تلویزیون به عنوان فراگیر ترین رسانه در ایران هر چند در اختیار رهبری و یک جناح خاص است و مخاطبان خود را روز به روز از دست می دهد، اما در دروان انتخابات از آغاز دهه هشتاد خورشیدی کارکرد دیگری به عنوان مناظره نامزدها پیدا کرده است. آیا این منظره به مشارکت بیشتر منجر می شود؟