کارگردان: ريچارد لينکلاتر
آمريکا، ۱۹۹۱ ، رنگی، ۹۷ دقيقه
معجون غريب لينکلاتر از کُمدی و مشاهدات جامعه شناسانه ای که در اين فيلم تجربه ميکنيد بيش از ۲۳۰۰۰ دلار خرج برنداشته و از همين رو يکی از بهترين شاهدان اين مدعاست که برای ساختن يک فيلم خوب و ديدنی، که حرفی هم برای گفتن داشته باشد، احتياج به ميليونها دلار بودجه نيست. فيلم را بايد داستانی باشد و بازيگرانی که از جان و دل مايه بگذارند.
داستان فيلم در شهر «آستين» در ايالت تگزاس اتفاق ميافتد و بيننده در طی آن با بخشی از مُفت خوران و از زيرکار دربروهای اين شهر آشنا ميشود. با بکارگيری ساختار درهم و برهم گونه و اديت دقيق و حساب شده ای فيلم هر از چند گاهی توجه اش را روی يک عده از کاراکترها متمرکز ميکند، و پس از چند دقيقه ارزيابی روابطشان با هم و بيرون کشيدن رگه های اصلی هر کاراکتر در کمترين زمان رهايشان کرده و بطرف يک عده ديگر ميرود. از اين رو «مُفت خور» را به عنوان يکی از اساسی ترين فيلمهای دهه ۱۹۹۰ ارزيابی کرده اند، زيرا هيچ فيلم ديگری در به تصوير درآوردن حرکت جامعه آمريکا بطرف هزاره جديد به اين اندازه دقيق و بازگو کننده نبوده است.