سلام فیاض نخست وزیر حکومت فلسطینی بدعوت بنیاد ژاک شیراک برای چهل وهشت ساعت به پاریس آمد و ضمن دیدار با وی در کنفرانسی تحت عنوان آب در خدمت صلح و صلح در خدمت آب شرکت کرد .
آقای فیاض در همین سفر بطور جداگانه با آقایان فرانسوآفیون نخست وزیر و برنار کوشنر وزیر امور خارجه دیدار داشت ودر روز آخر اقامتش وقبل از ملاقات با تعدادی از نمایندگان مجلس ، با برخی از روزنامه نگاران به گفتگو نشست.
آقای فیاض در ابتدا درسخنانی کوتاه گفت دریکسال گذشته نشست آناپولیس چندان گره گشا نبوده ولی درمحل ودر شهرهای فلسطینی امنیت و آرامش وضعیت مطلوبی پیدا کرده و این را اسرائیلی ها نیز قبول دارند .
آقای فیاض گفت که در کنفرانس ادیان بوده و از آنجا به پاریس آمده است. اوگفت که ما هنوز به اشغال برخی از مناطق توسط اسرائیل اعتراض داریم. تاسف بارتر اختلافات در داخل خود فلسطینی ها آنهم در حالی است که مردم فلسطینی در غزه ، حدود یک میلیون ونیم تن، در وضعیت غم انگیزی زندگی میکنند . شهرک سازی توسط اسرا ئیل به نحوی است که هم اکنون هیچ یک از افراد حزبی در اسرائیل به آن اشاره نمیکند وآن را مورد انتقاد قرار نمیدهد. من با سیاست درسالن انتظارماندن مخالفم و بی تفاوتی را مغایر با طرح سالها گفتگوی کمیته جهانی در راه دستیابی به صلح میدانم .
یک سایت فارسی بنام ندا و نزدیک به حکومت جمهوری اسلامی ایران مینویسد آقای فیاض از دولت اسرائیل خواسته تا او را مورد حملات لفظی قرار دهند تا همکاری های او با اسرائیل مورد ظن قرار نگیرد .
درکنفرانس، در بخش پرسش و پاسخ، خبرنگاری از تلویزیون الجزائر پرسید پیش از سر کار آمدن دولت های جدید دراسرائیل و امریکا، انتظار شما ازجامعه جهانی چیست ؟
ـ راه و روش بسیاری وجود دارد. تاکید من در این مرحله، مسئله شهرک سازی است، و معتقدم برپایه های توافق شده صلح اثرات منفی میگذارد. پیشنهاد من برای مثال نظارت روی رد وبدل کالاست، ویا حال که اسرائیل خواهان همکاری بیشتربا اتحادیه اروپاست، ما میتوانیم خواسته هایمان را با اتحادیه اروپا در میان بگذاریم. سکوت در این مرحله کار شایسته ای نیست و اگر کمیته جهانی فعال شود به پیشرفت مسیر صلح کمک کرده است . اتحادیه اروپا بیست و هشت ژانویه امسال بیانیه ای صادر کرد وراجع به شهرک سازی در شرق اورشلیم هشدار داد. ما اگر همچنان در انتظار بمانیم بر تعداد شهرک سازی ها افزوده خواهد شد. آنچه تا کنون گفتم به اورشلیم شرقی بر میگردد، ولی نگرانی ما در سایر مناطق هم وجود دارد. برای مثال یک شرکت فرانسوی تاسیس خط آهنی را به عهده گرفته که این امر به رویه کار لطمه میزند .
خبر نگاری پرسید صحبت از یک کشور دو ملیتی است ؟
ـ چنین چیزی باور مردم فلسطینی نیست. این حق اولیه وجود دارد که هر ملتی سرزمین خودش را داشته باشد . بعد از کنفرانس مادرید، مبادله اراضی فلسطینی در برابر صلح پذیرفته شد، ودرتوافقهای اسلو هم همین باور دنبال شده است، پس حال که به تفاهم و پذیرش بین المللی رسیده ایم در مسیر طولانی طی شده مان تغییری نمی پذیریم .
خبرنگار الحیات خانم تقی الدین پرسید بن بست حماس با دولت فلسطینی در پی تلاشهای مصر و عربستان به کجا رسید؟
ـامیدوارم در پاسخ قبلی به نیمی ازپرسش شما جواب داده باشم. خواسته اصلی ، خواسته مردم فلسطین است وما به تمام تعهدات وآخرین تفاهمی که در مصر حاصل شد وفادار مانده ایم. راه و روش مشخص است. برای پایان دهی به اختلافات ، انجام گفتگو لازم است . به نظر من این باراز گروه مقابل باید پرسید چرا واکنشی نشان نمیدهد .ازخودم پرسیده ام وقتی همه چیز مشخص شده ، چرا باید دنبال راه دیگری رفت.طرحهای موجود و پذیرفته شده را که ما پیشنهاد نکرده بودیم تا در آن تعصبی داشته باشیم . طرح موجود شرافتمندانه و با تکیه بر اخلاق و حقیقت تنظیم شده است . در این طرح از یک دولت فلسطینی صحبت شده ، پس هرگاه گفتگو و نتیجه گیری حاصل شد ایراد در کجاست که این دولت فلسطینی نتواند کار خود را آغاز کند؟ مخالفت با چنین دولتی چه دلیلی میتواند داشته باشد ؟
خبرنگار لبنانی پرسید از فرانسه چه انتظاری دارید، همکاری تان با امریکا چگونه خواهد بود ، چین و هند در صحنه بین المللی حضور فعال وبیشتری یافته اند ، انتظار شما دقیقا در وضعیت کنونی چیست ؟
ـ من در این کنفرانس با شما با همان لحنی سخن میگویم که با مقامات گفتگو کرده ام و همان ها را هم برای شما تکرار کردم . زمان را نباید تلف کرد. من دو لحن و دو عقیده ندارم ، هرچه را امروز شنیدید قبلا گفته ام ، هرچه شراکت بین المللی بیشتر باشد رسیدن به صلح بهتر خواهد بود.
در توافق های آناپولیس نظارت امریکا پیش بینی شده بود. چرا که نه ؟ امریکا هم عضو گروه چهار است، و در باره چین وهند، چگونه میشود باور کرد، که بخصوص فلسطینی ها، حضور این دولت ها ویا سایر دول جهان را برای دستیابی به صلح ندیده بگیرند.