کارگردان: هال هارتلی
آمريکا، ۱۹۹۵ ، رنگی، ۱۰۵ دقيقه
درباره فيلم آماتور گفته شده جاه طلبانه ترين و بهترين فيلم هال هارتلی است که تا اين زمان به عنوان فيلم سازی حاشيه ای و کم پيرو شناخته شده بود.
اين کمدی که در ضمن ماجراجويانه هم هست داستان ۴ کاراکتر است که هر يک بشکلی خودش را گم کرده و دربدر بدنبال هويت ميگردد. يکی از کاراکتر ها فراموشکار است، ديگری نويسنده پورنوگرافی است، سومی زنی است با خصلتهای کودکانه و چهارمی حسابداری است موقر و متين، و داستان فيلم روايت کوششهای اين آدمهاست که هر يک به ترتيبی بدنبال آرامش درونی و ثبات روانی است.
اما در آماتوراينها همه رويه قضيه است و بقول آمريکايی ها هيچکس آنطوری که بنظر ميرسد نيست. ديالوگهای فيلم زنده، جالب، و بکر است و سرشار از شکسته نفسی های پوچ و خنده دار و نکات فيلسوفانه و طنزهای بديعی که بسيار کم دست ميدهد.
اين فيلم را بخصوص به آن دسته از سينماروهايی که هنوز به اهميت سينمای مستقل پی نبرده اند توصيه ميکنيم.