن مسلمانان و رهبری آینده جهان توسط آن ها نگاه می شده است.
بعدها برای آماده ساختن مردم مسلمان در این حرکت جمعی و آغاز یک جهاد اسلامی، آیت الله نیازمند به ایجاد نوعی خوف و وحشت و تنفر از غیر از جمله «زنان» بود. این نوع تنفر هم چنین به صورتی کلیشه ای علیه ایالات متحده آمریکا و اسراییل نیز تجلی می کند.
طاهری در کتاب شب پارسی به این نکته اشاره می کند که «آیت الله و احمدی نژاد هرگز دشمنانی نداشته اند که با آن ها امکان هرگونه مصالحه ای وجود داشته باشد بلکه دشمنان آن ها یا باید فتح شوند و یا منکوب و نابود شونده باشند.»
امیر طاهری در کتاب خود رژیم «ارتجاعی» آیت الله خمینی یا بنا بر گفته او «خمینیست» را رژیمی ساخته شده بر اساس «دروغ ها» خوانده است و در استدلال های خود به خواننده نشان می دهد که چگونه این رژیم نه یک جمهوری حقیقی است و نه حتی اسلامی است و در حالی که در محدوده های جغرافیایی مرز و بوم کهنسالی به نام ایران قرار گرفته، اما در حقیقت ایرانی هم به شمار نمی رود.
دیوید پرایس جونز در نشریه نشنال ریویو درباره کتاب شب پارسی می نویسد:«در دوران موسوم به جنگ سرد، مردمان دلیری پیدا شدند که توانستند واقعیت هایی در رابطه با پلیدی های ایدئولوژیک رژیم کمونیستی اتحاد جماهیرشوروی را در کتاب های خود منعکس و آن ها را آشکار کنند. آن ها هم چون امیر طاهری در آن زمان چاره ای نداشتند جز آن که این کتاب ها را در غرب منتشر کنند. بعدها از این افراد و خدمات آن ها قدردانی شد. امروز باید این افتخار را به شب پارسی داد که توانسته است یکی دیگر از این ایدئولوژی های شرارت بار را به خوبی به نمایش بگذارد.»