نانسی گرین لیس، خبرنگار صدای آمریکا، رم
گادی واسکوئز دیپلمات رسیدگی به وضعیت درماندگاه و فقرا ست. او که خود فرزند والدین مهاجریست که برای کار در مزارع به کالیفرنیا آمدند، وضعیت نابسامان این اقشار را درک می کند. دوره خدمت وی در مقام سفیر ایالات متحده در سازمان های امدادی سازمان ملل در رم اخیراً پایان یافته است.
کشاورزان مزارع کلم در جنوب موزامبیک به هنگام استراحت در مورد کشاورزی با گادی واسکوئز گپ می زنند.
واسکوئز نماینده ایالات متحده در سازمان های امدادی ست که به این کشاورزان کمک می کند.
گادی، ۵۴ ساله که همگام با سایر رهبران جهان فعالیت می کند، چالش های روزمره این کشاورزان را که وی و والدینش نیز با آنها مواجه بودند درک می کند.
او می گوید :« تماشای این کشاورزان مرا به دوران کودکی می برد و من هرگاه که برای رسیدگی به پروژه ای به منطقه سفر می کنم به تماشای آنها می نشینم.»
گادی در دورانی که ایالات متحده برنامه ای زیر عنوان « کارگران میهمان» با مکزیک داشت، در کالیفرنیا بزرگ شد. والدین او و دیگر کارگران مزرعه گاه اندک حقوقی می گرفتند و گاه هیچ دستمزدی دریافت نمی کردند.
او می گوید :« این تجربه زندگی من را متحول کرد. من فرزند یک کارگر مهاجر هستم که در فقر زندگی کرده است اما فقر و رنجی که من متحمل شده ام با وضعیت نابسامان کارگرانی که در برخی نقاط جهان دیده ام قابل مقایسه نسیت.»
واسکوئز زندگی مادران ۱۲ ساله را در کلمبیا دیده است و شاهد تخریب گردباد بنگلادش و تلاش های نهادهای امدادی سازمان ملل برای بازسازی این مناطق بوده است.
بسیاری از کشورهای عضو سازمان ملل سفرایی دارند که با سازمان های امدادی همکاری می کنند اما واسکوئز از معدود سفیرانی است که همراه با کمک های امدادی به این کشورها سفر می کند.
گادی می گوید :« سفر به این کشورها، در آغوش گرفتن این کودکان و به چشم های این مردم خیره شدن و درد و رنج آنها را حس کردن و تصور نقشی که در مقام یک انسان می توان ایفا کرد با هیچ تجربه دیگری جایگزین نخواهد شد.»
واسکوئز در دوره خدمت سه ساله خود در مقام سفیر ایالات متحده به ۱۰ کشور سفر کرد. هدف او جلب توجه افکار عمومی به فقر جهانی و تلاش های سازمان های امدادی بوده است.
ژوزت شیران، مدیر اجرایی برنامه غذای جهانی، بزرگترین سازمان بشردوستانه جهان می گوید :« فعالیت واسکوئز تاثیر به سزایی در فعالیت این نهاد داشته است. کمتر کسی را می یابید که از حضور این کارمندان در منطقه، که از خانواده هایشان جدا شده و خطرات بسیاری را به جان خریده اند، قدردانی کند.»
ایالات متحده بیش از هر کشور دیگری به برنامه غذای جهانی کمک نقدی می کند و واسکوئز در صدد بود تا اطمینان حاصل کند این مبلغ به طور موثر صرف می شود.
واسکوئز می گوید جلب حمایت عمومی اهمیت بسیاری دارد. فساد یک مقام دولتی و خیانت به اعتماد مردم، تبعات و پیامدهای بسیار جدی به همراه خواهد داشت.
واسکوئز در سال ۲۰۰۲ به مقام مدیر سازمان « پیس کورپ» منصوب شد.
ران کمپبل، مدیر دفتر امدادرسانی ایدز در «پیس کورپ» در زمان ریاست واسکوئز می گوید :« انتصاب وی جنجال آفرین شد و خشم بسیاری را برانگیخت. بسیاری بر این باور بودند که او تجربه و مهارت کافی برای مدیریت این سازمان را نخواهد داشت و شگفت انگیز است که او چگونه پله های ترقی و موفقیت را طی کرد.»
واسکوئز در دوران خدمت خود در «پیس کورپ» به ۵۶ کشور سفر کرد و وی که اولین مدیر آمریکایی لاتین تبار این سازمان بود می گوید :« احساس من این بود که پیس کورپ آبروی آمریکاست و در زمانی که من مدیریت آن را بر عهده گرفتم این سازمان چهره واقعی آمریکا را منعکس نمی کرد.»
واسکوئز می گوید در برخی نقاط جهان مردم هنوز تصور می کنند آمریکایی بودن یعنی سفید پوست و چشم آبی بودن و از دیدن یک آمریکایی لاتین تبار با مو و پوست تیره شگفت زده می شوند.
امروزه با ابتکار او، اقلیت های نژادی ۱۵ درصد داوطلبان این سازمان را تشکیل می دهند.
واسکوئز با افتتاح یک دفتر مرکزی برای خدمات امدادی، کمک های بیشماری به بیماران مبتلا به ایدز ارایه کرد. وی می گوید مشاهده وضعیت دردناک کودکان مبتلا به ایدز در ذهن او حک شده است و به همین دلیل او هرگز نیاز مبرم به ریشه کنی فقر را فراموش نمی کند.
گادی واسکوئز اخیراً به مقام مدیر اجرایی «صندوق بنیاد آننبرگ» در سانی لندز منصوب شده است. بخشی از ماموریت این بنیاد ترویج و تحقیق پیرامون دموکراسی است. وی می گوید در صدد است تا در مورد فقر و گرسنگی جهانی که شخصاً تجربه کرده و به چشم دیده است به طور علنی سخن بگوید.
سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۱۶:۴۷