کارگردان: چاک وُرکمَن
آمريکا، ۱۹۹۱، رنگی، ۸۷ دقيقه
اَندی وارهول يکی از شگفت ترين شخصيتهای دهه ۷۰ ميلادی و بطور قطع در زمره اصيل ترين هنرمندان اين دوران بشمار ميرود. او که کارش را از سکوی يک نظاره گر فرهنگی آغاز کرد، در اوج خلاقيت فرهنگی اش تبديل شد به سمت دهنده روند فکری جامعه، و در اين کار بنده تصاوير بود و از تاثير تصوير بر اذهان حداکثر استفاده ها را در پرداخت هنرش برد. به همين دليل شايد بتوان گفت که تنها تصاوير ميتوانند به بهترين وجه بيانگر شخصيت اين هنرمند سطح گرا و خارق العاده باشند.
با اين پيش زمينه است که چاک وُرکمن فيلم مستند و به غايت سرگرم کننده و غير سنتی خودش را بوجود آورد. سبک خاص چاک وُرکمن در مرور تسلسل وار و سريع فيلمهای هاليوودی است و اينکار را در همه آثارش تقريبا بدون استثنا انجام ميدهد ولی هر دفعه به نوعی ناب و شگفت آور و اصولا نامش بخاطر همين سبک خاص شناخته شده است. درباره سبک کارش بخصوص در اين فيلم مستند گفته اند که همچون خود وارهول شيفته تصاوير دست دوم و مصرف گرايانه است و اصلا با معبودش در اين زمينه تفاوت چندانی ندارد. فی المثل وی بجای اينکه از موضوع فيلمش بُتی برای پرستش دلباختگانش بيافريند و بيننده را در يادبود گونه ای روانشناختی فروببرد، آمده است و مستقيما خودش را بدرون سرمنشا الهامات وارهول انداخته و سرنخ های هنوز داغ و مطرح هنری زمان وی را پيدا کرده و بيننده را به دستآوردهای آن نابغه دهه ۷۰ متصل نموده است. و اين يعنی عصاره و چکيده دهه ۷۰ را به نمايش گذاردن، يعنی نشان دادن آن جريانات فکری و هنری ای که بسياری از آن حتی برای ما هم در آغاز قرن ۲۱ هنوز تازگی دارد، مثل پديده هايی از قبيل پُست مدرنيسم، ويديوی موزيکال، مجله تلويزيونی، و شعار تبليغاتی «ايماژ همه چيز است» که يک دهه بعد آندره آغاسی، تنيس باز معروف، پرچمدارش شد.
زندگی و دوران اَندی وارهول، طی نمايش مونتاژهای غليظ و پُر معنی، دربرگيرنده سرفصل های زندگی و هنری اندی وارهول است، که کارگردان آن ها را با چنان مهارتی در کنار هم قرار داده که پس از ديدن فيلم آدم احساس ميکند بيش از صرفا سرفصل ها را ديده است. وُرکمن بخوبی ميداند، و اين را با فيلمش به نمايش گذارده، که غيرممکن است بتوان وارهول را از زمينه رشد و شکوفايی هنرش جدانمود. از اين رو وی چهاردهه از فرهنگ جامعه آمريکايی را در موزاييک های غنی و خوش نقشی کنار هم ميچيند.
وارهول از اين طريق به عنوان چهره سرشناس Celebrity عصری معرفی ميشود که چهره سرشناس را به بشريت عرضه کرد وطرفه اينجاست که يکی از عرضه کنندگان اين مفهوم هم خود وارهول بود. فِرَن لبوويتس در يکی از صحنه های معروف اين فيلم درباره وارهول چنين ميگويد: «اندی شهرت را بيشتر مشهور کرد.»
زندگی و دوران اَندی وارهول در ضمن پرداختن به اين موضوعات جهانی و اگزيستانسياليستی بازهم وقت پيدا ميکند و درباره مسايلی نظير گرايشات جنسی وارهول هم به حدسياتی دست ميزند، که البته درخور تامل است، ولی در اينباره انتظار نداشته باشيد جواب قاطعی دريافت کنيد.