گزارش: پنه لوپه پولو، خبرنگار صدای آمریکا در واشنگتن
مگان میلان، مستند سازی است که در ماه فوریه گذشته فیلم کوتاه او به نام «پینکی لبخند بزن» جایزه اسکار بهترین مستند کوتاه را از آن خود ساخت. این فیلم درباره یک دختر بچه اهل هندوستان است که در یک عمل ترمیمی سقف دهان و لب شکاف خورده او جراحی می شود. کمیته اهدا کننده جوایز اسکار نه تنها از طریق اهدای جایزه به میلان از این فیلمساز قدردانی کرد بلکه توانست در مورد امکانات ساده و نسبتا کم خرجی که برای ترمیم نقص عضو و بهبودی هزاران کودکی که به صورت «لب شکری» و بدون سقف دهان به دنیا می آیند وجود دارد به مردم جهان آگاهی داد.
در فیلم مستند مگان میلان، صدها پدر و مادر هندی و فرزندان آن ها نشان داده می شوند که در مقابل یک بیمارستان کوچک در اوتار پرادش، یکی از فقیرنشین ترین ایالات هند با صبر و حوصله به انتظار نشسته اند. این خانواده های فقیر و کودکان آن ها با گرفتن وقت، روزها و هفته ها انتظار می کشند تا بتوانند مورد عمل جراحی ترمیمی سقف دهان و لب شکاف خورده که یکی از متداول ترین انواع نقص خلقت در کشورهای در حال توسعه به شمار می رود قرار بگیرند.
دکتر سوبده به خبرنگاران توضیح می دهد که اعضای تیم پزشکی او شبانه روز در حال کار کردن هستند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای این بیماران باشند: «در حال حاضر بیش از یک میلیون کودک از این نقص عضو رنج می برند. هر سال در هندوستان ۳۵ هزار کودک به شکل لب شکری به دنیا می آیند و برخی از آن ها هرگز تحت معالجه قرار نمی گیرند.»
بسیاری از این کودکان از طریق یک بنیاد نیکوکاری در شهر نیویورک به نام «قطار لبخند» که سازمانی غیرانتفاعی است معالجه می شوند. این سازمان از طریق جمع آوری اعانه هر سال هزینه جراحی هزاران تن از این کودکان محتاج را تامین می کنند.
میلان می گوید: «این سازمان پزشکان حاذق ومستعد را در کشورهای مختلف در حال توسعه جهان پیدا می کند و در حال حاضر فکر می کنم در بیش از ۷۰ کشور جهان به این پزشکان کمک می کنند تا این عمل های جراحی ترمیمی را بر روی کودکان نیازمند انجام دهند.»
بنا بر گفته میلان، با تعلیم پزشکان محلی برای انجام این گونه جراحی ها، مخارج انجام عمل جراحی ترمیمی شکاف لب و سقف دهان به مبلغی در حدود ۲۵۰ دلار کاهش می یابد و بچه ها در مناطق دورافتاده و ایالت های فقیر نشینی چون اوتار پردش می توانند از آن به طور رایگان بهره مند شوند.
اما قبل از هر چیز این پدران و مادران بچه ها هستند که باید رضایت دهند و قبول کنند که جراحی تنها راه مقابله با این نقص عضو ناهمگون است.
بسیاری از مردم هندوستان معتقدند که پدیده «لب شکری» هم چون ماه گرفتگی، از یک خواست الهی سرچشمه می گیرد و نباید به آن دست برد. اما پزشکان معتقدند دلیل پیدایش این نقص بدنی، که در برخی مواقع ارثی نیز می باشد، تغذیه غلط هنگام بارداری است.
در فیلم مستند پینکی لبخند بزن، پدر یک دختربچه پنج ساله ترغیب می شود تا برای انجام عمل ترمیمی شکاف لب، او را به بیمارستان ببرد. از این لحظه به بعد دوربین مگان میلان رفتن پینکی به بیمارستان، عمل جراحی و دوران نقاهت او را تا بهبودی کامل دنبال می کند.
مگان میلان می گوید: «این یک داستان غم انگیز است با یک پایان شادی آورد. درست مثل قصه های قدیمی. برای یک فیلمساز کار کردن روی این گونه داستان ها شادی و لذت زیادی به همراه دارد. »
میلان می گوید این داستان خوش عاقبت زندگی واقعی بدون کمک های مالی بنیاد قطار لبخند میسر نبود. این سازمان نه تنها مخارج جراحی پینکی را پرداخت کرد بلکه مخارج تهیه و تدوین این فیلم برنده جایزه اسکار را نیز تامین کرد.
برایان مولانی، رییس موسسه نیکوکاری قطار لبخند می گوید: «فیلم جایزه اسکار را برنده شد که برای ما حکم برنده شدن یک بلیت بخت آزمایی را دارد. از آن تاریخ به بعد در همه نشریات اسم موسسه ما مطرح شده و امروز آگاهی های بیشتری در رابطه با پدیده لب شکری و چگونگی کمک برای درمان آن به مردم معمولی رسیده است.»
امروز زندگی «پینکی» این دختربچه هندی عوض شده است و او نیز چون بسیاری دیگر از بچه های بهبود یافته دیگر در کشورهای مختلف جهان به درون جامعه راه یافته است و به خاطر نقص عضوی مجبور نیست از مدرسه رفتن خودداری کند و دیگر از اینکه بعدها کسی با او ازدواج نخواهد کرد هراسی ندارد.
پینکی امروز یک بچه خوشحال کودکستانی است که یک بورس تحصیلی کالج را نیز دریافت کرده است. او می گوید: «وقتی بزرگ شدم می خواهم دکتر شوم.»