همه ما تصویر بچه های پا برهنه ای را که در کوچه و خیابانهای کشورهای در حال توسعه فوتبال بازی میکنند دیده ایم.
"درو شافتز" هم نه تنها آن تصاویر را دیده بلکه خودش با آن بچه ها هم بازی شده و از نزدیک شاهد بازی کردن آنها در میان شیشه شکسته ها ،حلبی پاره ها و زباله ها بوده است.
در گزارش دیگری از سری گزارشهای تلاشگران، "براین آلن" گزارشگر صدای آمریکا در باره شافتز و سازمانش " لاو فوتبال" گزارشی تهیه کرده است.
درصبح روز یک جمعه معمولی " درو شافتز" ۲۵ ساله از اهالی واشنگتن دی- سی پشت کامپیوترش نشسته و با اینترنت مشغول گپ زدن با افراد مختلف در سراسر دنیا است. او یکی از برپا کنندگان سازمان غیر انتفاعی " لاو فوتبال" است.
"دیدن بچه ها که در کوچه و پس کوچه های دهکده ای کاملا دور افتاده مشغول بازی فوتبالند یک صحنه خیلی عادی است. من معمولا زمانیکه به کشور دیگری سفر می کردم در آنجا فوتبال بازی میکردم، هنوز هم بازی میکنم."
شافتز بیاد می آورد؛ این بچه ها در یک کوچه تنگ و باریک بازی میکردند که در آنجا یک امر عادی است، اما از وسط این زمین بازی یک جوی آب رد میشد و من این بچه ها را که مرتبا این طرف و آن طرف جوی می پریدند تماشا میکردم. " شافتز ادامه می دهد "همه آنها خندان و خوشحال بودند."
شافتز با دیدن این صحنه تصمیم گرفت که زمین های امنی برای بازی فوتبال بچه ها درست کند وبا این هدف سازمان "لاو فوتبال" را بوجود آورد.
شافتز با کمک مردم محل سه تا زمین بازی سمنتی در گواتمالا درست کرده و قول داده که تعداد آنها را زیاد کند.
شافتز می گوید " گواتمالا کشور الگوی ماست هر چه در اینجا درست میکنیم میتواند برای کشورهای دیگر مدل کار ما باشد و براحتی میشود آن را در جای دیگری کپی کرد."
"لاو فوتبال" بوسیله کمکهای مالی مردم بوجود آمده ولی شافتز در جستجوی گرفتن کمک از دولت و سازمانهای خصوصی نیزهست.
او میگوید امیدوار است که بتواند فعالیتش را در دیگر کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی گسترش دهد. " هدف ما این است که تا سال ۲۰۱۴ که جام جهانی فوتبال در برزیل برگزار میشود در آنجا کاملا مستقر شویم. برزیل کشوری است که روح فوتبال آنجاست و ما هم میخواهیم آنجا باشیم.
در حالیکه بیشتر آمریکائی های هم سن شافتز دنبال پیدا کردن کار و حرفه ای هستند که نهایتا حقوق و مزایای خوبی بگیرند او ترجیح می دهد کاری بکند که در زندگی بچه ها اثر بگذارد.
او می گوید" برای من کاری که میکنم بی نهایت لذت بخش است، حتی یک روز هم از آنچه که میکنم نا راضی نیستم."
درو شافتز پاداش خود را درپدید آمدن لبخند بر لب بچه ها می بیند نه چیز دیگری!
