دو فیلم که نامزد دریافت جایزه اسکار سال ۲۰۰۹ شده اند به مساله جنایات جنگی و عدم حضور اصول اخلاقی و معنوی در انسان می پردازند.
یکی از این فیلم ها به نام «ریدر» یا به عبارتی خواننده که بر اساس یک داستان واقعی تهیه شده و نامزد دریافت ۵ جایزه اسکار است به دنبال جنگ جهانی دوم روی می دهد. این فیلم داستان زنی است که نگهبان یک اردوگاه مرگ نازی ها بود.
فیلم دیگر «والس با بشیر» مستند پویانمای ساخت اسراییل است. و محور اصلی آن کشتار فلسطینیان در سال ۱۹۸۲ در دو اردوگاه پناهندگان فلسطینیان در بیروت است.
بیست سال پس از جنگ جهانی دوم هانا شمیتز به جرم هدایت قربانیان به سوی مرگی دهشتناک در اردوگاه نازی ها محاکمه و محکوم می شود. قبل از محاکمه، هانا احساس گناه خود را با این باور که او فقط یک نگهبان اردوگاه بوده سرکوب می کند. ولی در زندان و در طول محاکمه اش او زیر سنگینی گناه خود متلاشی می شود.
فیلم ریدر یا به عبارتی خواننده به این انگاره می پردازد که جنایت علیه انسانیت ناشی از عدم تمایل انسان به روبرو شدن با بی رحمی است.
داستان زندگی هانا توسط عاشق پیشینش «مایکل برگ» سروده می شود. مایکل که بسیار جوانتر از هانا است اولین بار او را هنگامی که ۱۵ سال داشت ملاقات می کند و هانا به او می آموزد که چگونه عشق بورزد.
گرچه رابطه عاشقانه آنان فقط یک تابستان به طول می انجامد ولی نقش عمیقی بر روح مایکل حک می کند.
مایکل وکیلی است که در زمان محاکمه هانا یک دانشجو و شاهد محاکمه او در دادگاه بود. و هنگامی که هانا به بیست سال زندان محکوم می شود مایکل سیستم قضایی آلمان را به زیر سئوال می برد.
رالف فینس نقش مایکل را بازی می کند، مردی که بین علاقه عمیق به هانا و تنفر از بی رحمی او در اردوگاه نازی ها سرگردان است. کیت وینسلت که نقش هانا را بازی می کند جایزه کره طلایی را برای بهترین هنرپیشه نقش دوم زن به دست آورد.
والس با بشیر نیز داستان دیگری از بیرحمی و جنایات انسان است. آری فولمن فیلم سازی است که کابوس های شبانه، شب های او را مملو از شکنجه و آزار می کند. او خواب می بیند در جنگی درگیر است که نه می شناسد و نه به یاد می آورد.
او به خاطر نمی آورد در حمله اسراییل به بیروت در سال ۱۹۸۲ شرکت داشته است. او با دوستان نظامی خود که در
خوابش نیز ظاهر می شوند به گفتگو می نشیند و هریک از آنان به او می گوید که در سال ۱۹۸۲ پا به پای آنان جنگیده
است.
فولمن فیلم ساز، گوینده، گزارشگر و شخصیت اصلی فیلم است. او با کسانی که شاهد جنگ بوده اند از جمله «ران بن ییشای» خبرنگار اسراییلی مصاحبه می کند. و ناگهان فولمن همه چیز را به خاطر می آورد. او در بیروت جنگیده بود و به هنگام کشتار غیر نظامیان فلسطینی به دست مسیحیان فالانژ در دو اردوگاه پناهندگان در بیروت، در نزدیکی آن اردوگاه ها حضور داشت.
والس با بشیر نیز نگاهی دارد به انسانی که با گناه خود دست و پنجه نرم می کند. پویانمایی و رنگ های عجیب این فیلم حالت وهم آلودی به صحنه های جنگ و ستیز آن می بخشد که روح بیننده را بسیار آشفته می کند .
«والس با بشیر» نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی است.
این دوفیلم در مورد شخصیت های اصلی آن قضاوت نمی کند بلکه آنان را همان گونه که هستند نشان می دهد. انسان هایی که با محنت درک این واقعیت که در کنار شیطان حضور داشتند زندگی می کنند.
پنجشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۰۵:۴۱